ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 189

กู้หว่านเยว่ไม่รู้ว่ามู่หรงอวี้กำลังวางแผนลับหลังตน ทันทีที่ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า ทุกคนก็เดินทางกันต่อ

เมื่อเห็นเสบียงอาหารบนเกวียนใกล้หมดแล้ว นางก็รีบกระโดดลงจากเกวียน ถือจอบไปขุดผักป่ากลางทาง

เนื่องจากมีผู้ถูกเนรเทศจำนวนมาก ทำให้ผักป่าทั้งสองข้างทางถูกขุดไปจนหมด กู้หว่านเยว่ออกตามหาทั่วสารทิศ กระทั่งเจอขิงฝรั่งในดินที่ยังไม่มีใครขุดเจอ

นัยน์ตาของนางเปล่งประกาย ถึงขั้นตะโกนบอกซูจิ่นเอ๋อร์

“จิ่นเอ๋อร์ ตรงนี้มีขิงฝรั่งด้วย เอาตะกร้ามาเก็บเร็วเข้า！”

“มาแล้ว!”

ซูจิ่นเอ๋อร์เชื่อฟังนางมาก นางยกงานบังคับเกวียนให้กับซูจื่อชิง ส่วนตัวเองรีบหยิบตะกร้าเดินมาข้างกายของกู้หว่านเยว่

“พี่สะใภ้ใหญ่ ขิงฝรั่งเหล่านี้ใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?”

“ฮ่า ๆ แม้ว่ามันจะขึ้นชื่อว่าเป็นขิง แต่มันไม่ใช่ขิงหรอกนะ ขิงฝรั่งเป็นพืชชนิดหนึ่ง ใช้ทำเป็นยำและโจ๊กรสชาติไม่เลวเลย”

กู้หว่านเยว่กล่าวพลางกวาดตามองไปรอบ ๆ ด้าน นางรู้สึกเหมือนมีคนแอบซุ่มอยู่ ในใจของนางเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ชอบมาพากลบางอย่าง

“เรารีบขุดกันเถอะ ขุดเสร็จแล้วก็รีบกลับไปรวมตัวกับขบวน”

“เจ้าค่ะ” ซูจิ่นเอ๋อร์เร่งมือขุดทันที สองมือช่วยกัน นางในตอนนี้ไม่ได้งอแงไร้เหตุผลเหมือนตอนเป็นคุณหนูเมื่อครั้งอดีตอีกแล้ว

“ข้าช่วยอีกแรง”

เมี่ยชิงหว่านที่นั่งอยู่บนเกวียนก็ได้กระโดดลงบนรถม้า จากนั้นก็ลอยตัวไปหาทั้งสองคน คุกเข่าลงช่วยขุดขิงฝรั่งอีกแรง

เมื่อซุนอู่เห็นทั้งสามคนเดินออกจากขบวนไปเขาก็ไม่ได้สนใจ ทำหลับหูหลับตา แค่พวกนางไล่ตามมาให้ทันก็พอ

เมื่อทั้งสามคนขุดขิงฝรั่งเสร็จแล้วก็รีบกลับมาขึ้นเกวียน แต่ทันใดนั้นก็มีผู้อพยพกลุ่มหนึ่งโผล่พรวดออกมาจากทสองข้างทาง ขวางอยู่หน้าขบวนของพวกเขา

กู้หว่านเยว่เกิดเคร่งเครียดในใจ

เมื่อครู่นางรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมอง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเรื่องจริง

“ระวังตัวด้วย ผู้อพยพกลุ่มนี้อาจจะกลายเป็นกบฏก็ได้” ซูจิ่งสิงกล่าวเสียงต่ำอยู่ข้างหูของนาง