ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 195

แม้แต่ซุนอู่ยังเข้ามาต้มน้ำขิงด้วยอาการไอ ร่างกายของซุนอู่แข็งแรงเสมอมา

“พี่ใหญ่ซุน ท่านก็เป็นไข้หวัดแล้วหรือ?”

ซุนอู่แตะหน้าผากพลางถอนหายใจ

“อย่าเอ่ยถึงเลย ปวดหัวมาก ซ้ำยังมีไข้และหนาวสั่น ทำให้เหล่าซุนของเราทรมานแทบแย่ นักการในศาลาว่าการครึ่งหนึ่งในคณะล้มตายกันหมด”

“มีคนป่วยไข้มากมายถึงเพียงนี้เลยหรือ?”

เดิมทีกู้หว่านเยว่ก็รู้สึกผิดปกติอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งทวีความสงสัยมากขึ้น

“พี่ใหญ่ซุน ช่วยแลบลิ้นของท่านออกมาให้ข้าดูหน่อย”

ซุนอู่อ้าปาก “อา” แลบลิ้นเขียวซีดออกมา ดูค่อนข้างน่ากลัว

สีหน้าของกู้หว่านเยว่หนักใจ ลิ้นของคนที่เป็นไข้หวัดเพียงอย่างเดียวจะซีดขาว ไม่ปรากฏสีเขียวซีดเด็ดขาด

นางรีบวางน้ำขิงลง กลับไปที่เตียงนอนรวมและเปิดปากของนางหยางเพื่อตรวจดู

ลิ้นของนางเหมือนกับของซุนอู่ เขียว ๆ ซีด ๆ

“เหยียนฮูหยิน ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่ง พวกท่านช่วยแลบลิ้นออกมาให้ข้าดูด้วย”

เพื่อยืนยันการคาดเดาในใจ กู้หว่านเยว่จึงมองไปที่คนอื่น ๆ

ผลสรุปคือไม่มีข้อยกเว้น ลิ้นของทุกคนเป็นสีเขียวซีดกันหมด

เหยียนฮูหยินถามด้วยความเป็นห่วง “แม่นางน้อยกู้ พวกเขาเป็นอะไรไปหรือ?”

“ตอนนี้ข้ายังไม่แน่ใจ แต่พวกท่านควรระวัง อย่าปะปนอาหารการกินกับผู้ป่วย”

กู้หว่านเยว่เป็นหมอคนเดียวในกลุ่มนักโทษเนรเทศ ได้ยินนางพูดแบบนี้ ทุกคนต่างรู้สึกตึงเครียดเล็กน้อย

“ไม่ใช่ไข้หวัด แล้วเป็นอะไร?”

“ข้าจะไม่ตายใช่ไหม? ฮือ ข้าไม่อยากตาย...”

“ช่างเถอะ คนเราตั้งแต่สมัยโบราณมีใครไม่ตายบ้าง ตายก่อนเกิดใหม่ก่อน...”

ชั่วขณะหนึ่ง เสียงโกลาหลต่าง ๆ นานาก็ดังขึ้นที่เตียงนอนรวม ความรู้สึกของทุกคนตึงเครียดมาก

กู้หว่านเยว่ทำได้เพียงปลอบประโลมจิตใจของฝูงชนก่อน หลังจากทุกคนสงบสติอารมณ์ลงแล้ว จึงนำตำราแพทย์ไปเปิดดูที่มุมหนึ่ง

อาการของทุกคนคล้ายคลึงกับไข้หวัดมาก แต่ก็ยังมีความแตกต่างจากผู้ที่มีอาการไข้หวัดจริง ๆ คล้ายกับพิษเย็นมากกว่า