ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 231

ใบหน้าที่เย็นชาของเมี่ยชิงหว่านร้อนผ่าวขึ้นมาเล็กน้อย “จิ่นเอ๋อร์ หยุดพูดจาเหลวไหลได้แล้ว!”

“ข้าไม่ได้พูดจาเหลวไหล ครั้งที่แล้วที่เจ้ากระโดดลงน้ำ พี่รองตกใจจนแทบสิ้นสติ หากข้าไม่ขวางเขาไว้ มีหวังเขาได้กระโดดตามเจ้าลงไปในน้ำเป็นแน่”

ซูจิ่นเอ๋อร์หัวเราะเยาะ ถึงแม้ว่าพี่รองจะพูดจาประชดประชัน แต่ที่เขาเป็นอย่างนั้นก็เพราะเขามีใจให้กับพี่ชิงหว่านอย่างแน่นอน!

“ข้าไม่พูดกับเจ้าแล้ว”

เมี่ยชิงหว่านหมุนตัวกลับไปด้วยความเย่อหยิ่ง

“ถึงอย่างไรข้ากับพี่รองก็ไม่มีทางเป็นไปได้!”

“ก็ได้” ซูจิ่นเอ๋อร์ขยี้จมูก นางเอือมระอากับพี่รองของตัวเองอย่างมาก

พี่รองนะพี่รอง ดูท่าทางท่านจะตกหลุมรักคนง่ายเกินไปเสียแล้ว！

กู้หว่านเยว่เองก็คาดไม่ถึง หรือว่าตัวเองจะเข้าไปรบกวนเส้นเรื่องจนทำให้ภรรยาของซูจื่อชิงหายไป?

แต่ทว่าเรื่องในครั้งนี้กลับเตือนสตินางไว้ว่าศัตรูคนต่อไปจะมากขึ้นเรื่อย ๆ !

นางและซูจิ่งสิงมีความสามารถในการปกป้องตัวเอง แต่ซูจิ่นเอ๋อร์ไม่มี

ครั้งนี้นางถูกลักพาตัวไป แต่ช่วยกลับมาได้ ครั้งต่อไปหากอีกฝ่ายต้องการชีวิตของพวกนางล่ะ?

นางไม่สามารถปกป้องพวกนางได้ตลอดเวลา ถึงอย่างไรก็ต้องให้พวกนางเรียนรู้ที่จะปกป้องตัวเอง ดูเหมือนจะต้องหาเวลาสอนพวกนางใช้อาวุธป้องกันตัวเองเสียแล้ว

ในขณะที่นางกำลังจมอยู่ในความคิดนั้น เสียงของฟู่หลานเหิงก็ดังเข้ามาจากนอกรถม้า กู้หว่านเยว่เปิดม่านและมองออกไป

“ใต้เท้าฟู่ เป็นอะไรไปเจ้าคะ?”

“ข้าต้องนำตัวแม่เล้าและแม่นางที่ยังบริสุทธิ์เหล่านั้นไปส่งที่จวนขุนนาง หากเส้นทางข้างหน้าเกิดมีอุปสรรค ข้าจะได้แยกตัวออกไปก่อน” น้ำเสียงของฟู่หลานเหิงดูเหมือนจะฟังดูเข้าใจมากกว่าแต่ก่อน

กู้หว่านเยว่รู้ว่าเขามีหน้าที่ที่ต้องทำ จึงพยักหน้าและกล่าวว่า “ระวังตัวด้วยนะเจ้าคะ”

“รู้แล้ว พวกเจ้าก็ระวังตัวด้วย” ฟู่หลานเหิงพากำลังทหารจากไป

หยางหลิวรีบตามกำลังทหารไปอย่างใกล้ชิด เพราะกลัวว่าจะพลัดหลงกับฟู่หลานเหิง

ซูจิ่นเอ๋อร์เห็นนางแล้วรู้สึกหงุดหงิด

“น่าเสียดายที่ยังไม่ได้เล่นงานหยางหลิวคนนี้ ข้าเต็มใจช่วยคนอื่น แต่กับนางข้าไม่อยากช่วยเลยจริง ๆ!”

เมี่ยชิงหว่านยกนิ้วโป้งชื่นชม “ตอนนางเข้ามารายงาน ข้าได้เตะนางไปหนึ่งครั้ง ถือว่าเป็นการแก้แค้นก็แล้วกัน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน