ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 24

ทว่าน่าเสียดาย ระหว่างเดินทางทุกคนล้วนรู้เรื่องระหว่างบ้านเดิมสกุลซูและบ้านสาม ไฉนเลยจะกล้ายื่นมือช่วยเหลือ ก็กลัวล่วงเกินกู้หว่านเยว่

ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนยังจำได้อยู่นะ หมูป่าเป็นหลี่ซือซือล่อมาแล้ว

เพราะเหตุนี้ยามพวกเขาไปขอร้อง หลายบ้านที่คนในครอบครัวตายไป ถึงขั้นมอบสองเท้าให้คนบ้านเดิมสกุลซูอย่างมิอาจอดกลั้น

ไม่ว่าไปที่ใดก็ล้วนถูกปฏิเสธ ภายในบ้านเดิมสกุลซูแตกคอกันแล้ว ตำหนิสาปแช่งกันเอง

กู้หว่านเยว่ทางหนึ่งจัดการหมูป่า ทางหนึ่งมองความครึกครื้น อารมณ์ดีมาก

จัดการหมูป่าเป็นเรื่องซับซ้อน โชคดีซุนอู่เห็นแก่ทุกคนที่หนีเอาชีวิตรอด อนุญาตให้พวกเขาพักผ่อนหนึ่งคืน

มอบเวลาจัดการให้กู้หว่านเยว่ไม่น้อย

กู้หว่านเยว่จุดไฟก่อนหนึ่งกอง ใช้ไฟย่างขนภายนอกของหมูป่าจนเกลี้ยงแล้ว ถัดมาใช้มีดใหญ่ที่ยืมมาจากนักการแห่งศาลาว่าการ ตัดหมูป่าออกเป็นแปดชิ้น นำไปที่ลำธารทางด้านข้างและล้างจนสะอาด

“จื่อชิงจิ่นเอ๋อร์ พวกเจ้าไปเก็บฟืนมาเล็กน้อย จุดไฟทำตะแกรงย่างสักอัน”

“ได้เลย!” ทั้งสองคนล้วนมิใช่คุณชายคุณหนูถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจอีกต่อไปแล้ว มือขาคล่องแคล่วก็ตั้งตะแกรงจุดไฟได้แล้ว

ซูจิ่งสิงใช้กริชลับแท่งไม้จนแหลมคม กู้หว่านเยว่และนางหยางช่วยกันเสียบเนื้อบนไม้ สุดท้ายวางลงบนกองไฟ

หมูป่าตัวนี้อวบอ้วนมาก เสียงซือซาซือซาเพราะถูกย่างดังขึ้นอย่างรวดเร็ว น้ำมันหมูไหลอยู่ตลอด กลิ่นเนื้อหอมมาก

คนรอบกายได้กลิ่น ครู่ถัดมากลืนน้ำลายแล้ว

จับจ้องเนื้อหมูป่าตาเป็นมัน อยากกระโจนเข้าไปกินสักคำเสียให้ได้

กู้หว่านเยว่นั่งข้างกองไฟ สั่งซูจิ่นเอ๋อร์และซูจื่อชิงพลิกไม้ ขณะเดียวกันหยิบเกลือและยี่หร่าออกจากมิติ

ของอย่างอื่น นางไม่สามารถหยิบออกมาโดยตรงเลยได้ แต่เครื่องปรุงเหล่านี้ยังสามารถทำได้

โรยเกลือและยี่หราลงบนเนื้อหมูป่า เพิ่มผงพริกเข้าไปอีกหนึ่งอย่าง

จางเอ้อร์มีสีหน้าฝืดเฝื่อน

อันที่จริงมิใช่หมูป่าของพวกเขาไม่หอม แต่เนื้อหมูป่าของกู้หว่านเยว่หอมมากเกินไปแล้ว หอมจนพวกเขาน้ำลายสอ

เทียบกันแล้ว เนื้อหมูป่าที่พวกตนเองย่างก็ไม่หอมอีก

ซุนอู่เองก็พูดไม่ออก ถลึงตาใส่จางเอ้อร์หนึ่งปราด

“รังเกียจข้าย่างเนื้อหมูป่าไม่อร่อย เช่นนั้นเจ้าก็อย่ากิน”

“ไม่ใช่ขอรับหัวหน้า ข้ามิได้หมายความเช่นนั้น เป็นเพราะของแม่นางกู้หอมเกินไปแล้ว”

ซุนอู่โมโหเหลือหลาย เขาไหนเลยจะไม่รู้กลิ่นหอมของเนื้อที่กู้หว่านเยว่ย่าง แต่เขาเองก็พยายามอย่างเต็มที่แล้วจะทำเช่นไร?

ทีแรกยังอดทน แต่เขามิอาจทนไม่อีกต่อไปแล้ว เดินเข้าไปหยุดต่อหน้ากู้หว่านเยว่