ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 251

กู้หว่านเยว่เปิดระบบ เริ่มค้นหาว่าในระยะใกล้เคียงนี้มีที่ซ่อนหรือไม่

ทางฝั่งนั้นซูจิ่งสิงเห็นนางตกอยู่ในอาการเหม่อลอย ก็รู้ว่านางกำลังเข้าไปอยู่ในมิติ รีบถอดเสื้อคลุมกำบังศีรษะของนางไว้ ป้องกันมิให้หิมะกัดได้รับบาดเจ็บ

ครั้งนี้กู้หว่านเยว่ใช้เวลาค้นหานานไปบ้าง ยังดีหลังผ่านไปแล้วครู่หนึ่ง นางก็ลืมตาขึ้น

“ท่านพี่ ห้าร้อยหมี่ด้านหน้ามีถ้ำแห่งหนึ่ง พวกเรารีบไปเร็วเข้า!”

“ได้”

ดวงตาซูจิ่งสิงทอประกาย จับเชือกลาเทียมเกวียน มุ่งหน้าไปยังถ้ำแห่งนั้น

พวกนักการแห่งศาลาว่าการที่กำลังมองรอบข้างอย่างตกตะลึงและนักโทษถูกเนรเทศทางด้านหลังเองก็รีบตามมา

หลังผ่านภัยพิบัติมาหลายครั้ง พวกเขาก็พลอยคล้อยตามกู้หว่านเยว่อย่างไม่คิดโต้แย้ง

“สหายซู แม่นางกู้ พวกเจ้าเดินทางช้าหน่อย!”

ซุนอู่ตะโกนเสียงดัง

พื้นหิมะลื่นมาก ต้องการเร่งความเร็วทำได้ยากยิ่ง

กู้หว่านเยว่เห็นลูบเห็บยิ่งมายิ่งใหญ่ ศีรษะภายใต้เสื้อคลุมรู้สึกปวดอยู่บ้าง รีบหันกลับไปร้องตะโกน “พี่ใหญ่ซุน ให้ทุกคนเร่งฝีเท้า ข้างหน้ามีถ้ำ”

“อะไรนะ? มีถ้ำ!”

สีหน้าซุนอู่ดีใจมาก เขาก็รู้กู้หว่านเยว่ต้องมีหนทาง รีบออกแรงตามไป

พวกนักโทษถูกเนรเทศเหล่านั้นเดินช้ามาก ทำให้พวกนักการต้องฟาดแส้เร่งพวกเขา

“เร็วเข้า อย่าเดิน วิ่งให้ว่องไวยิ่งกว่านี้!”

นักการตะโกนบอก

จนกระทั่งเห็นถ้ำอยู่ไม่ไกลแล้ว ทุกคนถึงแห่แหนกันขึ้นไปข้างหน้า พากันเข้าไปในถ้ำ

“ไอโหยว!” ฮูหยินผู้เฒ่าซูเดินเชื่องช้าถูกลูบเห็บหล่นใส่ศีรษะ เลือดไหลลงมาสายหนึ่ง

นางตกใจรีบตะเกียกตะกายลุกจากพื้นวิ่งเข้ามา ไล่ตามนางหลิวและตัวตัว เซถลาจนเกือบล้มเข้าไปในถ้ำ