ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 252

เซิ่งฮูหยินยิ่งไม่ต้องพูดมาก ก่อนนี้นางก็เริ่มลอบยัดเงินให้กู้หว่านเยว่แล้ว

กู้หว่านเยว่หัวเราะ สอนทุกคนทำเสื้อบุนวมหาเงิน ก็ต้องการผลลัพธ์เช่นนี้นี่ล่ะ

ย่อมไม่สามารถอุปถัมภ์พวกเขาชั่วชีวิตได้ ต่อให้ภายในมิติของนางมีเสบียงอาหารมากเพียงนั้น นั่นก็ไม่สมจริงเท่าใดนัก

ทุกคนมิได้ทำให้นางผิดหวัง แต่ละคนรู้จักตอบแทนบุญคุณ ไม่เอาเปรียบผู้อื่น

“ได้ เช่นนั้นก็ทำอย่างที่พวกท่านพูด มอบเงินให้ก็แล้วกัน

ไก่ป่านี้จับมาได้ เห็ดข้าเก็บมาจากข้างทาง มิได้ใช้เงินมากมายอันใด พวกท่านหนึ่งครอบครัวให้ข้าสิบอีแปะก็พอ

จิ่นเอ๋อร์ เจ้าไปเก็บเงินเถอะ”

“...ได้!”

ไก่ตุ๋นเห็ดสิบอีแปะ สำหรับการเดินทางเนรเทศนี้นับว่าถูกมากจริงๆ

ทุกคนรำลึกถึงความดีของกู้หว่านเยว่ ต่างพากันมอบเงินให้ซูจิ่นเอ๋อร์

ซูจิ่นเอ๋อร์หยิบถุงใส่เงินใบหนึ่งออกมา ใส่เงินของทุกคนอย่างดี จากนั้นเก็บไว้ติดตัว

ต่อมาหยิบกระบวย ตักน้ำแกงและเนื้อไก่ให้ทุกคน

“ให้เด็กมากหน่อย”

กู้หว่านเยว่กระซิบเสียงเบา ตอนต้มไก่ นางตั้งใจจับไก่ป่าออกมาสองตัวและใส่เข้าไปพร้อมกัน

ดังนั้นเนื้อไก่ในหม้อนี้จึงมีมาก

ซูจิ่นเอ๋อร์แปลกใจมาก “ตอนฆ่าไก่ป่าสองตัวไม่คิดว่าอวบอ้วนเพียงนี้ คิดไม่ถึงตุ๋นออกมาแล้วมีเนื้อมากจริงๆ”

พี่สะใภ้น้องสามีสองคนสนทนากันงึมงำ ทางฝั่งนางหลิวอุ้มตัวตัว เดินเข้ามาอย่างลังเล

“เอ่อ หว่านเยว่สามารถให้เนื้อไก่ข้าสักเล็กน้อยได้หรือไม่ ข้าให้เงินเจ้า”

“ท่านอยากได้เนื้อไก่รึ? ไยไม่ไปหลับฝันเอาเล่า ไก่นี้มีส่วนของท่านกระนั้นรึ?”

“ซูจิ่นเอ๋อร์ เจ้าพูดอะไรกัน เนื้อไก่นี้มิใช่ของเจ้าเสียหน่อย กู้หว่านเยว่ยังไม่ทันส่งเสียง เจ้าวางท่าอะไรกัน?”

นางหลิวโมโหมาก หากมิใช่ลูกสาวอยากกิน นางก็ไม่เข้ามาหรอก