กู้หว่านเยว่มองเชือกที่กระจัดกระจายบนพื้นอย่างปวดหัว ย้อนคิดถึงท่าทางอ่อนแอบอบบางของเถาเอ๋อร์ มองไม่ออกเลยจริงๆ ว่านางยังมีความสามารถนี้อยู่
ยิ่งไปกว่านั้นซุนอู่ให้พวกเขาดื่มหร่วนจินซ่านไปแล้ว นางยังสามารถหนีออกไปได้!
เถาเอ๋อร์คนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ...
“แม่นางกู้ เถาเอ๋อร์คนนั้นยังทิ้งกระดาษไว้หนึ่งแผ่น แต่ข้าอ่านแล้วไม่เข้าใจ”
ซุนอู่พูดออกมาอย่างสงสัย กู้หว่านเยว่รีบรับกระดาษมา อ่านจบกลับเลิกคิ้วขึ้น
มองเห็นบนกระดาษแผ่นนั้น ถึงขั้นเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษ ‘SB’
ซุนอู่ไม่รู้ว่านี่มีความหมายว่ากระไร กู้หว่านเยว่กลับรู้ว่านี่คือภาษาอังกฤษหมายความว่าโง่X
เถาเอ๋อร์คนนี้ถึงขั้นเป็นผู้ข้ามภพคนหนึ่ง นางข้ามพบมาตั้งแต่ยามใดเล่า? รู้เรื่องที่บิดามารดาทำ ยังด่าพวกเขาโง่X?
กู้หว่านเยว่รู้สึกไม่ชมชอบเถาเอ๋อร์คนนี้ที่ภายในก้นบึ้งของหัวใจ กระนั้นนี่ก็อธิบายไม่ยากแล้ว เหตุใดเถาเอ๋อร์สามารถหนีไปได้
ข้ามภพนี่นา ย่อมมีทักษะอยู่ในมือ
“จะให้ข้าเหล่าซุนไปจับนางกลับมาหรือไม่?”
“ไม่ต้อง”
รอยเท้าบนพื้นหิมะหายไปแล้ว
หุบเขาใหญ่เพียงนี้ ไล่ตามไปตอนนี้ก็คือแมลงวันไร้หัว เสียเวลาเดินทาง
กอปรกับกู้หว่านเยว่ยังแปลกใจมาก เถาเอ่อร์คนนี้สามารถทำอันใดได้อีก
“พวกเรายึดตามแผนเดิมออกเดินทางเถอะ รอถึงเมืองถัดไปก็มอบพวกเขาให้ศาลาว่าการ”
“ได้”
ซุนอู่อยากรีบเดินทางตั้งแต่แรกแล้ว เพียงครู่เดียวก็มีนักโทษถูกเนรเทศมากเพียงนี้ เขาดูแลไม่ไหวอยู่บ้างจริงๆ
กลัวเสียเวลาต่อไปจะเกิดเรื่องอันใดขึ้นอีก ดังนั้นเขาสั่งให้ทุกคนกินอาหารก่อนเล็กน้อย อีกครึ่งชั่วยามทั้งหมดก็ออกเดินทาง
กู้หว่านเยว่ยังครุ่นคิดเรื่องเถาเอ๋อร์เป็นผู้ข้ามภพมาเฉกเดียวกัน จนกระทั่งซูจิ่งสิงยกโจ๊กมันเทศหอมหวานเข้ามา นี่ถึงขัดความคิดนาง
“ใครต้มโจ๊กมันเทศหรือ?” กู้หว่านเยว่เอ่ยถาม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...