เมี่ยชิงหว่านพูดอย่างขบขัน “นางอยากให้เจ้าเป็นสามีรองนะ”
“ข้าไม่เอา” ซูจื่อชิงโมโห
เมี่ยชิงหว่านเลิกคิ้ว “เช่นนั้นเจ้าจะเป็นสามีให้ใครกันเล่า?”
“ข้า” ซูจื่อชิงลอบมองเมี่ยชิงหว่านแวบหนึ่ง พูดงึมงำ “อย่างไรเสียข้าก็ไม่ชอบนาง ข้าชอบหญิงอ่อนโยน”
“อ้อ” อ่อนโยนหรือ คล้ายไม่ใกล้เคียงกับตนเอง
ดูท่าแล้ว ครั้งก่อนซูจิ่นเอ๋อร์พูดว่าเจ้าทึ่มคนนี้ชอบตนเอง เป็นนางพูดส่งเดชดังคาด
เมี่ยชิงหว่านสะบัดมือจากไปแล้ว
“นี่ พวกท่านสองคนเป็นอะไรไปอีก...” ซูจิ่นเอ๋อร์เอือมระอา ระหว่างการเดินทางไม่รู้ได้เห็นพี่รองทำให้พี่หญิงชิงหว่านโมโหกี่ครั้งแล้ว
หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป พี่สะใภ้รองของนางต้องหายไปเป็นแน่!
ก็ไม่รู้ว่ากำลังระบายความแค้นของสวีหลานลงบนตัวนางหรือไม่ ระหว่างเดินทางหลี่เฉินอันโยนงานเบ็ดเตล็ดหลากหลายอย่างให้หลี่อวิ๋นอวิ๋นทำ ยังสั่งให้หลี่อวิ๋นอวิ๋นไปขุดหิมะเก็บเห็ดอีกด้วย
หลี่อวิ๋นอวิ๋นย่อมไม่ทำ โยนตะกร้าลงพื้นโดยตรง
“แม่ข้าล้วนไม่ให้ข้าทำงาน เจ้านับเป็นตัวอะไร?”
“ข้านับเป็นตัวอะไร ฮึๆ?” มองพี่หญิงโง่งมคนนี้ เพลิงโทสะก่อตัวขึ้นภายในใจหลี่เฉินอัน พูดประชดประชันหนึ่งประโยค “เจ้าเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยใส่ใจผู้อื่น ข้าย่อมไม่นับเป็นตัวอะไร”
อาจเพราะสายตาหลี่เฉินอันน่ากลัวเกินไป ทำให้หลี่อวิ๋นอวิ๋นตกใจ นางหุบปากอย่างหวาดกลัว ไปขุดหิมะเก็บเห็ดแล้ว
ช่วงมื้อกลางวัน ทุกคนพักผ่อนในพื้นที่ว่างโล่ง ตั้งหม้อใส่หิมะลงไปต้มให้เป็นน้ำร้อน
กู้หว่านเยว่รังเกียจหิมะสกปรกเกินไป อาศัยช่วงไม่มีใครสนใจ เปลี่ยนน้ำหิมะเป็นน้ำพุในมิติวิเศษ
“ดื่มน้ำร้อนทำให้ร่างกายอบอุ่นสักหน่อยเถอะ”
กู้หว่านเยว่ถือขนมปังไส้เนื้อสองสามชิ้นออกมา ใส่น้ำร้อนในถุงน้ำจนเต็ม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...