ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 262

เมื่อตัวตนของฟู่ฉิงถูกเปิดเผย อีกฝ่ายย่อมปรากฏตัวออกมาแน่นอน

“ช่างเขาไปเถอะ ไปกินข้าวเย็นแล้วพักผ่อนกัน”

กู้หว่านเยว่บอกให้ซูจิ่นเอ๋อร์จุดไฟ วางแผนจะทำอาหารเอง ทว่าในขณะที่พวกนางเริ่มทำอาหาร ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นทันที

เป็นหญิงชราที่นำถังน้ำมา “พวกเราในหมู่บ้านล้วนแต่ดื่มน้ำสะอาดจากบ่อ กลัวว่ากลางคืนพวกเจ้าจะหากันไม่เจอ จึงนำถังมาให้ท่าน” หญิงชรากล่าว

“ว้าว! ขอบคุณเจ้าค่ะ!” ซูจิ่นเอ๋อร์รับมันมาอย่างไม่ระแวงสิ่งใด

หญิงชราดูท่าจะชอบพฤติกรรมของซูจิ่นเอ๋อร์มาก เมื่อหันหลังกลับก็จากไปพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่คิดว่าเหล่าชาวบ้านจะกระตือรือร้นขนาดนี้ ไม่เพียงแต่ให้ที่อยู่อาศัย แต่ยังส่งน้ำให้พวกเราด้วย ช่างมีน้ำใจจริงๆ”

ขณะที่ชื่นชม ซูจิ่นเอ๋อร์ก็ยกถังน้ำเข้ามา กำลังจะเทลงในหม้อ

กู้หว่านเยว่ตะโกนว่า “เดี๋ยวก่อน”

“มีอะไรหรือเจ้าคะ? พี่สะใภ้ใหญ่”

นางเดินออกไป ยื่นนิ้ไวไปจุ่มน้ำเล็กน้อย แล้วเอามาวางไว้ใต้จมูก ดมกลิ่นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า

“น้ำนี้มียา ดื่มไม่ได้”

ดูเหมือนว่านางและซูจิ่งสิงจะเดาถูก

“มียา ยาอะไรหรือเจ้าคะ?”

ซูจิ่นเอ๋อร์ถามอย่างประหม่า รีบวางถังน้ำลงทันที ราวกับว่าถือเผือกร้อนก็มิปาน

“ยาสลบ คล้ายกับที่เหล่าเป่าใช้กับเจ้าครั้งที่แล้ว”

“อะไรนะ? นี่ๆๆ...”

ซูจิ่นเอ๋อร์พูดไม่ปะติดปะต่อ แม้แต่ซูจื่อชิงเองก็ยังกังวลใจ มองออกไปนอกประตู ตรวจดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครแอบอยู่นอกหน้าต่างหรือประตู ก่อนที่จะเข้ามาและพูดว่า

“พี่สะใภ้ใหญ่ เกิดอะไรขึ้น? หมู่บ้านนี้ไม่ปลอดภัยหรือขอรับ?”