ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 261

“ท่านกินอะไรเข้าไปกัน? เหตุใดสมองถึงได้ดีเช่นนี้เจ้าคะ?”

กู้หว่านเยว่ดูปั้นปึ้งทว่าไร้เดียงสา ซูจิ่งสิงจึงแตะหัวของนางเบาๆ ด้วยสีหน้ามีเสน่ห์

“แน่นอนว่าต้องกินอาหารที่เจ้าทำให้ ตั้งแต่ที่กินอาหารของภรรยา สมองของข้าก็ปราดเปรื่องมากยิ่งขึ้น”

“โอ้ ปากหวานนัก! อย่ามาแตะหัวข้านะ!”

เมื่อได้ยินคำเตือนจากซูจิ่งสิง กู้หว่านเยว่ก็รู้สึกแล้วจริงๆ ว่านางควรคิดหาวิธีเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของฟู่ฉิงให้เร็วที่สุด

“เรื่องนี้ไม่ต้องรีบร้อนไป หนานหยางอ๋องจะมาหาเจ้าเอง”

ทั้งกลุ่มทานอาหารเสร็จก็ออกเดินทางต่อ

หวังปี้อยากเห็นฟู่ฉิงถูกเปิดโปง จึงติดตามกู้หว่านเยว่และคนอื่นๆ ต่อไป

เดินทางกันจนฟ้ามืด หลายคนก็เห็นหมู่บ้านแห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกล จึงวางแผนจะเข้าไปพักผ่อน

ซุนอู่ขึ้นไปเคาะประตู หลังจากเคาะอยู่สองครั้ง ประตูด้านในก็เปิดออก

ทว่าไม่คิดว่าจะได้เจอหนานหยางอ๋องที่นี่ อีกฝ่ายมาถึงที่นี่หลายวันแล้ว พักค้างคืนอยู่ที่นี่มาตลอด

“หนานหยางอ๋องขี่ม้า ย่อมเร็วกว่าพวกเราที่ใช้เท้าเดิน” ซูจิ่งสงอธิบายอยู่ข้างๆ กู้หว่านเยว่

กู้หว่านเยว่พยักหน้า เดินเข้าไปทักทายคนของหนานหยางอ๋อง

ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ แต่นางมักจะรู้สึกว่าตั้งแต่เข้ามาในหมู่บ้านแห่งนี้ ด้านหลังนางเหมือนมีคนจ้องมองอยู่ตลอดเวลา พาลให้รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาแปลกๆ

“พวกท่าน ลานของพวกข้าไม่ใหญ่ เกรงว่าจะรองรับพวกท่านทั้งหมดไม่ได้ พวกท่านแบ่งคนออกไปบางส่วน ขออาศัยอยู่ที่ลานบ้านของชาวบ้านคนอื่นได้”

หัวหน้าหมู่บ้านออกมาพูดกับซุนอู่ด้วยรอยยิ้ม

รอยยิ้มของเขาทำให้ผู้คนรู้สึกคล้ายเป็นรอยยิ้มซ่อนมีด หากไม่ใช่เพราะข้างนอกมืดแล้ว และพวกเขาอาจจะแข็งตายตอนเดิน กู้หว่านเยว่เองก็อยากหันหลังกลับให้รู้แล้วรู้รอด

“ก็ได้” ซุนอู่ไม่ได้คิดมาก

หลังจากเดินทางมาหนึ่งวัน เขาเองก็อยากจะหาสถานที่พักผ่อนแล้วเหมือนกัน