ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 281

“ทำไมถึงเป็นเจ้า? ข้ายิ่งไม่อยากเจอหน้าเจ้าอยู่!”

ผู้มาเยือนคือกงซุนจ่างเย่ที่กำลังเดินกระสับกระส่ายอยู่ในป่า

ถึงแม้ว่าตอนนี้กู้หว่านเยว่จะแต่งตัวเป็นบุรุษ แต่กงซุนจ่างเย่เคยเห็นนางยามแต่งตัวเป็นสตรีมาก่อน อีกทั้งเขายังคิดหาวิธีขับไล่ความชั่วร้ายของนางอยู่ทุกวัน วินาทีแรกที่เห็นหน้าของนางเขาก็จำนางได้ในทันที

กู้หว่านเยว่ยังเป็นกังวลอยู่เลยว่าจะให้ใครคุ้มกันหมิงจู แต่เมื่อเจอกงซุนจ่างเย่ นางก็หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้

เยี่ยม สวรรค์ได้ส่งศัตรูมาตรงหน้าของนางแล้ว

“คุณชายกงซุน ไม่เจอกันตั้งนาน”

ทำไมรอยยิ้มนี้ถึงแฝงไปด้วยความมุ่งร้ายเช่นนั้น?

กงซุนจ่างเย่รู้สึกขนลุกซู “เจ้าคิดจะทำอะไรอีก?” แย่แล้ว ๆ ท่านอ๋องไม่อยู่เสียด้วย เขาต้องถูกรังแกอีกแน่นอน

“ไม่ได้คิดจะทำอะไรเจ้าค่ะ แค่อยากคุยเรื่องธุรกิจกับท่านก็เท่านั้น” กู้หว่านเยว่รุดหน้าเข้าไปกระชากตัวกงซุนจ่างเย่

“ไอหยา ช่วยด้วย!”

“ท่านจอมยุทธ์หญิง คราวที่แล้วนายน้อยของเราถูกลาเตะเข้าที่ศีรษะสร้างความวุ่นวายให้พวกท่านไม่น้อย ได้โปรดอย่าทำร้ายเขาเลยขอรับ!” คนขับม้ารุดหน้าเข้ามากราบวิงวอนขอความเมตตาอยู่ด้านข้าง

นายน้อยคือสายเลือดเพียงคนเดียวของสกุลกงซุน สายเลือดมิอาจเปลี่ยนแปลงได้

“วางใจเถอะ เราไม่ทำร้ายนายน้อยของพวกเจ้าหรอก” อย่างมากก็แค่ฉีดยาให้เขา!

กงซุนจ่างเย่โพล่งหัวเราะออกมาเสียงดัง

“อ่า ฮ่า ๆๆๆ เจ้าจะทำอะไรข้าได้ ปีศาจอย่างเจ้าเนี่ยนะ ฮ่า ๆ ช่วยด้วย ทำไมข้าถึงหยุดหัวเราะไม่ได้ ฮ่า ๆ....”

เขาหัวเราะพลางร้องไห้ เวลานี้เขาหัวเราะจนน้ำตาไหลพราก กงซุนจ่างเย่ยากหยุดหัวเราะ ปิดปากแล้วก็ยังหัวเราะอย่างไม่มีท่าทีจะหยุด

“อ่าฮ่าๆๆๆ ช่วยด้วย กู้หว่านเยว่เจ้าจะทำอะไรข้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ ข้าขอร้องเจ้าแล้ว ฮ่า ๆ....”

ทั่วทั้งป่าไผ่ก้องกังวานไปด้วยเสียงหัวเราะชั่วร้ายดั่งปีศาจของกงซุนจ่างเย่