ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 297

ซูจิ่งสิงยืนขวางอยู่หน้ากู้หว่านเยว่อย่างเย็นชา “เมียข้าเป็นหมอหญิง ไม่ใช่คนที่พูดจาเหลวไหลไร้สาระ คุณชายโจวช่วยพูดจาให้สุภาพด้วย”

โจวลิ่วหลางถูกเขามองจนได้สติกลับมาบ้าง

“ข้าน้อยพูดจาโฉ่งฉ่างไป แค่เป็นห่วงว่าอวิ๋นเหนียงจะได้รับบาดเจ็บ”

เขาและอวิ๋นเหนียงเป็นคู่รักกันตั้งแต่ยังเด็ก ตอนเด็ก ๆ เป็นคู่ที่ตัวติดกันเป็นเงาตามตัว โตขึ้นมาไม่ว่าจะเจอผู้หญิงมากี่คน ในสายตาก็มีเพียงอวิ๋นเหนียงเสมอ

ทั้งสองเหมือนสวรรค์สรรค์สร้าง หลังปักปิ่นก็แต่งงานกันเลย

ว่ากันตามเหตุผลแล้ว ควรจะกลายเป็นคู่รักกิ่งทองใบหยกที่ทุกคนอิจฉา

น่าเสียดายหลังจากแต่งงานกันมาสิบปี ก็ไม่มีทายาทออกมาสักคน

“ประเดี๋ยวถ้าอยู่ต่อหน้าพ่อแม่ของข้าและอวิ๋นเหนียง เจ้าก็แค่บอกว่าข้าป่วย”

“ห้ามพูดถึงอวิ๋นเหนียงเด็ดขาด ถือว่าข้าขอร้องเจ้า”

เมื่อครู่โจวลิ่วหลางยังเย่อหยิ่งมาก ตอนนี้ช่างอ่อนน้อมถ่อมตนจริง ๆ

“แล้วทางฝั่งภรรยาของท่านล่ะ...”

“ก็ไม่ต้องบอกอวิ๋นเหนียงด้วย อย่าให้นางรู้ความจริง”

โจวลิ่วหลางไม่ลังเลเลยสักนิด ด้วยนิสัยอ่อนแอของอวิ๋นเหนียง ถ้ารู้ว่านางป่วยจะต้องใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้แน่ๆ

กู้หว่านเยว่กุมหน้าผาก “ข้าบอกไปว่า อาการป่วยของภรรยาของท่าน ข้าสามารถรักษาได้”

“เจ้าพูดอะไรน่ะ?”

โจวลิ่วหลางงุนงง

หมอที่มาตรวจอาการป่วยทุกคน ต่างบอกว่าสวี่อวิ๋นเหนียงร่างกายเย็น มีลูกยาก

เขาสิ้นหวังไปแล้ว แต่กู้หว่านเยว่ก็พูดว่ารักษาได้?

“เจ้ารักษาได้จริงหรือ เจ้าไม่โกหกข้านะ?”

กู้หว่านเยว่ผายมือออก “ร่างกายของท่านแข็งแรงมาก ร่างกายนางสวี่แค่บำรุงรักษาเพียงหนึ่งเดือนก็ใช้ได้แล้ว

ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด อีกสามเดือนจะตั้งครรภ์ ปีหน้าจะได้เป็นพ่อคน”

“พรึ่บ!”