ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 296

เรื่องส่งเด็กให้ ทำไมนางถึงคิดไม่ออกนะ?

“ช้าก่อน ช้าก่อน! พวกท่านอยากอุ้มหลานไม่ใช่หรือ ข้าจะให้ครอบครัวของพวกท่านคนหนึ่ง” กู้หว่านเยว่ผลักเด็กรับใช้ไปอีกด้านหนึ่ง

“เจ้าหรือ?”

ฮูหยินผู้เฒ่าโจวพินิจนางจากหัวจรดเท้า แล้วส่ายหัว “หน้าตาสะสวยใช้ได้ แต่สะโพกเล็กไปหน่อย ไม่เหมาะกับการคลอดลูก”

กู้หว่านเยว่: ...

ไม่ใช่ให้นางคลอดนะ!

“ฮูหยินผู้เฒ่าโจว เมียของข้าเป็นหมอหญิง” ซูจิ่งสิงอธิบายด้วยสีหน้าบึ้งตึง จะให้เมียของเขาคลอดลูกให้สกุลโจว บ้าไปแล้วหรือ?

“ถูกต้อง ข้าเป็นหมอหญิง บางทีอาจจะมองออกว่าเหตุใดฮูหยินโจวและคุณชายโจวถึงไม่มีลูกสักที” กู้หว่านเยว่กล่าวอย่างมั่นใจ

เจดีย์หนิงกู่ตั้งอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ปัจจัยในการรักษาย่อมเทียบเมืองหลวงไม่ติดอยู่แล้ว

ในสถานที่แร้นแค้นนี้ หมอหญิงคือบุคคลเนื้อหอม

เด็กรับใช้ปล่อยมือทันที

อวิ๋นเหนียงลูบท้องน้อย แน่นอนว่านางก็อยากมีลูกเป็นของตัวเองด้วย

“แม่นางกู้ เจ้ามีความรู้ด้านการแพทย์จริงหรือ?”

“ไม่ใช่พวกต้มตุ๋นใช่ไหม อยากให้สกุลโจวของข้าทำงานให้เจ้า ก็เลยจงใจหลอกลวงใช่ไหม?” นายท่านโจวระแวงไปเรื่อย

“ไม่เช่นนั้นจะลองดูไหม?” ฮูหยินผู้เฒ่าโจวอยากอุ้มหลานเหลือเกิน ขอเพียงมีโอกาสเป็นไปได้ นางจะไม่ยอมปล่อยให้หลุดไปทั้งนั้น

อวิ๋นเหนียงกัดริมฝีปากพูดว่า “ลองดูเถอะ ข้าเชื่อมั่นในตัวแม่หญิงกู้”

นางมีภาพจำที่ดีในตัวกู้หว่านเยว่ การที่สามารถนำเนื้อหมาป่าออกมาแจกจ่ายให้กับชาวบ้านเอง จิตใจจะชั่วร้ายได้อย่างไรกัน?

แม้ว่าผู้เฒ่าทั้งสองจะไม่ไว้ใจกู้หว่านเยว่อีกต่อไป แต่ก็ยังเคารพความคิดเห็นของลูกสะใภ้

อวิ๋นเหนียงยื่นมือออกมาให้กู้หว่านเยว่จับชีพจร

สมาชิกครอบครัวทั้งสามต่างกลั้นหายใจรอคอย

กู้หว่านเยว่จับชีพจรให้นางสักพัก แน่ใจแล้วว่าปัญหาอยู่ที่ร่างกายของสวี่อวิ๋นเหนียง เพียงแต่นึกขึ้นได้ว่าทุกคนในสกุลโจวคิดว่าที่ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้มีสาเหตุมาจากโจวลิ่วหลาง มันต้องมีความจริงบางอย่างที่อยากปกปิดไว้แน่ จึงถามขึ้นว่า “แล้วคุณชายสกุลโจวล่ะ?”