ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 308
“ขายหน้า ขายหน้าเกินไปแล้ว!”
กู้หว่านเยว่มองอย่างแปลกใจ “ท่านร่วมเดินทางกับปรมาจารย์แพทย์ ถึงขั้นไม่รู้ว่าเมือกของหญ้าทารกกำสรวลมีพิษหรือ?”
“เขาหลอกข้า!”
พริบตาต่อมาหมอเทวดาหวงเบิกตากว้างอย่างโมโห “เขาจงใจให้ข้าแตะหญ้าทารกกำสรวลก่อน ทำให้ข้าโดนพิษ!”
แต่เขาไม่ยอมก็ใช้ได้แล้ว ครั้นรู้สึกไม่ชอบมาพากลก็แตะเมือกลงบนตัวปรมาจารย์แพทย์
ใครรู้ปรมาจารย์แพทย์รู้เพียงว่าเมือกของหญ้าทารกกำสรวลมีพิษ กลับไม่มียาถอนพิษ
ดังนั้นทั้งสองคนจึงเสียสติไปพร้อมกัน...
“พวกท่านทั้งสองยอมตายไปพร้อมกันนี่เอง” มุมปากกู้หว่านเยว่กระตุกริก
ใครคาดคิดเล่าว่าผู้เฒ่าทั้งสองเอาแต่ใจเหมือนเด็กเพียงนี้
หากนางและซูจิ่งสิงไม่มา พวกเขาทั้งสองก็ต้องแข็งตายทั้งเป็นที่ใต้หน้าผานี้แล้ว
“ใช่แล้ว หญ้าทารกกำสรวลเล่า?” หมอเทวดาหวงมองพื้นหิมะสีขาวว่างเปล่า
“อยู่กับข้าที่นี่ ผู้อาวุโสต้องการหรือ?” โชคดีเด็ดมามากอีกหนึ่งต้น
“ข้าต้องการๆ!” ดวงตาหมอเทวดาหวงทอประกาย เจตนาร้ายสายหนึ่งกลับสะท้อนภายในก้นบึ้งของสายตา
กู้หว่านเยว่คิดว่าตนเองมองผิดไปแล้ว หยิบหญ้าทารกกำสรวลออกมา
มองเห็นปรมาจารย์แพทย์ไม่อยู่นิ่งเป็นศพอีก ผุดลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน “หญ้าทารกกำสรวลเป็นของข้า อย่าให้เขา!”
กู้หว่านเยว่ตกใจขยับไปที่อีกฝั่งในทันใด
“ไอหยา หญ้าทารกกำสรวลเป็นของข้า!” ปรมาจารย์แพทย์คว้าได้เพียงความว่างเปล่าก็โมโหกระทืบเท้า
“เจ้าอ้วนหวง เหตุใดเจ้าต่ำช้าเพียงนี้ อาศัยว่าข้ายังไม่ฟื้น ก็คิดแย่งหญ้าทารกกำสรวลของข้ารึ?”
“เหตุใดไม่พูดว่าเจ้าต่ำช้าเล่า หลอกข้าไปเด็ดหญ้าทารกกำสรวลก่อน ทำให้ข้าถูกพิษ! มิหนำซ้ำพูดกี่ครั้งแล้ว ห้ามเรียกข้าว่าเจ้าอ้วนหวง!”
“ข้าจะเรียก เจ้าอ้วนหวง เจ้าอ้วนหวง!”
“เจ้าตัวประหลาดขนเขียวๆ!”
“ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตาย!”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...