ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 321
ซูจิ่นเอ๋อร์ส่งเสียงเยาะเย้ยทันที “อย่ามาบ้านเราเลย คนที่แยกแยะดีชั่วไม่ได้แบบนี้ ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับเขา”
ซูจื่อชิงหน้าถอดสี “น้องสาว ตอนนี้เจ้าดูเหมือนแม่เสือดุไปได้อย่างไรกัน?”
“ท่านก็อยากโดนข้าฉีกปากหรือ?!”
ทั้งสองคนเล่นหยอกล้อกันแล้วขึ้นไปบนรถม้าของสกุลโจว กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว
“รีบกลับบ้านเถอะ”
ทันใดนั้น นางก็รู้สึกปวดท้องหน่วงๆ เล็กน้อย ลางสังหรณ์ไม่ดีแวบเข้ามาในใจ
“หว่านเยว่ เจ้าเป็นอะไรไป?” ซูจิ่งสิงเห็นสีหน้าของกู้หว่านเยว่ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด หัวใจของเขาก็พลันตื่นตระหนก
“ไม่ค่อยสบาย”
กู้หว่านเยว่พอจะเดาได้แล้ว นางอยากจะจับชีพจรตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้จับชีพจร ทั้งคนก็หมดสติไปเสียก่อน
ซูจิ่งสิงรู้สึกตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
รถม้าวิ่งควบไปตลอดทาง เมื่อมาถึงหมู่บ้านสือหาน เขาก็รีบอุ้มกู้หว่านเยว่ลงจากรถม้าอย่างร้อนรน
“ปรมาจารย์แพทย์ล่ะ ปรมาจารย์แพทย์อยู่ที่ไหน?”
ปลายนิ้วของเขาค่อย ๆ กำแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล
เขาวางนางลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง เมื่อเห็นริมฝีปากของกู้หว่านเยว่ซีดเซียว หางตาของซูจิ่งสิงก็ค่อย ๆ แดงก่ำ ภาพตรงหน้าราวกับเต็มไปด้วยเลือด เจตนาสังหารก่อตัวขึ้นบนร่างกายของเขา
แม้แต่ซูจิ่นเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ก็ยังตกใจจนต้องหลบไปด้านข้าง
“ตื่นขึ้นมา!”
หวงเหล่าใช้พัดปัดเป่าปัดที่หน้าผากของเขา
เจ้าเด็กนี่ใส่ใจกู้หว่านเยว่มากเกินไป เมื่อครู่เกือบคลั่งไปแล้ว
ซูจิ่งสิงสะดุ้งตื่นจากเสียงตะโกน เขาเห็นปรมาจารย์แพทย์กำลังแทะเนื้อหมาป่าพร้อมกับจับชีพจรของกู้หว่านเยว่
“ปรมาจารย์แพทย์ ภรรยาของข้าเป็นอะไรไป? นางไม่เป็นอะไรมากใช่หรือไม่? นางโดนวางยาพิษหรือว่าป่วย?”
คำถามที่พรั่งพรูออกมาทำให้ปรมาจารย์แพทย์ปวดหัว
“ใจเย็น ๆ หนวกหูจะแย่แล้ว!”
ปรมาจารย์แพทย์อยากจะวางยาพิษให้เจ้าเด็กนี่เป็นใบ้เสียจริง แต่พอคิดได้ว่าเขาเป็นสามีของกู้หว่านเยว่ ก็เลยต้องอดทนไว้
แต่เมื่อเขาจับชีพจรของกู้หว่านเยว่ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป
ชีพจรเต้นอย่างคล่องแคล่ว นี่มันชีพจรของคนท้องนี่นา!
“ท่านผู้อาวุโส เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ซูจิ่งสิงเกือบจะควบคุมสติไม่อยู่แล้ว
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...