ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 34

“มา ทุกคนมารับน้ำแกงยาคนละถ้วย ดื่มแล้วค่อยออกเดินทาง”

กู้หว่านเยว่ถือกระบวย แจกจ่ายน้ำแกงยาให้ทุกคน

นักการแห่งศาลาว่าการย่อมถูกจัดอยู่หัวแถว รอจนกระทั่งแจกจ่ายให้นักการแห่งศาลาว่าการทั้งหมดแล้ว กู้หว่านเยว่ก็เลือกแจกจ่ายหลายตระกูลที่มีไมตรีอันดีต่อกัน ยกตัวอย่างเช่นสกุลเหยียน สกุลหลี่และสกุลเซิ่ง

จากนั้นจึงมอบให้ตระกูลอื่น ส่วนสกุลซูกลับถูกนางมองข้ามโดยตรง

นางเฉียนถือถ้วยเปล่าจับจ้องกู้หว่านเยว่สาดน้ำแกงที่เหลือทิ้งแต่ไม่มอบให้พวกเขา สบถด่าอย่างอดไม่ได้

“กู้หว่านเยว่ เจ้าเป็นคนอกตัญญูใช่หรือไม่ ดีร้ายอย่างไรพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้ายินดีช่วยคนนอก แต่ไม่ช่วยคนของตน?!”

กู้หว่านเยว่ยักไหล่ทั้งสองข้าง “ตัดญาติแล้ว”

“เจ้า!”

บัดนี้หลายบ้านนั้นนึกเสียใจภายหลังอย่างมาก

เริ่มแรกกลัวบ้านสามเป็นภาระ จึงตัดญาติกับพวกเขาอย่างอดรนทนแทบไม่ไหว

ใครจะรู้กู้หว่านเยว่ยังเป็นวิชาแพทย์ ระหว่างทางนำของกินอย่างดีมาให้บ้านสาม

บัดนี้คิดดูแล้ว ก็มีเพียงหนึ่งคำ เสียดาย!

ทว่าน่าเสียดายบนหนังสือตัดญาติล้วนเขียนไว้แล้ว เสียดายภายหลังก็ไม่มีประโยชน์

คนบ้านเดิมสกุลซูที่กำลังเวียนหัวทำได้เพียงไปฟ้องซุนอู่

“ท่านนักการ กู้หว่านเยว่ไม่ให้น้ำแกงพวกเรา นี่คือต้องการทำร้ายพวกเราให้ตาย”

ซุนอู่รู้บุญคุณความแค้นของทั้งสองฝ่าย เปลือกตาไม่ขยับแม้แต่น้อย

“ยาที่แม่นางกู้ต้ม นางตัดสินใจเองได้ว่าจะมอบให้ใคร มาหาข้าก็ไม่มีประโยชน์”

เขารับปากกู้หว่านเยว่ไปก่อนแล้ว ก่อนออกจากป่าไอพิษต้องฟังนาง

ยิ่งไปกว่านั้นบ้านเก่าสกลุซูกลุ่มนี้ เขาเองก็คร้านจะสนใจ

บ้านเก่าสกุลซูเห็นว่าไปหานักการก็ไม่มีประโยชน์ ทั้งยังไม่กล้าโวยวาย ทำได้เพียงโมโหกลับไปนั่งข้างกองไฟ

ไอพิษที่นี่ล้วนถูกขับไล่ไปหมดแล้ว พวกเขารู้สึกดีขึ้นมาได้บ้าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน