“อื้อ” กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้วแน่น นางดูออกว่าบ้านหลังนี้ไม่ค่อยรักษาความสะอาด
“ของทะเลส่วนใหญ่อยู่ตรงนี่ ฮูหยินเชิญเลือกตามสบายเจ้าค่ะ” ป้าสวี่พาพวกเขามาถึงลานกว้างด้านหลัง จากนั้นก็ตะโกนเรียกบุตรสาวทั้งสองคนอย่างสุดเสียง
“ซิ่งเอ๋อร์ อวี๋เอ๋อร์ มีลูกค้าออกมาช่วยหน่อยเร็ว”
เด็กสาวร่างกายซูบผอมทั้งสองคนรีบวิ่งออกมาจากในห้อง ดูท่าทางพวกนางน่าจะกำลังผ่าท้องปลา เพราะยังมีกรรไกรถือคาอยู่ในมือ
เมื่อทั้งสองคนเห็นกู้หว่านเยว่ที่แต่งตัวงดงาม จึงรีบเช็ดมือทันที
กระทั่งเห็นซูจิ่งสิงที่มีรูปโฉมงดงาม พวกนางถึงกับตะลึงอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้ารูปไข่ของเขาแดงก่ำ
“ท่านแม่ พวกเขาคือ....” บุตรสาวคนโตซิ่งเอ๋อร์กระซิบถามเบา ๆ
“แขกที่มาซื้อปลา!” ป้าสวี่ตั้งใจกัดฟันเน้นคำว่าแขก
ซิ่งเอ๋อร์และอวี๋เอ๋อร์มองตากัน จากนั้นก็ปรี่เข้าไปช่วยป้าสวี่เปิดฝาพลางชำเลืองมองซูจิ่งสิงด้วยสายตาเปล่งประกาย
ในใจของกู้หว่านเยว่นึกถึงแต่หอยนางรม จึงไม่ได้สังเกตเห็นปฏิกิริยาของพวกนาง
เมื่อฝาไม้ถูกเปิดออก ก็เจอกับของทะเลจำนวนมากอยู่รวมกันในบ่อแห่งนี้ โดยส่วนใหญ่จะเป็นกุ้งและปลา หอยนางรมก็มีแต่น้อยมาก
กู้หว่านเยว่ชี้ไปยังหอยนางรมพลางกล่าวถามว่า “เถ้าแก่เนี้ย สิ่งนี้ขายอย่างไรหรือเจ้าคะ?”
“คุณหนูหมายถึงหอยน่าเกลียดนี้ใช่หรือไม่ ไม่ค่อยมีราคาเท่าไหร่ สักห้าตัวหนึ่งเหรียญเงิน”
ป้าสวี่กลับหัวการค้า
แม้ว่านางจะมองออกว่ากู้หว่านเยว่เป็นเศรษฐี แต่ก็เป็นคนที่โจวลิ่วหลางพามา นางไม่กล้าหลอกหรอก
ห้าตัวหนึ่งเหรียญจีน?
กู้หว่านเยว่ตื่นเต้นมาก
ชีวิตที่แล้วนางเคยกินหอยนางรมหลู่ซาน ตัวเล็ก ๆ จะขายอยู่ที่ยี่สิบเหรียญ แต่หลังจากที่มาถึงเจดีย์หนิงกู่ ก็บังเอิญมาเจอกับอาหารทะเลเสียอย่างนั้น?
กู้หว่านเยว่โบกมือไปมา
“ข้าเหมาหมดนี้เลย เจ้าใส่ถุงให้ข้าหน่อย ยังมีอีกไหม?”
“มีเจ้าค่ะ”
ป้าสวี่รีบพยักหน้า เพราะกลัวว่ากู้หว่านเยว่จะชวดหนี “แต่ตรงนี้ไม่มีแล้ว ข้าจะพาคุณหนูไปอีกทีหนึ่ง”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...