ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 367

หนานหยางอ๋องฟื้นแล้ว หลังจากเหตุการณ์นี้ เขาคล้ายว่าแก่กว่าเดิมไปเป็นสิ

ด้วยเพิ่งเสร็จสิ้นการผ่าตัด ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ หนานหยางอ๋องจึงนั่งประสานมือให้กู้หว่านเยว่ ขอบคุณนาง

“ขอบคุณฮูหยินกู้และคุณชายซูมากที่ช่วยชีวิตข้าไว้ น้ำใจครั้งนี้ ชีวิตนี้ยากจะตอบแทน”

แตกต่างจากการถอนพิษครั้งล่าสุด หนานหยางอ๋องรู้สึกว่าพวกเขาอย่างไรก็ต้องการความคุ้มครองอยู่บ้าง จึงหวังเพียงว่าความขุ่นเคืองจะได้รับการให้อภัย

แต่คราวนี้กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงไม่จำเป็นต้องช่วยเขา

ทำเรื่องลวกๆ ให้พ้นผ่านเป็นเรื่องง่าย แต่การให้ความช่วยเหลือเมื่อถึงเวลานั้นเป็นเรื่องยาก!

กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงครั้งนี้ เรียกได้ว่าส่งถ่านกลางหิมะ

กู้หว่านเยว่เดินไปหาหนานหยางอ๋องและพูดว่า “ท่านอ๋องผู้เฒ่าไม่ต้องเกรงใจไป พบเห็นคนใกล้ตาย ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ช่วย”

ความจริง นางยังมีแรงจูงใจที่เห็นแก่ตัว ทนไม่ได้ที่จะมองดูเมี่ยชิงหว่านต้องลงเอยอย่างน่าเศร้าเหมือนในต้นฉบับ

หวังปี้รีบพูด “เสี่ยวสวี่ไปหาข้าที่เจดีย์หนิงกู่ แต่ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่ได้มาพร้อมกับพวกเราด้วย”

หนานหยางอ๋องรีบถาม “เขาไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”

“ท่านอ๋องวางใจ การรักษาอันวิเศษของแม่นางกู้ช่วยชีวิตเสี่ยวสวี่เอาไว้ได้แล้ว” หวังปี้ปลอบใจเขา

หนานหยางอ๋อง ปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคน ราวกับบุตรในไส้จริงๆ

“ขอบคุณแม่นางน้อยกู้” หนานหยางอ๋องยิ้มอย่างขมขื่น คิดว่าเขาดูถูกกู้หว่านเยว่และคนอื่นๆ ไปเสียแล้ว ความเป็นจริงตรงหน้า สั่งสอนบทเรียนอันยากลำบากให้เขาแล้ว

“ท่านอ๋อง สิ่งที่ท่านควรทำมากที่สุดตอนนี้ คือพักผ่อนให้มากๆ นะเจ้าคะ”

กู้หว่านเยว่เห็นหนานหยางอ๋องกังวลจึงหมายจะพูดปลอบ แต่หนานหยางอ๋องยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า

“ข้าเลี้ยงดูบุตรีอกตัญญู ทำตัวเองเป็นหนอนบ่อนไส้ ให้ฮ่องเต้บุกค้นบ้านตน ข้าจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร?”