ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 389

ทางฝั่งของกู้หว่านเยว่เห็นโจรเหล่านั้นถูกเก็บกวาดของมีค่าจนเกลี้ยงแล้ว ก็เริ่มเปิดระบบติดตามตัว หาที่อยู่ของหลิวจ้งชาง

เมื่อเห็นไฟสีแดงกะพริบบริเวณยอดเขาชิงเฟิง กู้หว่านเยว่ก็แทบจะยิ้มไม่ออก

“บุรุษผู้นี้ตั้งใจจะพาเราไปกวาดล้างกองบัญชาการใหญ่เลยหรือ น่าแปลกใจยิ่งนัก ”

ทันทีที่ซูจิ่งสิงเห็นสีหน้าของภรรยาตน ก็รู้ทันใดว่านางกำลังคิดจะทำสิ่งใด นางคงอยากกวาดล้างค่ายชิงหลงอย่างแน่นอน

"เจียงเฟิ่ง ลู่จิงพวกเจ้าปิดงาน”

หลังจากที่ซูจิ่งสิงออกคำสั่งแล้ว เขาก็พาตัวกู้หว่านเยว่ลอยออกไปทันที

เจียงเฟิ่งและลู่จิงติดตามพวกเขามาเนิ่นนาน เรื่องเก็บกวาดพวกโจรเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กสำหรับพวกเขา เขาไม่ต้องกังวลว่าจะผิดพลาดแต่อย่างใด

“ท่านพี่ บินไปทางขวาของภูเขา!”

กู้หว่านเยว่อยากจะใช้วิธีทะลุมิติ แต่การที่ปลายเท้าได้สัมผัสกับผืนป่า รับรู้ถึงสายลมที่ปะทะหน้าก็นับว่าไม่เลว

ซูจิ่งสิงบินไปตามปลายนิ้วของกู้หว่านเยว่ หลังจากบินไปจนสุดปลายทาง ไม่นานพวกเขาก็เห็นค่ายโจรกลุ่มหนึ่งที่ซ่อนเร้นอยู่บนภูเขา

ค่ายโจรแห่งนี้สร้างขึ้นจากไม้ไผ่ บริเวณรอบนอกถูกล้อมด้วยก้อนหิน ดูแข็งแรงทนทานมากทีเดียว

“หัวหน้าของค่ายชิงหลงก็อยู่ที่นี่”

กู้หว่านเยว่กล่าวเสียงเบาที่สุด จากนั้นก็แอบจัดการโจรที่เฝ้าประตู ก่อนจะย่องเข้าไปในค่าย

อาจเพราะมีเรื่องเกิดขึ้นบริเวณตีนเขา ค่ายชิงหลงในเวลานี้จึงค่อนข้างวุ่นวาย โดยส่วนใหญ่จะพากันมารวมตัวกันอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ของค่าย

“แล้วพวกเราจะทำอย่างไรกันดี หรือว่าเราจะไปจับตัวหัวหน้าค่ายชิงหลงก่อน?”

ซูจิ่งสิงมองเข้าไปด้านใน ค่ายชิงหลงใหญ่โตมาก แม้ว่าสมาชิกในค่ายจำนวนหนึ่งจะโดนจับตัวที่ตีนเขาไปแล้ว แต่ภายในค่ายก็ยังมีสมาชิกอีกสามสิบกว่าคน

“เราไปย้ายของด้านหลังก่อนเถอะ”

การจับคนไฉนเลยจะสำคัญกว่าการกักตุนสิ่งของ? ค่ายออกจะใหญ่โตเพียงนี้ จะต้องได้ทรัพยากรมาไม่น้อย

กู้หว่านเยว่คว้าตัวซูจิ่งสิงวาบหายไปโผล่ด้านหลังของค่าย ซึ่งบรรดาห้องที่อยู่ด้านหลังล้วนแต่เป็นที่อยู่ของพวกเขาทั้งสิ้น บางทีค่ายชิงหลงอาจจะมีแค่บุรุษก็เป็นได้ ภายในห้องถึงได้กระจัดกระจายไม่เป็นระเบียงเช่นนั้น

กู้หว่านเยว่ครุ่นคิด ก่อนจะขนย้ายสิ่งของ เหลือไว้เพียงห้องที่ว่างเปล่า