“ท่านลุง!”
หลี่เฉินอันตะโกนเสียงดัง รีบรุดเข้าไปช่วยเกิ่งกวง
“ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”
“ข้าไม่เป็นไร เพียงคือเวียนหัวนิดหน่อย”
เกิ่งกวงลูบหน้าผาก กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือนอย่างเห็นใจ
“ท่านเพิ่งเสียเลือดไปเยอะ บาดแผลยังไม่หายดี ทั้งอารมณ์ผันผวนอย่างรุนแรง รู้สึกเวียนหัวเป็นเรื่องปกติ รีบพักผ่อนเสียเถอะ”
เกิ่งกวงส่ายหัว
“แม้ว่าผู้พิพากษาหลินจะถูกจับกุม แต่พวกอันธพาลก็ยังไม่หมดไป ข้ายังต้องไปจัดการ”
กู้หว่านเยว่พูดอะไรไม่ออก “จะดูแลตัวเองดีๆ มีชีวิตอยู่เพื่อแก้แค้น
หรือจะตะเกียกตะกายเอาชีวิตรอด จะตายแหล่ไม่ตายแหล่”
เกิ่งกวงเป็นทหาร จิตใจจึงเถรตรงอย่างไม่อาจหลีบเลี่ยง
ก่อนหน้านี้ คิดเพียงว่าเรื่องเจ้าหนูหลินเขาจึงล่าช้าไปหลายอย่าง ต้องละทิ้งผู้มีพระคุณ หลังจากได้ยินการวิเคราะห์ของกู้หว่านเยว่ ยามนี้เขาก็คิดได้แล้ว
“ที่ฮูหยินซูพูดคือ ข้าเข้าใจแล้ว ข้าจะลงไปพักผ่อน รวบรวมเรี่ยวแรงกลับมา ล้างแค้นให้น้องสาวและตัวข้าเอง”
“ไปเถอะ” ในเมื่อเกิ่งกวงคิดได้แล้ว กู้หว่านเยว่จึงไม่ได้พูดอะไรอีก
“อาจารย์หญิง ข้าจะไปเป็นเพื่อนท่านลุงนะขอรับ”
หลี่เฉินอันตามมา เขาต้องอธิบายบางสิ่งให้เกิ่งกวงเข้าใจชัดเจน เมื่อเห็นกงชางเหอและฟู่หลานเหิงไปจัดการกับเรื่องที่เหลือ กู้หว่านเยว่ก็อ้าปากหาวออกมา
เก็บอาวุธมาทั้งวัน เหนื่อยเหลือเกินแล้ว
“ง่วงแล้วหรือ?” ซูจิ่งสิงมองนางอย่างอ่อนโยน
“นิดหน่อย พวกเราไปพักผ่อนที่ห้องรับแขกกันก่อนเถอะ”
เมื่อทั้งสองมาถึงห้องพัก กู้หว่านเยว่กลับไม่มีจิตใจจะนอน นางไปที่ห้อง นั่งนับทอง เงิน สมบัติและอาวุธที่รวบรวมมาได้
เมื่อมองดูมิติที่เต็มไปด้วยเสบียง นางก็รู้สึกตื่นเต้น
ตอนนี้นางมีเสบียงเพียงพอ แม้แต่คลังในมิติก็เทียบไม่ได้ อาวุธยุทโธปกรณ์เองก็ไม่ขาดแคลน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...