ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 418

เขาคือผู้มีพระคุณต่อหลู่ซื่อ ซึ่งหลู่ซื่อเองก็ติดตามเขามานานนับสิบปี

ทว่าเมื่อได้รับการกล่าวเตือนจากเถาเอ๋อร์ มู่หรงอวี้ที่กำลังป่วยหนักก็เริ่มเกิดความสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย

กระทั่งนึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้หลู่ซื่อประมาทอยู่บ่อยครั้ง ทั้งยังทำดินปืนหนึ่งเดียวของเขาหายไป นัยน์ตาของมู่หรงอวี้ก็ฉายแววเคร่งขรึมที่ยากจะคาดเดา และสั่งให้คนสะกดรอยตามหลู่ซื่อทันที

หลู่ซื่อรู้สึกแย่เกินกว่าที่จะรับได้ มู่หรงอวี้ไม่เชื่อใจเขา ทั้งยังอยากทำร้ายเขา

แผ่นไม้ที่ถูกฟาดลงมาจำนวนสี่สิบครั้ง แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ฝึกวิทยายุทธ์ แต่ก็ทำให้เขาต้องนอนติดเตียงอย่างน้อยครึ่งเดือน

นั้นหมายความว่าครึ่งเดือนนี้เขาจะไม่สามารถไปเยี่ยมลั่วยางได้เลย

หลู่ซื่อเกิดความกังวลอยู่ในใจ จึงตัดสินใจว่าจะไปซื้ออาหารในตลาดนัดก่อน ตั้งใจว่าจะนำอาหารไปส่งให้ลั่วยางที่หมู่บ้านสือหาน แล้วค่อยกลับมารับไม้กระดานเหล่านั้น

คนที่มู่หรงอวี้ส่งออกมาคอยติดตามอยู่รอบตัวของหลู่ซื่ออย่างเงียบ ๆ จนมาถึงหมู่บ้านสือหาน เมื่อเห็นลั่วยางที่ยังมีชีวิตอยู่จากกำแพงที่อยู่ถัดไป ก็พลันตื่นตกใจและนำเรื่องนี้กลับไปรายงานมู่หรงอวี้

เถาเอ๋อร์ยิ้มเยาะด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ท่านอ๋อง ข้าบอกแล้วว่าหลู่ซื่อจะต้องหักหลังท่านอย่างแน่นอน”

มู่หรงอวี้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ไม่เพียงแต่จะหักหลังเขาแล้ว เขายังถูกสวมเขาอีกด้วย!

“เขาคงไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกับซูจิ่งสิงหรอกนะ?”

มู่หรงอวี้เป็นกังวลเรื่องนี้ที่สุด หลู่ซื่อรู้ความลับของเขามากมาย

“คงจะไม่หรอกกระมัง ข้าไม่เคยเห็นหลู่ซื่อไปมาหาสู่ซูจิ่งสิงเลย มีแต่กลับบ้านตลอด”

ทำไมลั่วยางถึงอยู่ในหมู่บ้านสือหาน บังเอิญยิ่งนัก

หมู่บ้านสือหานอยู่ไกลจากเมืองตู้เปียนมาก ไม่น่าจะถูกมู่หรงอวี้พบเจอโดยง่าย

“ฆ่าลั่วยางเสีย อย่าให้หลู่ซื่อรู้ตัว เจ้าส่งคนไปบอกหลู่ซื่อ ให้เขามาหาข้า”