เรื่องนี้ก็ใกล้เคียงกับสิ่งที่กู้หว่านเยว่ได้ยินมาเมื่อครู่
เวลานี้ สวีหลานเกลียดผู้ชายคนนี้เข้ากระดูกดำ
“เจ้ามันไอ้ขี้ขลาดตาขาว พอโดนจับได้ก็ขายข้าจนเกลี้ยง ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ฆ่าเจ้าทิ้งตั้งแต่แรกก็ดี!”
ผู้ชายคนนั้นหดคอด้วยความกลัว “ข้าก็ไม่มีทางเลือก เจ้าไม่เห็นหรือว่าสองคนนั้นจะฆ่าข้าแล้ว ถ้าพวกเขาฆ่าข้าจริง ๆ เจ้าก็ต้องเสียดายแน่ ๆ !”
สวีหลานโกรธจนตาแดง
กู้หว่านเยว่เหลือบมองท่านหลี่โหวที่นอนอยู่บนเตียง ถูกทรมานจนแทบไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว รู้สึกว่าท่านหลี่โหวน่าสงสารจริง ๆ ทั้งที่ตัวเองเป็นแบบนี้ ยังต้องมาทนดูภรรยาเล่นชู้กับชายอื่นต่อหน้าต่อตาอีก
แม้แต่คนที่ถูกสวมเขาก็ยังไม่น่าอนาถขนาดนี้
หลังจากเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างสวีหลานกับผู้ชายคนนี้แล้ว กู้หว่านเยว่ก็หันไปมองสวีหลาน แล้วเอ่ยถามอีกครั้ง
“ท่านหลี่โหวเป็นอัมพาตจากโรคหลอดเลือดสมอง นี่เป็นฝีมือเจ้าหรือไม่?”
“ไม่ใช่ข้า”
สวีหลานจะยอมรับได้อย่างไร ถ้ายอมรับ นางไม่ตายแน่ ๆ หรือ?
นางเหลือบมองท่านหลี่โหว แล้วพูดอย่างภาคภูมิใจ
“ท่านโหวเป็นอัมพาตเอง ไม่เกี่ยวกับข้า
หลังจากที่เขาเป็นอัมพาต ข้าก็ดูแลเขาอย่างดี กินดีอยู่ดี เช็ดตัวให้เขาทุกวัน ป้อนข้าวป้อนน้ำให้เขา
ทุกคนต่างรู้ว่า ข้าเป็นฮูหยินท่านโหวที่แสนดีที่สุด!”
“เจ้าโกหก!”
หลี่เฉินอันทนไม่ไหวแล้ว เขาไม่เคยเห็นคนหน้าด้านหน้าทนขนาดนี้มาก่อน
“เจ้าทารุณท่านพ่อของข้า บนร่างกายเขาเต็มไปด้วยอุจจาระ ปัสสาวะ เป็นแผลกดทับเต็มไปทั่ว หลายแห่งเน่าเปื่อยไปหมดแล้ว เจ้ายังกล้าพูดว่าดูแลท่านอย่างดีอีก!”
สวรรค์รู้ ตอนที่เขาเพิ่งอุ้มท่านหลี่โหวขึ้นมา ทุกคนต่างตกตะลึง
ท่านหลี่โหวในฐานะขุนพล ร่างกายแข็งแรงกำยำ แต่เพียงไม่นาน กลับผอมแห้งเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...