ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 436

มู่หรงอวี้หรี่ตาลงเล็กน้อย ใช่ เวลานี้ซูจิ่งสิงอยู่ในเมืองอวี้แล้ว คงไม่ได้ให้ความสำคัญกับการป้องกันหมู่บ้านสือหานแต่อย่างใด

หากเขาถือโอกาสนี้พากลุ่มคนเข้าไปล้อมโจมตีหมู่บ้านสืนหาน ไม่เพียงแต่จะสามารถจับตัวครอบครัวของซูจิ่งสิงได้แล้ว ยังสามารถยึดของมีค่าอยู่วางอยู่แนวหลังของอีกฝ่ายมาบีบบังคับพวกเขาได้อีกด้วย

ต้องรู้ว่าหมู่บ้านสือหานไม่ได้มีเพียงสหายและครอบครัวของซูจิ่งสิง แต่ยังมีเสบียงอีกไม่น้อย

.......

ทางฝั่งกู้หว่านเยว่หลังจากขับไล่มู่หรงอวี้แล้ว จู่ ๆ นางก็นึกถึงเรื่องของสวีหลานขึ้นมาได้ นางจึงหันไปถามหลี่เฉินอันว่า “เรื่องของสวีหลานจัดการเรียบร้อยแล้วใช่หรือไม่?”

หลี่เฉินอันพยักหน้าอย่างสุภาพ “จากหลักฐานที่ปรากฏ สวีหลานดิ้นไม่หลุดอย่างแน่นอน ผู้อาวุโสที่เดิมทีอยู่ข้างนางก็ถึงกับหมดคำพูด”

“ช่วงบ่ายคนของสกุลสวีจะมาที่นี่ แต่ข้าคิดว่า ต่อให้คนของสกุลสวีมาถึงที่นี่ ก็ไม่มีประโยชน์ พวกเขาทอดทิ้งนาง ไม่มีทางช่วยนางอย่างแน่นอน”

สวีหลานในตอนนี้คือคนล้มที่ทุกคนพร้อมจะเหยียบย่ำ

กู้หว่านเยว่ไม่ได้สนใจชีวิตของสวีหลาน “ชีวิตของนาง เจ้าตัดสินเองเถอะ”

หลี่เฉินอันพยักหน้าและกล่าวทันทีว่า

“จริงสิ อาจารย์หญิง ช่วยข้าสักเรื่องได้หรือไม่”

“เจ้าคงหมายถึงอาการป่วยบิดาของเจ้าใช่หรือไม่?”

“ขอรับ”

เมื่อเห็นสายตาวิงวอนของหลี่เฉินอัน กู้หว่านเยว่ก็กล่าวว่า “ได้ เจ้าพาข้าไปดูเถอะ”

หลี่เฉินอันเปลี่ยนจวนหลังใหม่ให้ท่านหลี่โหว

จวนก่อนหน้านั้นคือสถานที่ที่สวีหลานใช้แอบพอดรักกัน เขากังวลว่าหากให้ท่านหลี่โหวอยู่ในจวนนั้นต่อไปก็มีแต่จะทำให้เขาขุ่นเคืองหมองใจ

แม้แต่สาวใช้ที่เคยรับใช้ท่านหลี่โหวก็ถูกหลี่เฉินอันเปลี่ยนเป็นคนของตัวเอง

พวกเขาเดินเข้ามาในจวนและตรงมายังเตียง

แม้ว่าท่านหลี่โหวจะอายุเพียงสี่สิบกว่า แต่ร่างกายกลับอ่อนแอและซีดเซียว นัยน์ตาขุ่นมัว