ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 59

“ครอบครัวฮูหยินตระกูลซูเกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเขาถึงน้ำลายฟูมปากกันหมดเลย?”

คนอื่นๆ ต่างหวาดกลัว รวมตัวกันมาดูความสนุก แต่ไม่กล้าเข้าใกล้จนเกินไปเพราะกลัวจะติดโรค

“แม่นางน้อยกู้ พวกเขาไม่ใช่ว่าติดโรคเข้าแล้วกระมัง?”

ซุนอู่เอ่ยถามคำถามที่ทุกคนกังวล

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ยังแอบตัดสินใจในใจว่า หากตระกูลซูเก่าป่วยติดโรคจริงๆ พวกเขาจะต้องถูกโยนลงไปในป่าภูเขาลึก

ไม่อาจให้มาทำร้ายทั้งกลุ่มเนรเทศได้

“หลีกทาง ให้ข้าดูหน่อย”

กู้หว่านเยว่รับรู้ถึงความเคร่งเครียดของเรื่องนี้ สีหน้านางจริงจังขึ้นมาทันที เดินไปตรวจสอบสถานการณ์ของตระกูลซูเก่า

แต่เพียงมองแวบเดียว นางก็แน่ใจได้ในทันที ว่าตระกูลซูเก่าไม่ได้ทรมานจากโรคระบาด แต่เป็นเพราะอาหารเป็นพิษ

“ทุกท่านไม่ต้องกลัวไป พวกเขาไม่ได้ติดโรคหรอก พวกเขาแค่กินเห็ดพิษ และตอนนี้พิษก็เริ่มออกฤทธิ์แล้ว”

ข้าบอกพวกเขาไปแล้วว่าเห็ดมีพิษ แต่ถ้าพวกเขาก็ยังไม่เชื่อ รู้เพียงว่าตนต้องได้เห็ดเหล่านั้นไปกิน

แต่ไม่เป็นไรหรอก การลงโทษมาแล้ว

กู้หว่านเยว่ไร้ความสงสารแต่คนพวกนี้

ฮูหยินผู้เฒ่ากลัวตายจับจิต เพราะคิดว่าตัวเองติดโรคระบาด แต่เมื่อได้ยินกู้หว่านเยว่บอกว่าเป็นพิษจากเห็ดพิษ ท้ายที่สุดก็ได้ผ่อนลมหายใจ

ไม่ใช่โรคระบาดก็ดี ยังช่วยได้ๆ

จากนั้นก็จ้องมองไปที่หลี่ซือซือ เกลียดที่เหล็กไม่อาจเป็นเหล็กกล้า[footnoteRef:1] [1: เกลียดที่ไม่มีอะไรได้ดั่งใจ หรือไม่มีอะไรเป็นไปตามต้องการ]

“ทั้งหมดเป็นความผิดของเจ้า!”

หลี่ซือซือไหนเลยจะเต็มใจยอมรับความผิด?

“ท่านย่า ไม่ใช่ความผิดของข้านะเจ้าคะ เห็ดไม่มีพิษ เป็นกู้หว่านเยว่ที่จงใจหลอกคน วางยาพิษในน้ำแกง... อ้วก!”

พูดจบ หลี่ซือซือก็มองไปที่กู้หว่านเยว่ด้วยสายตาขุ่นเคือง ราวกับว่านางได้ทำเรื่องชั่วร้ายสามานย์ลงไปจริงๆ

กู้หว่านเยว่โกรธจนยิ้มหยันออกมาซ้ำๆ

ใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับหมาป่าตาขาว[footnoteRef:2]คนนี้ ย่อมจะมีโชคร้าย [2: คนขี้ขลาด นิสัยไม่ดี]

“เจ้าไปไม่ได้นะ ช่วยพวกเราด้วย...”

เมื่อเห็นทุกคนเดินจากไปทีละคน ฮูหยินผู้เฒ่าซูก็กังวลจนเหงื่อไหล มองไปที่กู้หว่านเยว่อย่างรวดเร็ว

“หว่านเยว่ เจ้าอย่าไปนะ พวกเราโดนพิษแล้ว ถ้าเจ้าไป พวกเราตายแน่... อ้วก!”

กู้หว่านเยว่ส่ายหัวแล้วพูดว่า

“ข้าไม่มีทางช่วยพวกท่านหรอก พวกท่านสวดมนต์ขอพรกันเองเถอะ”

พูดจบก็เดินกลับเข้าไปในกระโจมโดยไม่คิดอะไรอีก

“ทั้งหมดเป็นความผิดของเจ้า ทั้งหมดต้องโทษเจ้า หลี่ซือซือ เจ้ามันไม่ได้เรื่อง!”

ตระกูลซูเก่าไม่อาจได้รับการรักษา ดังนั้นตอนนี้ พวกเขาจึงทำได้เพียงระบายความโกรธทั้งหมดที่มีไปที่หลี่ซือซือแทน

หากตอนนี้พวกเขาไม่อ่อนแอ อาเจียนหมดไส้หมดพุง เวียนหัวตาลายยืนไม่อยู่ คงได้ทุบตีหลี่ซือซือจนตายไปนานแล้ว