ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 68

“ใช้คนอย่าระแวง ถ้าระแวงคนก็อย่าใช้ หลักการง่าย ๆ แค่นี้ท่านเจ้าเมืองไม่รู้หรือ?”

“เฮ้อ!”

ฟู่หลานเหิงถูกพูดจนเถียงไม่ออก

กู้หว่านเยว่มองซูจิ่งสิงด้วยความรู้สึกขอบคุณ ไม่อยากเสียเวลาไปกับการโต้เถียง จึงหันกลับไปพูดกับฟู่หลานเหิง

“ใต้เท้า ข้าขอกระดาษ หมึก พู่กัน และแท่นฝนหมึก ข้าจะจะเขียนใบสั่งยาและวิธีต้มยาลงบนกระดาษ ท่านสั่งให้คนไปซื้อยามา หลังจากนั้นให้คนป่วยกินยาตามที่ข้าเขียนไว้ วันละสามครั้ง”

“ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้” คราวนี้ฟู่หลานเหิงไม่พูดมาก

กู้หว่านเยว่เขียนลงบนกระดาษ “สูตรยารักษาโรคมาลาเรีย ใบชิงเฮาตากแห้งหนึ่งตวง เหอโส่วอูสดสองตวง รากของฉางซานสามตวง เฉ่ากั่วสี่ตวง เซียนเฮ่อเฉ่าแห้งห้าตวง...บดให้ละเอียดเป็นผง ละลายน้ำอุ่นรับประทาน วันละสามครั้ง”

นอกจากนี้ กู้หว่านเยว่ยังเขียนสูตรยาป้องกันมาลาเรียอีกสูตรหนึ่ง โดยใช้ปูนขาว ลูกสมอ และกำมะถันแดง เป็นต้น

กู้หว่านเยว่ส่งสูตรยาทั้งสองสูตรให้กับฟู่หลานเหิง

“สูตรแรกให้คนป่วยกิน สามารถปรับเพิ่มหรือลดปริมาณยาได้ตามความเหมาะสม สูตรที่สองสำหรับคนที่ยังไม่ป่วย กินแล้วสามารถป้องกันโรคระบาดได้”

หลายวันมานี้ นางให้คนในกลุ่มนักโทษดื่มยาสมุนไพรตามสูตรที่สอง จึงไม่มีใครป่วยจนถึงตอนนี้

หลังจากมอบให้ฟู่หลานเหิงแล้ว กู้หว่านเยว่ก็จะออกไปกับซูจิ่งสิง

เวลานี้ซูจิ่งสิงก็พูดกับฟู่หลานเหิงว่า

“ตอนที่ข้าอยู่ชายแดน ก็เคยเจอโรคระบาด ถึงแม้จะไม่รู้วิธีรักษา แต่ก็พอมีวิธีบางอย่างที่ท่านเจ้าเมืองอาจจะใช้ได้”

ขณะพูด ซูจิ่งสิงก็บอกวิธีการต่าง ๆ เช่น การเผาศพผู้เสียชีวิต การสวมผ้าคลุมหน้าเพื่อป้องกัน และการใช้น้ำส้มสายชูฆ่าเชื้อโรค

เมื่อฟู่หลานเหิงฟังจบ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย และอดไม่ได้ที่จะมองซูจิ่งสิงด้วยความจริงจังในใจ

แต่ปากก็ยังคงไม่ยอมอ่อนข้อ

“รู้แล้ว เรื่องพวกนี้ไม่ต้องให้เจ้ามาสอน”

ซูจิ่งสิงถามกลับอย่างเจ็บแสบว่า “แล้วเหตุใดท่านถึงไม่สวมผ้าคลุมหน้าล่ะ?”

ซุนอู่กังวลใจอย่างมากจนปากแห้งแตกเป็นขุย

ระหว่างการเดินทางเสียเวลามากเกินไป เมื่อถึงเจดีย์หนิงกู่ เขาต้องโดนลงโทษอย่างหนักแน่ ๆ

กู้หว่านเยว่กล่าว “พี่ใหญ่ซุน อย่าเพิ่งรีบร้อน นี่เป็นภัยธรรมชาติ พวกเราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้”

แต่ข้าว่าดูจากสถานการณ์แล้ว อีกไม่กี่วันก็น่าจะเปิดประตูเมืองได้”

ซุนอู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นกล่าวอย่างขมขื่น “หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”

พูดแล้วเขาก็ต้องขอบคุณกู้หว่านเยว่ ถ้าไม่มีกู้หว่านเยว่ พวกเขาทั้งหมดก็คงจะติดโรคระบาด

ที่ยังอยู่ในเมืองตงโจวได้อย่างปลอดภัย ต้องขอบคุณยาต้มป้องกันโรคของกู้หว่านเยว่

ทันใดนั้น อาจารย์หลิวที่อยู่ข้างกายของฟู่หลานเหิงก็รีบร้อนพังประตูเข้ามา

“แม่นางน้อยกู้ แย่แล้ว แย่แล้ว ท่านเจ้าเมืองของเราเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแล้ว!”