ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 96

กู้หว่านเยว่ได้สอบถามกับระบบแล้ว แต่ระบบก็ไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดเจนได้เช่นกัน กล่าวได้เพียงว่ามีไม่น้อยแน่นอน

“น้ำมันก๊าดอยู่ในส่วนลึกของถ้ำมาก จำนวนที่แน่นอนข้าก็ไม่รู้เช่นกัน แต่ข้าอยากเข้าไปดูหน่อย”

ซูจิ่งสิงกล่าวโดยตรึกตรอง “ข้าจะไปกับเจ้าด้วย”

ที่เสนอความต้องการเช่นนี้ไม่ใช่ว่าเห็นแก่น้ำมันก๊าดเหล่านั้น แต่เพราะเป็นห่วงว่ากู้หว่านเยว่จะเกิดเรื่อง

ต้องตามติดอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่เท่านั้น เขาถึงจะวางใจได้

“ก็ได้ ข้าจะไปบอกซุนอู่ก่อน”

กู้หว่านเยว่เข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าซุนอู่ บอกเล่าจุดประสงค์ของตนเองให้พวกเขาฟัง

แน่นอนว่านางไม่ได้พูดเรื่องน้ำมันก๊าด แค่บอกว่าต้องการเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำเพื่อตรวจดูว่ามีอันตรายหรือไม่ หากมีอันตรายจะได้เตรียมการป้องกันล่วงหน้า

ซุนอู่เหลือบมองโพรงถ้ำที่มืดมิดมองไม่เห็นก้นบึ้ง ตัวเขาเองยอมรับว่าไม่กล้าเข้าไปตรวจสอบ จึงรีบพยักหน้าให้

“เช่นนั้นพวกเจ้าก็ต้องระวังตัวหน่อย แต่ว่า ซูจิ่งสิงยังเดินไม่สะดวกไม่ใช่หรือ ข้าส่งนักการในศาลาว่าการคนอื่นไปกับเจ้าด้วยดีกว่า”

“ไม่จำเป็น ข้าจะไปกับภรรยาของข้าเอง”

ซูจิ่งสิงยืนกรานเสียงแข็ง

กู้หว่านเยว่วางใจใครไม่ได้อีกแล้ว ไหนจะยังมีคนนอกอยู่อีก นางจะดึงมิติออกมาใช้ลำบาก จึงส่ายหัวพูดว่า

“ให้สามีข้าไปกับข้าแล้วกัน”

“ก็ได้” ซุนอู่พยักหน้าด้วยความหนักใจ คิดในใจว่าสองคนนี้เริ่มอยู่ติดกันเป็นเงาตามตัวตั้งแต่เมื่อไหร่

แต่พวกเขาเป็นสามีภรรยากัน ชอบทำตัวติดกันก็แล้วแต่ เขารู้จักวางตัวและไม่ถามอะไรมาก

ด้วยกังวลว่าในบรรดานักการในศาลาว่าการจะมีสายลับที่ราชสำนักสอดแทรกไว้ กู้หว่านเยว่จึงขอให้ซูจิ่งสิงแสร้งทำเป็นว่าขายังไม่หายดี จากนั้นก็ก้มตัวลงแบกเขาขึ้นหลัง

“พี่ใหญ่ซุน พวกข้าไปล่ะ”

“พวกเจ้าระวังตัวด้วยนะ อย่าเดินลึกเกินไป ต้องกลับมาเร็วๆ”

ซุนอู่กำชับทั้งสองให้ระวังตัว ทั้งยังบอกว่าจะดูแลนางหยางและซูจิ่นเอ๋อร์ให้ดี แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

กู้หว่านเยว่แบกซูจิ่งสิงเดินมุ่งหน้าเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำ รอจนรอบๆ ไม่มีใครเห็นแล้ว ซูจิ่งสิงก็รีบลงจากหลังนาง

กองกำลังชุดดำที่อยู่คนละฝ่ายกับอวิ๋นมู่นั้นไม่สามารถระบุตัวตนได้

เมื่อเห็นอวิ๋นมู่ตกเป็นสายเสียเปรียบ องครักษ์สิบกว่าคนรอบตัวยกเว้นมู่ชิงถูกโจมตีอย่างโหดร้าย กู้หว่านเยว่ก็วางแผนที่จะออกโรงช่วยเหลือ

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนนอก นางไม่อยากชักปืนพกออกมา

ขณะที่กำลังขบคิดหาทางอยู่ ซูจิ่งสิงก็มองเห็นความลำบากใจของนาง จึงพูดออกไปตามตรง

“เจ้ามีอาวุธไหม?”

“มีเจ้าค่ะ” กู้หว่านเยว่รีบดึงดาบคมกริบเล่มหนึ่งออกมาจากมิติ

พร้อมกันนั้นก็เข้าใจเจตนาของซูจิ่งสิงเช่นกัน เขาวางแผนที่จะลงมือด้วยตัวเอง

แม้จะบอกว่าการที่กู้หว่านเยว่ต้องการช่วยอวิ๋นมู่เป็นแผนที่คิดไว้ในใจแล้ว

แต่ขาของซูจิ่งสิงเพิ่งจะหายดี คนชุดดำกลุ่มนั้นก็โหดเหี้ยมอำมหิต นางเป็นห่วงว่าซูจิ่งสิงจะได้รับบาดเจ็บ

“ท่านแน่ใจหรือว่าท่านทำได้?” นางเอ่ยถามอย่างไม่วางใจ