ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 11

เซี่ยจินอานขมวดคิ้ว หนึ่งเดือนสั้นเกินไป!

"ท่านอ๋อง ท่านถูกพิษนานมากแล้ว ภายในหนึ่งเดือนทำให้ท่านหายดี ข้าทำไม่ได้" เซี่ยจินอานพูดตรงๆ

ดวงตาของหยุนฝู้เฉินที่ซุกซ่อนอยู่ใต้หน้ากากนั้นดูสงบนิ่งไร้ความเคลื่อนไหว ไม่สนใจสิ่งที่เซี่ยจินอานพูดแม้แต่น้อย

"ไม่ต้องหายดีหรอก" หยุนฝู้เฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เซี่ยจินอาน

"หนึ่งเดือนให้หลังหากอาการของข้ายังไม่ดีขึ้น ข้าจะโยนเจ้าเข้าเรือนจำกรมยุติธรรม"

น้ำเสียงที่ชั่วร้าย และคำขู่ที่เปลือยเปล่า ทำให้เซี่ยจินอานรู้สึกหนาวไปถึงกระดูกสันหลัง

ให้ตายสิ อาชีพแพทย์โบราณมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

"เทียนเฟิง ไปเตรียมยาในใบยานี้ให้พร้อม" หยุนฝู้เฉินยื่นใบสั่งยาในมือออกไป

สีหน้าของเทียนเฟิงลังเล สิ่งของที่อยู่ในรายการนั้นล้วนเป็นของที่มีพิษร้ายแรง แต่คำสั่งของท่านอ๋องไม่อาจขัดขืนได้ ทำได้เพียงรับคำสั่งเท่านั้น

"ข้าน้อย รับคำสั่ง" เทียนเฟิงรับใบสั่งยามา ประสานมือคำนับออกไป

ใบหน้าของพ่อบ้านเต็มไปด้วยความซีดเผือด อยากจะพูดเกลี้ยกล่อมอีกครั้ง แต่ถูกอุดไว้ด้วยกลิ่นอายอันน่าเกรงขามของหยุนฝู้เฉิน จนพูดไม่ออก ทำได้เพียงถลึงตาใส่เซี่ยจินอานอย่างดุร้าย

ในใจพูดอย่างไม่พอใจว่า "ฮึ่ม! นางมารที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินหนานี่ ต้องคิดหาวิธีมาเตือนนางสักหน่อย!"

น้ำในถังอาบน้ำเย็นแล้ว พ่อบ้านจึงสั่งให้บ่าวรับใช้เตรียมน้ำร้อนให้มากขึ้น ส่วนหยุนฝู้เฉินได้พาเหล่าตี้เฟิงที่ห้องตำรา

เซี่ยจินอานรู้สึกเบื่อ จึงไปนั่งบนม้าหินในลาน หลับตาและศึกษาระบบการรักษาแพทย์อย่างละเอียด เพื่อหาวิธีการอัปเกรดสักหน่อย

สุดท้ายเมื่อได้ตรวจอาการให้คนไข้ก็สามารถอัปเกรดได้ แต่การอัปเกรดแต่ละครั้งต้องใช้ผู้ป่วยระดับเริ่มต้นอีกสิบราย! นอกจากนี้ระบบยังบอกนางด้วยว่าโรคของหยุนฝู้เฉินต้องอัปเกรดขึ้นไปถึงระดับที่หกสิบถึงจะแยกแยะได้!

นี่คือพระเจ้ากลั่นแกล้ง!

การรวบรวมผู้ป่วย เพื่อให้ระบบอัปเกรดกลายเป็นสิ่งที่ร้อนแรงที่สุด

ทำให้เซี่ยจินอานมองสาวใช้และบ่าวรับใช้ที่เดินไปมาในลานอย่างละเอียด และปล่อยให้ระบบสแกนทีละคนๆ

แต่ว่าเพียงแค่หนึ่งก้านธูป เซี่ยจินอานก็เข้าใจอาการป่วยของคนกลุ่มนี้

เพื่ออัปเกรดระบบ นางได้ลงสนามไปหาคนไข้ด้วยตัวเอง