ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 32

หยุนฝู้เฉินมองสตรีตรงหน้าที่ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ นางยังเป็นคนแรกที่พูดว่าอยากเอาหอกเขาไปร่ายรำ

โอหังนัก

สำหรับการตามตอแยของสตรีอันมากเกินไป แววตาหยุนฝู้เฉินเริ่มแผ่ซ่านประกายความโกรธออกมา

แต่เซี่ยจินอานกลับมิรู้เลย นางถอยออกมาหนึ่งก้าวพลางว่า "ยืมเล่นไม่ได้ ลูบคลำสักครู่คงได้กระมัง!"

"ขืนเจ้าพูดอีกคำเดียว ตัดลิ้นทันที" น้ำเสียงเย็นเยียบ

เซี่ยจินอานทำท่ารูดซิปปิดปากตัวเอง และนั่งรอด้านข้างอย่างเงียบๆ

ผู้ชายคนนี้นี่งกจริง ขี้โมโหร้ายแบบนี้สมควรละที่ยี่สิบเจ็ดแล้วยังหาเมียไม่ได้!

ทั้งบ่าวรับใช้สาวใช้วิ่งกันให้วุ่น ในถังอาบน้ำก็เติมน้ำร้อนเต็มแล้ว

หยุนฝู้เฉินมองดูสตรีที่นั่งนิ่งบนเก้าอี้ พลางตะคอกเสียงดังว่า "ออกไป"

เซี่ยจินอานถึงพึ่งนึกออกว่าอีกฝ่ายจะถอดเสื้อผ้าแล้ว ดังนั้นเลยลุกขึ้นมารีบวิ่งออกจากห้อง

แต่ในสมองกลับคิดถึงแผ่นหลังที่นางเห็นวันนั้น

อดหน้าร้อนผ่าวไม่ได้

และอดไม่อยู่คิดต่อไปอีกว่า ซิกแพคหมอนี่จะเป็นยังไงนะ คนที่ฝึกฝนวิทยายุทธ์มานาน

น่าจะมีซิกแพคแปดชิ้นน่ะ...

"คุณหนูเซี่ย ท่านไม่สบายรึ?" ตี้เฟิงเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นสีหน้าไม่ปกติของเซี่ยจินอาน

เซี่ยจินอานสีหน้ากระดากอาย "เปล่า ไม่มีอะไร"

ตี้เฟิงมองเซี่ยจินอานด้วยสีหน้าสงสัย

"เข้ามา" มีเสียงเคร่งขรึมลอยมาจากในห้อง