ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 116

ภายใต้คำสั่งของคุณชายผู้ดี จิงจ้าวอิ่นก็ได้เตรียมอาหารให้เด็กเหล่านี้ อาบน้ำให้พวกเขาดีๆ และให้พวกเขาอยู่ไว้ที่ลานแห่งหนึ่งของจิงจ้าวอิ่นไว้ก่อน

[จิงจ้าวอิ่น ขุนนางกรมยุติธรรมของเมืองหลวงในสมัยก่อน]

เด็กเหล่านี้ส่วนใหญ่ถูกลักพาตัวมา ตั้งแต่อายุยังน้อย จึงจำคนในบ้านของพวกเขาไม่ได้เลย

จิงจ้าวอิ่นวางแผนที่จะรายงานเรื่องนี้ เพื่อดูว่าจะสามารถร่วมมือกับข้าหลวงประจำรัฐบาลท้องถิ่นอื่นๆเพื่อหาครอบครัวของพวกเขาได้ไหม

หลังจากที่เซี่ยจินอานออกมาจากจิงจ้าวอิ่น คุณชายผู้ดีก็ตามติดตัวนางเลย ตลอดทางเขาก็พูดไม่อยู่

ส่วนใหญ่ก็เป็นคำกล่าวขอบคุณที่เซี่ยจินอานช่วยเขา และยกย่องทักษะทางการแพทย์ของนาง

รำคาญเหลือเกิน!

สุดท้ายเซี่ยจินอานก็เหลืออดเหลือทน และนำเข็มออกมา ทำเอาคุณชายผู้ดีตกใจและรีบหุบปาก อยากพูดแต่ก็ไม่กล้าพูด ทั้งสองนั้นดูแล้วน่าสงสารเหลือเกิน

จนกระทั่งทั้งสองหยุดอยู่ที่ตรงหน้าบ้านหลิงชุน เซี่ยจินอานจึงค่อยหันหลังกลับไปมองคุณชายผู้ดี

"คุณชายท่านนี้ เดี๋ยวข้าจะทำธุรกิจส่วนตัวสักหน่อย พวกเขาจากลากันตรงนี้เถิด"

เข้าไปที่หอนางโลมเพื่อตรวจสอบเรื่องส่วนตัว มันไม่สะดวกที่จะพาคนนอกเข้าไป

คุณชายผู้ดีเงยหน้าขึ้นมองดูบ้านหลิงชุน แน่นอนว่าเขาก็รู้จักสถานที่แห่งนี้แน่นอน และมีแสงความตื่นเต้นสว่างไสวปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

สถานที่เช่นนี้เขาไม่เคยมาแม้แต่ครั้งเดียวเลย วันนี้เข้าจะต้องเข้าไปดูให้ได้ และที่สำคัญที่สุดคือเขาอยากรู้จักกับพี่ชายคนนี้สักหน่อย

"ก็แค่อยากเข้าไปฆ่าเวลาไม่ใช่เหรอ?" ข้าจะพาเจ้าไปที่เอง คืนนี้ข้าเลี่ยงเจ้า! "

คุณชายผู้ดีผู้มีเงินมากก็มีอิทธิพลมาก กอดไหล่ของเซี่ยจินอานไว้ และไม่ให้เวลานางปฏิเสธเลย พานางเข้าไปที่บ้านหลิงชุนโดยตรง

ทันทีที่เข้าไปในประตูก็มีหญิงสาวที่แต่งตัวตุ้งติ้งมาหาพวกเขา และจะมากอดทั้งสอง

เซี่ยจินอานเอามือบังไว้