ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 123

ซูหลานไม่ตอบ เมื่อนึกถึงคำพูดที่นางตะโกนคำว่าข่มขืนออกมากับท่านอ๋องเมื่อคืนนี้ ในใจก็อดหัวเราะไม่ได้

เมื่อวานยังเห็นสิ่งอาเจียนบนตัวของท่านอ๋อง คิดไปคิดมาก็เป็นความผิดของเซี่ยจินอาน

"เมื่อครู่ท่านอ๋องได้ส่งคนมาแจ้งข่าว หลังจากที่แม่นางเซี่ยตื่นแล้ว ให้ไปที่เรือนสักครู่ หากว่าแม่นางเซี่ยมีอะไรไม่เข้าใจสามารถถามท่านอ๋องได้ ท่านเขาทราบดีที่สุดเจ้าค่ะ"

เซี่ยจินอานขัดแย้งกับเรื่องนี้จากใจจริง นางไม่อยากจะไป

แต่หากไม่ไป เกรงว่าผลจะยิ่งแย่ลงไปอีก

เมื่อไปที่ลานเรือนของหยุนฝู้เฉิน เซี่ยจินอานพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่เมาอย่างเต็มที่ แต่นางกลับจำไม่ได้เลยแม้แต่น้อย!

เซี่ยจินอานเดินเข้าไปในสวน เทียนเฟิงเฝ้าอยู่หน้าห้องตำรา เซี่ยจินอานเดินเข้ามาช้าๆ

เทียนเฟิงมองไปที่ท่าทางของเซี่ยจินอาน ยากที่จะอธิบายออกมาสั้นๆ ได้

เซี่ยจินอานผลักประตูห้องตำราออก แล้วเดินเข้าไปข้างใน หยุนฝู้เฉินกำลังเผาจดหมายลับที่เขาได้อ่านเสร็จแล้ว

การแต่งกายของเขาวันนี้ได้แตกต่างออกไปเล็กน้อย และบนร่างน่าจะสวมชุดว่าราชการ

ด้วยสีดำเป็นฐาน และปักด้วยมังกรสีเหลืองเข้มที่ปราดเปรียว เห็นได้ชัดว่าเป็นชุดว่าราชการของราชวงศ์ แต่อยู่บนตัวเขามีลักษณะท่าทางอันทรงเกียรติที่มากกว่าฮ่องเต้เสียอีก

ดูเหมือนว่าควรจะขึ้นศาลแล้ว และข้าไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า

"ฝ่าบาททรงมีคำสั่งให้ผู้ว่าของแต่ละเมืองรวบรวมครอบครัวที่มีเด็กสูญหายในพื้นที่ และเมื่อวานนี้เจ้ากับเจ้าแปดได้ช่วยกลุ่มเด็กเหล่านี้ตามหาพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด เมื่อวานจิงจ้าวอิ่นรู้จักฐานะของเจ้าแปด เพื่อที่จะเอาใจเจ้าแปดคือนำผลงานนี้ทั้งหมดผลักดันไปให้เจ้าแปด ดังนั้นเมื่อเจ้าแปดมีคุณงามความดีแล้ว ฝ่าบาทจึงจะได้ให้เจ้าแปดไปที่กรมยุติธรรมจิงจ้าวเพื่อเข้ารับตำแหน่งเป็นผู้ช่วย"

หยุนฝู้เฉินไม่ได้เงยหน้าขึ้น ได้แต่มองดูจดหมายลับที่ถูกเผาไหม้อย่างเงียบๆ

เซี่ยจินอานฟังข้อความนี่ ในใจรู้สึกไม่สบายใจ โดยหวังว่าเด็กๆ เหล่านี้จะได้พบกับพ่อแม่แท้ๆ และกลับไปหาครอบครัวได้

หยุนฝู้เฉินไม่ได้ยินเสียงเป็นเวลานาน เขาจึงเงยหน้าขึ้นและพูดว่า "เจ้าคิดว่ามันไม่ยุติธรรมหรือ?"

เซี่ยจินอานรู้สึกงุนงงเล็กน้อย "ไม่ยุติธรรมอะไร?"