ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 133

คนเช่นนี้จะคู่ควรกับเสด็จอาที่ฉลาดห้าวหาญและสง่าผ่าเผยของเขาได้อย่างไร!

ด้วยเหตุนี้สายตาของหยุนจวินหงจึงเปลี่ยนไปแล้วก็เปลี่ยนอีก จนในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นสายตาที่เฉยเมยขึ้นมา!

แน่นอนว่าเซี่ยจินอานได้สังเกตเห็นความเฉยเมยที่หยุนจวินหงมีต่อนางแล้ว ภายในใจจึงรู้สึกงงงันอยู่เล็กน้อย

นางไม่พูดอะไรเลยสักคำ ทำไมท่าทางของเด็กสาวคนนี้ถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้!

เมื่อไม่กี่วันก่อนยังตะโกนเรียกนางว่าน้องเซี่ยอยู่เลย ชั่วพริบตาก็แสดงสีหน้าที่ไม่สู้ดีเช่นนี้ออกมาเสียแล้ว!

หยุนจวินหงชักสายตาที่กำลังพิจารณาเซี่ยจินอานอย่างถี่ถ้วนกลับมา แล้วมองไปยังหยุนฝู้เฉินและพูดว่า "เสด็จอา แม่นางจากตระกูลเซี่ยผู้นี้มีชื่อเสียงฉาวโฉ่และบุคลิกลักษณะไม่น่าเชื่อถือจริงๆ ทักษะทางการแพทย์ของน้องเซี่ยที่ข้าพบเจอเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่เลวเลยจริงๆ ไม่สู้เสด็จอาให้เขาลองมาตรวจอาการสักหน่อยจะดีกว่านะขอรับ"

หยุนฝู้เฉินเหลือบมองหยุนจวินหงด้วยสายตาที่ซับซ้อนมากเลยทีเดียว

หลานชาย เจ้าจะรู้ไหมว่าคนที่เจ้ารังเกียจกับคนที่เจ้าเลื่อมใสศรัทธาเป็นคนคนเดียวกัน?

เซี่ยจินอานก้มศีรษะลงและกลั้นหัวเราะเอาไว้ ถ้าหากวันหนึ่งตัวตนของนางถูกเปิดเผยขึ้นมาล่ะก็ ช่างเป็นการตบหน้าตัวเองแท้ๆ

"ในใจของข้ารู้ดีว่าอะไรควรหรือไม่ควร" หยุนฝู้เฉินพูดอย่างเคร่งขรึม

หยุนจวินหงรู้ตัวว่าความคิดของหยุนฝู้เฉินผู้นี้ไม่สามารถเปลี่ยนผันได้ เขาก็เลยไม่พูดเน้นย้ำอะไรอีกต่อไปแล้ว แต่กลับพูดอีกเรื่องหนึ่งขึ้นมาว่า

"เสด็จอา ท่านรู้ไหมว่าน้องเซี่ยอยู่ที่ไหน?"

"ข้าไม่รู้" หยุนฝู้เฉินพูดอย่างหน้าไม่แดงหายใจไม่หอบ

"อ้าว" หยุนจวินหงพูดด้วยน้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อย "เดิมทีข้าอยากคุยกับเขาเรื่องเด็กพวกนั้นสักหน่อย การตามหาญาติเป็นเรื่องที่ค่อนข้างสิ้นเปลืองเวลาเป็นอย่างมาก และเด็กเหล่านั้นก็ไม่สามารถรั้งอยู่ที่นั่นตลอดเวลาเพื่อรอให้ใครมาพบได้ ข้าจึงอยากตามหาน้องเซี่ยเพื่อหารือว่าจะจัดเด็กพวกนั้นอย่างไร"

เมื่อเซี่ยจินอานได้ยินคำพูดประโยคนี้ ภายในใจของเขาก็สั่นไหว และความคิดแบบเด็กๆก็ผุดขึ้นมาในหัวใจของเขา

หยุนฝู้เฉินเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดว่า "ถ้าข้าได้พบกับนางอีกครั้ง ข้าจะบอกนางให้นะ"