ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 23

ความผิดที่ถูกใส่ร้ายอย่างไม่เป็นธรรมในใจของทั้งสองคนกลับไม่อาจจะโต้แย้งได้!

เซี่ยจินอานมองไปที่ท่าทางหวาดกลัวของทั้งสองคน สีหน้าค่อยๆ ผ่อนคลายลง

"รู้สึกว่าถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมใช่หรือไม่?"

ซูหยาวก้มหน้าลงไม่พูดอะไร

ซูหลานกล่าวอย่างหมดความมั่นใจว่า "เจ้าเคยบอกว่าเจ้าเชื่อในตัวเรา"

"เชื่อแล้วมีประโยชน์อะไร? หากไม่มีหลักฐาน พวกเจ้าจะต้องแบกรับข้อหาพยายามฆ่าเจ้านายไปตลอด ไม่ว่าอย่างไรก็สลัดมันทิ้งไม่ได้!"

เช่นเดียวกับนางไม่มีหลักฐาน และต้องแบกรับโทษที่เป็นโจรกบฏต่อบ้านเมือง!

"อาศัยความเชื่อของคนอื่นเพื่อให้มีชีวิตจะมีประโยชน์อะไร คนหนึ่งเชื่อเจ้า คนสองคนเชื่อเจ้า แต่คนทั้งโลกเชื่อเจ้าหรือไม่?" เซี่ยจินอานกล่าวอย่างเย็นชา

สีหน้าของซูหลานทั้งสองคนสองตกใจและไม่พูดอะไรอีก

"ถ้าอยากให้คนอื่นเชื่อ เช่นนั้นก็คิดหาวิธีพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง แล้วปล่อยตัวเองให้ออกจากเรื่องนี้ไปโดยสิ้นเชิง! ข้ารู้ว่าเจ้าทั้งสองไม่ชอบข้า และไม่เต็มใจที่จะทำงานภายใต้คำสั่งข้า! แต่การสืบหาความจริงเกี่ยวกับวางยาพิษ คือทำเพื่อตัวพวกเจ้าเอง!"

"หากไม่มีผลออกมา ข้าจะมอบพวกเจ้าทั้งสองให้ท่านอ๋องด้วยตัวเอง แล้วปล่อยให้เขาจัดการ! เมื่อถึงตอนนั้นท่านอ๋องจะเชื่อหรือไม่ พวกเจ้าจะมีชีวิตอยู่หรือตาย ล้วนไม่เกี่ยวอะไรกับข้า!"

หลังจากพูดจบ เซี่ยจินอานก็ออกจากเรือน และได้ล่อคนออกมาแล้ว นางไม่จำเป็นต้องนอนอยู่ในเรือนตลอดเวลา เพราะตอนนี้ยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ

เรื่องการอัปเกรดระบบเป็นเรื่องเร่งด่วน ตอนนี้นางต้องไปหาผู้ป่วยถึงที่

ซูหลานมองตามหลังเซี่ยจินอานด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน!

คำพูดที่นางพูดนั้นมีเหตุผลจริงๆ ตอนนี้นางสามารถยืนอยู่ตรงนี้อย่างสงบสุขได้ เพราะนางไม่ได้สืบสาวราวเรื่อง

นั่นหมายความว่าหล่อนได้ไว้ชีวิตนาง!

แต่ถึงอย่างนั้น นางก็ยังเกลียดผู้หญิงคนนี้อยู่ดี!

เป้าหมายแรกของเซี่ยจินอานคือฝากไว้บนตัวของพ่อบ้าน ดังนั้นจึงค้นหาเงาของพ่อบ้านในเรือน และในที่สุดก็พบพ่อบ้านที่ลานหน้าเรือน

เซี่ยจินอานเดินไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม "ตาเฒ่า!"

พ่อบ้านเห็นผู้ที่มาทำหน้าไม่เป็นมิตร จึงหันหลังคิดจะจากไป เซี่ยจินอานเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งไปขวางทางพ่อบ้านทันที

"ตาเฒ่า ท่านถึงวิ่งเร็วขนาดนี้ทำไม? ข้าไม่ได้เป็นหมาป่าหรือเสือดาวหรอกนะ" เซี่ยจินอานยิ้มกว้างเป็นพิเศษ

นี่เป็นผู้ป่วยที่นางชอบ และต้องให้บริการอย่างเอาใจใส่