ในใจของหลิวกงกงก็ค่อนข้างสงสัย
องค์กรนักฆ่าดีๆองค์กรหนึ่งจู่ๆอยากจะทำโรงหมอ ไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลย
"ข้าน้อยคิดว่า เซี่ยจินอานกำลังซื้อใจคน" หลิวกงกงใคร่ครวญครั้งแล้วครั้งเล่าถึงพูดตอบกลับ
หยุนเทียนยิ่นสีหน้าไม่เปลี่ยน "ทำไมถึงพูดเยี่ยงนี้?"
"สำนักซื่ออิ่งในฐานะองค์กรนักฆ่าได้โดยไม่กะพริบตาชื่อเสียงเน่าเสียในหมูประชาชนแล้ว ถึงขั้นทุกคนต่างเกลียดชังเรียกร้องจะโจมตี เพียงแค่ไม่กล้ากำเริบเสิบสานเพราะพละกำลังของสำนักซื่ออิ่งเท่านั้น"
"ตอนนี้สำนักซื่ออิ่งเปิดโรงหมอ ใช้ในนามของการรักษาช่วยเหลือคน ถ้าหากให้เขาช่วยเหลือคนสามสี่คนได้จริงๆ งั้นเสียงวิจารณ์ของประชาชนก็จะเปลี่ยนไปแล้ว ถึงตอนนั้นก็เป็นช่วงเวลาของการเอาชนะใจคนจริงๆ"
องค์กรหนึ่งที่มีชื่อเสียงแถมยังได้ใจอยู่ประชาชน จะไม่ให้ผู้กุมอำนาจเกรงกลัวได้เยี่ยงไร!
หยุนเทียนยิ่นสีหน้าเคร่งขรึม "งั้นก็ให้ชื่อเสียงของนางเน่าเสียต่อไป เน่าเสียจนไม่มีใครกล้าไปรักษาที่โรงหมอของนาง"
หลิวกงกงคิดๆดูแล้วก็เข้าใจหยุนเทียนยิ่นผู้นี้ เพียงแค่ประโยคนี้เขาก็รู้แล้วว่าหลังจากนี้ควรทำเยี่ยงไร แต่ว่าทำงานข้างกายจักรพรรดิไม่ต่างกับเจรจากับคนร้ายเพื่อให้สละผลประโยชน์ของตัวเอง เป็นเรื่องที่ทำไม่ได้ ส่วนคาดเดาพระหทัยของจักรพรรดิเป็นสิ่งที่ผิดที่สุด
ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแสร้งถามอย่างสับสนแต่ในใจกลับว่าเข้าใจดีว่า : "ความตั้งใจของฝ่าบาท?"
"ให้สายลับในหมู่ประชาชน แอบทำลายชื่อเสียงของเซี่ยจินอานให้เสียหายต่อไป"
"ข้าน้อยน้อมรับคำสั่ง" พูดจบหลิวกงกงถอยออกไปจากห้องทรงพระอักษร ไปออกคำสั่งเลย
หยุนเทียนยิ่นอ่านข้อความบนจดหมาย ไม่อาจละสายตาออกได้เป็นเวลานาน สีหน้ามัวหมองภายใต้แสงเทียนสีเหลืองสลัวๆ แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัว มองดูแล้วทำให้คนตัวสั่นคลอนอย่างไม่ตั้งใจ
ภายในจวนเฉิงเซี่ยง เสิ่นหลีซูเพิ่งจะคัดลอกพระคัมภีร์เสร็จ นำปากกาวางบนชั้นวางปากกา หลังจากนั้นเงยหน้ามองสาวใช้ที่อยู่ไม่ไกลด้วยสายตาที่เยือกเย็น
"ช่วงกี่วันมานี้เกิดเรื่องอันใดขึ้น?"
"เซี่ยจินอานกำลังจะเปิดโรงหมอ ช่วงนี้เกิดการโต้เถียงในหมู่ประชาชนแล้ว"
เสิ่นหลีซูได้ยินข่าวนี้ นัยน์ตาเกิดแสงแห่งความเยือกเย็นขึ้น เหมือนว่าเป็นการพูดถึงโดยไม่ได้ตั้งใจ : "องค์หญิงยังคงอยู่ในระหว่างการถูกกักขังหรือ?"
"ใช่เจ้าค่ะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...