ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 299

แต่ก็ไม่คู่ควรกันเลยจริงๆ!

ไม่คู่ควรกับความต่ำช้าไร้ยางอายของเขาเลย! ไม่คู่ควรกับความเจ้าเล่ห์และความทรยศของเขา!

"ข้ากลับรู้สึกว่ากับชินชินคือสวรรค์ส่งมาให้เป็นคู่กัน" หยุนจวินเย่ากล่าว

เซี่ยจินอานให้ความสนใจในการแสดงออกของคนในนั้น ทันใดนั้นก็เห็นมุมปากของเหรินอวี้สื่อกระตุ้น อดไม่ได้ที่จะแอบยิ้ม

เหรินอวี้สื่อเป็นชายหนุ่มที่สง่างาม เกรงว่าจะตกตะลึงไปกับความหลงตัวเองของหยุนจวินเย่าแล้ว

ถ้าไม่เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นองค์ชาย เกรงว่าจะเห็นเขาเป็นคนปัญญาอ่อนคนหนึ่งและไล่ออกไปนานแล้ว

เซี่ยจินอานมองไปที่เหรินชินชินก้มหน้าก้มตาไม่พูดไม่จา เห็นแค่ว่าคิ้วของผู้หญิงคนนี้เต็มไปด้วยความคิดที่คิดไม่ตก รวมถึงความยุ่งเหยิงและดิ้นรน

จู่ ๆ นางก็คิดถึงคำพูดของหยุนฝู้เฉิน ผู้หญิงคนนี้เกรงจะยอมประนีประนอมเพราะความกตัญญูกตเวที

ช่วงเวลาที่หยุดชะงัก หมอหลวงฉีแบกกล่องยา พร้อมกับฉีเซียวเซียวเดินออกมาจากห้อง และพูดกับเหรินอวี้สื่อพร้อมทำมือคำนับ: "อาการป่วยของท่านฮูหยิน ข้าได้พยายามเต็มที่แล้ว"

คำพูดเดียว ทุกคนก็รู้ความหมายที่ลึกซึ้งอยู่ในใจแล้ว

เหรินชินชินตกใจมากจนก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวและเกือบจะเป็นลม ยังดีที่สาวใช้ที่อยู่ข้างๆนางมีการตอบสนองที่ว่องไวพยุงร่างกายของนางไว้

เหรินอวี้สื่อดูเหมือนจะมีอายุแก่ขึ้นสิบปีในทันที พูดอย่างไม่มีเสียงว่า: "ยังเหลืออีกกี่วัน?"

"อย่างมากก็สองเดือน"

ได้ยินประโยคนี้ สีหน้าเหรินชินชินขาวราวกับกระดาษ กัดริมฝีปาก ดวงตาเป็นประกายไปด้วยน้ำตา

"แต่ยังมีวิธีอะไรอีก?" เหรินอวี้สื่อยังคงไม่ยอมแพ้ มองไปที่หมอหลวงฉีราวกับอ้อนวอนขอความเมตตา

หมอหลวงฉีถอนหายใจครั้งหนึ่ง "เว้นเสียแต่ฮว่าถัวยังมีชีวิตอยู่"

ฉีเซียวเซียว ก็พูดว่า: "ท่านลุงเหริน พ่อของข้าถือว่าเป็นแพทย์ที่ดีที่สุดในโรงหมอแล้ว วันนี้แม้แต่เขายังไม่มีวิธี พวกเจ้าก็วางแผนล่วงหน้าดีกว่านะ"

เหรินอวี้สื่อใบหน้าทั้งคู่ซีดเซียว เหรินชินชินหายใจเข้าลึกๆและทำการตัดสินใจอันยิ่งใหญ่ เดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว มองไปที่หยุนจวินเย่าและพูดอย่างจริงจังว่า:

"หม่อมฉันยินดีแต่งงานกับองค์ชายห้า และขอให้องค์ชายห้าโปรดกรุณาให้ยา!"

หยุนจวินเย่าได้ยินคำนี้ หัวเราะเงยหน้าอย่างเสียงดัง: "ได้! นี่ถึงจะเป็นตัวเลือกที่ถูกต้อง!"

"ไร้สาระ!" เหรินอวี้สื่อตะโกนอย่างเดือดดาลใส่เหรินชินชิน

"ท่านพ่อ มันก็แค่การแต่งงานเอง ถ้ามันสามารถช่วยชีวิตแม่ได้ ลูกสาวก็ยอม" เหรินชินชินกล่าว

"โธ่" เหรินอวี้สื่อมองสายตาดื้อรั้นของเหรินชินชิน ถอนหายใจหนึ่งครั้ง และไม่พูดอะไรอีก

"ส่งยารวมปราณให้คุณหนูเหริน" หยุนจวินเย่ากล่าว ""และขอให้เหรินอวี้สื่อวางใจ ข้าจะไม่ปฏิบัติตัวที่ไม่ยุติธรรมต่อชินชิน"

ขันทีที่อยู่ข้างกายได้ยินคำนี้ ยื่นกล่องในมือให้ทันที เหรินชินชินกำลังจะหยิบขึ้นมา แต่ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงที่ดังและชัดเจน

"เดี๋ยวก่อน"

ผู้คนมองมาที่คนคนนี้ เห็นแค่ว่าคนที่พูดทั้งตัวสวมชุดสีม่วง ครึ่งหน้าสวมหน้ากากลูกพีช มุมปากกระตุกเป็นรอยยิ้ม ทั้งสองมือของคนที่มีฐานะอยู่ด้านหลัง เดินไปหาพวกเขาอย่างสบายๆไม่เร่งรีบ

ใครเห็นในใจก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่า หนุ่มหล่ออะไรอย่างนี้!

แม้ว่ามีเพียงแค่ครึ่งหน้า แต่ก็ยังมีท่าทีที่สง่างามละลานตา

"เจ้าเองหรือ?!" เหรินชินชินและฉีเซียวเซียวพูดอย่างประหลาดใจพร้อมกัน

"คุณหนูเหริน" เซี่ยจินอานพยักหน้าเล็กน้อยและทักทายเหรินชินชิน

"ชินชิน เจ้ารู้จักองค์ชายท่านนี้หรือ?" เหรินอวี้สื่อกล่าว

"ท่านพ่อ ท่านจำครั้งก่อนที่ข้ากับองค์ชายแปดทะเลาะกันบนถนนได้ไหม?"

"จำได้สิ" ตอนแรกก็เป็นเพราะเรื่องนี้เขาจึงกล่าวโทษองค์ชายแปดแล้ว งั้นตอนนี้พ่อหนุ่มนั่นก็ยังคงโดนกักบริเวณ!

"สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งก่อน ต้องขอบคุณองค์ชายท่านนี้ที่ช่วยแก้หน้าไว้" เหรินชินชินอธิบาย

" เรื่องเล็กน้อย" เซี่ยจินอานยิ้มตอบ

เรื่องที่กำลังจะสำเร็จ จู่ ๆ ก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น สิ่งนี้ทำให้หยุนจวินเย่าไม่พอใจอย่างยิ่ง!