ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 357

เซี่ยจินอานออกมาจากลานประหาร เดินอยู่บนถนนก็เจอเข้ากับองค์ชายแปดหยุนจวินหงที่เพิ่งออกจากวัง ตอนที่เขาเจอนาง ก็เดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

จากการพบกันครั้งก่อนระหว่างหยุนจวินหงและเซี่ยจินอาน สำหรับหยุนจวินหงแล้วไม่ได้น่าพอใจนัก เพราะข่าวลือก่อนหน้านี้ จึงมองภาพลักษณ์ของนางเป็นคนทรยศหักหลัง และได้ใช้คำพูดเสียดสีกับนาง

พอตอนนี้มาคิดดูแล้วก็รู้สึกละอายใจ

ยิ่งกว่านั้นที่มาหานางในวันนี้ ยังมีเรื่องอยากจะถามอีก ทีนี้ตำแหน่งก็ยิ่งตกเป็นเบี้ยล่างไปอีก

"คุณหนูเซี่ย ให้เกียรติไปทานข้าวด้วยกันไหม?"หยุนจวินหงกล่าวอย่างอึดอัดเล็กน้อย

เซี่ยจินอานยืนอยู่บนลานประหารเป็นเวลานานขนาดนั้น ท้องของนางหิวนานแล้ว จึงได้พยักหน้าตกลง "ได้สิ"

พริบตาเดียวก็คิดขึ้นมาได้ กงซุนหนันเสียนปกป้องนางอย่างลับๆเป็นเวลานานขนาดนี้ ก็น่าจะยังไม่ได้กินข้าวเหมือนกัน จึงได้เรียกขึ้นมา"หนันเสียนออกมากินข้าวได้แล้ว!"

ได้ยินเช่นนั้นก็มีเงาคนคนหนึ่งโผล่ออกมา เซี่ยจินอานมอง สีหน้าประหลาดใจ "จื่อโม่? ไม่ใช่หนันเสียนหรอกหรือ?"

จื่อโม่แทะน่องไก่ในมือแล้วกล่าวว่า "เสียนไปช่วยท่านเรียกเก็บเงินแล้วขอรับ"

เซี่ยจินอานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย กงซุนหนันเสียนเป็นคนเฝ้าหวงย่านอวิ๋นเองกับตาก็อย่าได้หวังเลยว่าจะขาดไปแม้แต่แดงเดียว ยิ่งกว่านั้นคาดว่ากงซุนหนันเสียนคงจะปล้นชิงตามไฟอีกด้วย

จื่อโม่โยนกระดูกไก่ในมือทิ้ง มองดูเซี่ยจินอานแล้วกล่าวอย่างจริงจังว่า "ไม่ใช่ว่าไปกินข้าวหรือขอรับ? ข้าหิวแล้ว"

"..."

เจ้าเพิ่งจะกินน่องไก่ไปหนึ่งชิ้นไม่ใช่หรือ?

หยุนจวินหงไม่ได้ใส่ใจที่จะมีคนเพิ่มมาอีกหนึ่งคน เขาพาคนไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง

วันนี้แขกในร้านอาหารเยอะเป็นพิเศษ เซี่ยจินอานและคนอื่นๆไม่ได้หาห้องส่วนตัวที่เงียบสงบ แต่กลับหาที่นั่งริมหน้าต่างและนั่งลง

เสี่ยวเอ้อวิ่งมาพร้อมกับกาน้ำร้อน เทน้ำให้พวกเขาสามคนไปด้วย แล้วพูดไปด้วยว่า"ทั้งสามท่านจะทานอะไรดีขอรับ?"

หยุนจวินหงให้เซี่ยจินอานเป็นคนสั่ง เซี่ยจินอานแค่สั่งกับข้าวธรรมดาสองสามอย่าง เมื่อได้ยินกับข้าวที่เซี่ยจินอานสั่ง จื่อโม่มีท่าทีเล็กน้อย

อาหารขึ้นชื่อของร้านอาหารไม่กี่ร้านในเมืองหลวงนี้เขาได้สอบถามมาเรียบร้อยแล้ว เมนูที่มีชื่อเสียงที่สุดของร้านนี้คือเนื้อแกะย่าง! เขายังไม่เคยลองเลย!