ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 374

ชาติก่อนนางเคยเรียนการจับศัตรูและการต่อสู้มาก่อนแล้ว และลุกขึ้นจากการทารุณกรรมจากพี่ทหารมาครั้งแล้วครั้งเล่า!

คนเหล่านี้สวมชุดเสื้อเกราะไหมทองเอาไว้ ดังนั้นเซี่ยจินอานจึงต้องเปลี่ยนทิศทางการโจมตีไปโจมตีที่คอแทน

มีดผ่าตัดเฉือนผ่านคอของคนเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว และเลือดที่อุ่นก็พุ่งออกมาจากเส้นเลือดใหญ่และสาดลงบนใบหน้าและเสื้อของเซี่ยจินอาน

ขนจิ้งจอกสีขาวบนเสื้อคลุมนั้นก็เปื้อนเลือดเช่นกัน เซี่ยจินอานเหลือบมองไปยังขนสุนัขจิ้งจอกที่สกปรก รู้สึกหงุดหงิดมากนัก และในที่สุดก็ถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วโยนมันไว้ในที่ที่สะอาด!

และลงมือโหดเหี้ยมกว่าเดิม มีคนล้มลงทีละคนทีละคน ตายตาไม่หลับ แสดงถึงความไม่พอใจของพวกเขา

เมื่อกงซุนหนันเสียนมาถึงก็เพิ่งเห็นฉากที่เซี่ยจินอานกำลังเดินผ่านฝูงชนเพื่อเก็บเกี่ยวหัวของผู้คน และในใจก็ตกตะลึงยิ่งนัก!

จากนั้นก็เขย่งปลายเท้าเล็กน้อยแล้วกระโดดไปในทิศทางของเซี่ยจินอาน กล่าวอย่างกังวลใจว่า:"ประมุข ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?"

บ้าเอ้ย เขาติดกับดักล่อเสือออกจากถ้ำซะแล้ว

กงซุนหนันเสียนลงมาอยู่ข้างๆเซี่ยจินอาน ปลายลิ้นเลียฟันเสือทั้งสองข้างเบาๆ มองดูกลุ่มคนชุดดำกลุ่มนี้ด้วยดวงตาที่ดุร้ายและกระหายเลือด

สุนัขน่ารักกลายเป็นหมาป่าโหดร้ายทันที

เซี่ยจินอานกวักมือไปมาส่งสัญญาณว่า:"ไม่เป็นไร"

"เอ๊ย ทำไมถึงมีคนอยากเอาชีวิตข้าทุกวันเลยเนี่ย"

นางไม่ชอบการต่อสู้ และไม่ชอบที่จะฆ่าคน แต่คนบางคนก็รังแกคนอื่นเกินไปจริงๆ!

"ข้าจะดูว่ามีใครกล้าเอาชีวิตประมุขของข้า!" กงซุนหนันเสียนกล่าวอย่างเหี้ยมโหด

เมื่อพูดเสร็จ ก็กระโดดและกระบี่ก็ทะลุคอของอีกฝ่าย ตอกคนลงกับพื้นโดยตรง บนตัวเต็มไปด้วยความเหี้ยมโหด!

นอกจากนี้การที่กงซุนหนันเสียนเข้ามาช่วยนั้น ก็ยังช่วยลดแรงกดดันกับเซี่ยจินอานได้อย่างมาก

กลิ่นเลือดของการฆ่าคนนั้นเต็มไปทั่วตลาด ใต้เท้านั้นเป็นศพสีดำที่กองเอาไว้

เมื่อผู้นำของคนเหล่าชุดดำเห็นเช่นนี้ บนใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเหี้ยมโหด และในที่สุดก็ยกฝ่ามือของตนเองขึ้น

ต่อให้ตายก็จะเอาไปตายด้วยคนหนึ่งให้ได้!!