ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 66

ตี้เฟิงถามด้วยน้ำเสียงยากลำบาก: "เช่นนั้นคุณหนูเซี่ยทำสำเร็จแล้ว?"

"ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้น"

เซี่ยจินอานกล่าวตอบ

ตี้เฟิงสองคนถอนหายใจโล่งอกพร้อมกัน ไม้พลองนี้ก็ยังโบยได้อยู่

"เขาถอดด้วยตัวเอง" เซี่ยจินอานกล่าวต่อ

สีหน้าตี้เฟิงสองคนยิ่งตื่นตกใจมากขึ้นไปอีก!

ฉิบหาย! ดังนั้นคือท่านอ๋องของพวกเขาที่เสนอตัวกระโดดเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดด้วยตัวเอง?

เช่นนั้นอนาคตคือพระชายาของพวกเขาแน่นอนแล้ว! ประจบสอพลอตอนนี้ยังทันไหม?

ไม้พลองนี้โบยไม่ได้อย่างเด็ดขาด!

อารมณ์ความรู้สึกของตี้เฟิงสองคนเหมือนทางสิบแปดโค้งของถนนบนภูเขา เลี้ยวแล้วก็เลี้ยวอีก

ความรู้สึกในใจซับซ้อนอย่างมาก ยังไม่ทันจะได้ปลงก็ได้ยินอีกฝ่ายพูดขึ้นมาอีกว่า:

"เรื่องของการถอดกางเกง ตามหลักแล้วคนที่เสียเปรียบน่าจะเป็นข้าไม่ใช่หรือ? ทำไมเขายังจะดัดจริตขึ้นมาได้!"

เซี่ยจินอานโมโห ทำยังกับนางกำลังรีบไปฉวยโอกาสเอาเปรียบเขาอย่างนั้นแหละ

ตี้เฟิงหรี่ตาครุ่นคิดครู่หนึ่ง ถึงแม้เขาจะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แต่ดูเหมือนผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบจริงๆ

หรือท่านอ๋องของพวกเขาจะเขินอาย?

หวงเฟิงถือกระบี่เอาไว้ในอ้อมแขนสีหน้าลังเลอย่างมาก: "ไม้พลองนี้ยังจะโบยหรือไม่?"

ตี้เฟิงรีบลากหวงเฟิงไปมุมหนึ่งทันทีพูดด้วยเสียงกระซิบขึ้นมาว่า: "หลายปีมานี้ เจ้าเคยเห็นท่านอ๋องของเราสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อนไหม? นี่มันพัฒนาไปจนถึงขั้นสุดท้ายแล้ว คาดว่าในอนาคตก็จะเป็นนายหญิงของเราแล้ว เจ้าว่าไม้พลองนี้ยังโบยได้อยู่อีกหรือ?"

"ดูเหมือนจะไม่สามารถโบยได้"

เซี่ยจินอานมองดูสองคนที่กระซิบคุยกันอยู่ตรงมุม ส่งเสียงถามออกมาว่า: "พวกเจ้ากำลังคุยอะไรกันอยู่?"

"ไม่ ไม่ได้พูดอะไรกัน" ตี้เฟิงกล่าว

และอีกด้านหนึ่ง หยุนฝู้เฉินที่แช่ตัวอยู่ในถังอาบน้ำ ก็จะเอ่ยถามเสวียนเฟิงขึ้นมาเป็นระยะๆ ว่าเขามีอะไรจะพูดกับตนเองใช่ไหม

แต่คำตอบทุกครั้งของเสวียนเฟิงก็คือ ‘ต้องการเติมน้ำร้อนแล้วใช่ไหม’