จวนจิ้งอ๋องประดับประดาไปด้วยโคมไฟ ผ้า กระดาษสีแดง ทั่วทั้งจวนมีแต่สีแดงเจิดจรัส ทว่ากลับเงียบเหงา บรรยากาศด้านหลังจวนยิ่งผิดปกติ
“พี่ชิวซวงจะไปเชิญหมอมารักษาพระชายาดีไหมเจ้าคะ?”
“จะเชิญหมอทำไม นางสมควรโดนเยี่ยงนี้ นางอัปลักษณ์เป็นเภทภัย ตายแล้วถึงจะดี”
“แต่ถ้าพระชายามีอันเป็นไป พวกเราไม่ต้องจัดพิธีศพแทนพิธีสมรสหรอกหรือ...”
ชิวซวงขมวดคิ้ว พลางสะบัดผ้าเช็ดมืออย่างไม่สบอารมณ์ “ท่านอ๋องยังไม่ได้สั่งเลย เจ้าไม่ต้องสาระแน”
“และที่สำคัญ หากเยี่ยนอ๋องเป็นอะไรไป นางก็ต้องเสียชีวิตตามไปด้วยเช่นกัน”
ชิวซวงพูดเสียงดุดัน ผลักประตูมองด้านในปราดหนึ่ง เมื่อเห็นคนในห้องนอนบนพื้นด้วยสภาพเหลือลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ปิดประตูแรงๆ
“ก่อนหน้านี้ทำร้ายท่านอ๋องในคืนงานเลี้ยงคืนหยวนเซียว ตอนนี้ยังคิดจะทำร้ายเยี่ยนอ๋องอีก เป็นดาวหายนะ กาลกิณีจริงๆเลย”
อวิ๋นหลิงถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงถกเถียงดังกล่าว นางลืมตาพรึ่บอย่างสะลึมสะลือ รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวทั่วสรรพางค์กาย โดยเฉพาะศีรษะ
นางฉงนสนเท่ห์ยิ่ง ตามกฎขององค์กรที่ปฏิบัติต่อผู้ทรยศ นางไม่มีทางรอดชีวิตจากเงื้อมมือองค์กรได้เลย
รถยนต์ระเบิดแรงเพียงนั้น นางควรสิ้นชีพแบบไม่เหลือซากศพถึงจะถูก
อวิ๋นหลิงลุกขึ้นยืนจากพื้นด้วยความยากเย็น ก่อนจะมองสำรวจบริเวณรอบ ๆ สมองอันวิงเวียนมีความทรงจำมากมายประเดประดังเข้ามาไม่ขาดสาย
นางต้องอึ้งค้างอยู่กับที่ ผ่านไปเนิ่นนานกว่าจะยอมรับความจริงได้
นางทะลุมิติมา!
เจ้าของร่างเดิมมีชื่อคล้ายนาง อีกฝ่ายชื่อฉู่อวิ๋นหลิง เป็นบุตรีลูกภรรยาเอกแห่งจวนเหวินกั๋วกง
ฉู่อวิ๋นหลิงแอบรักองค์ชายใหญ่ นามว่ารุ่ยอ๋องมาหลายปี ทว่าโดนน้องสาวต่างมารดา ฉู่อวิ๋นหานวางแผนร้ายจนจับพลัดจับพลูไปขึ้นเตียงองค์ชายสามเข้า
ซึ่งก็คือจิ้งอ๋อง เซียวปี้เฉิงกับนางสาวต่างมารดาของนางปฏิพัทธ์มีใจต่อกัน คนหนึ่งเป็นเทพสงครามแห่งแคว้นซีโจว ชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วหล้า คนหนึ่งเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในเมืองหลวง ในสายตาคนอื่น พวกเขาสองคนเหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหยก
แต่เสียดายท่านจิ้งอ๋องต้องตาบอดเพราะโดนลอบทำร้ายระหว่างทำสงครามกับเผ่าทูเจวีย
น้องสาวต่างมารดาของนางแสร้งทำเป็นคอยดูแลไม่ห่างหาย แต่ลับหลังกลับคิดว่าเซียวปี้เฉิงไร้วาสนากับตำแหน่งรัชทายาทแล้ว จึงวางแผนทิ้งเขา โดยใช้ฉู่อวิ๋นหลิงเป็นเหยื่อล่อให้จิ้งอ๋องติดกับ
ในวันพิธีสมรสของฉู่อวิ๋นหลิง ทุกคนล้วนคิดว่าฉู่อวิ๋นหลิงต้องการวางยาปลุกกำหนัดกับรุ่ยอ๋อง แต่ระหว่างดำเนินแผนการเกิดเหตุผิดพลาด สุดท้ายจักรพรรดิก็ออกพระราชทานสมรสให้นางแต่งเข้าจวนจิ้งอ๋อง
แขกเหรื่อที่มาเป็นสักขีพยานไม่ค่อยชอบนางที่ไปพรากคู่รักจากกัน มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือด ส่วนฉู่อวิ๋นหานก็แสร้งช่วยแก้ต่างไม่หยุด
ฉู่อวิ๋นหลิงมองความมารยาสาไถยของน้องสาวต่างมารดาแล้วก็รู้สึกเกรี้ยวกราด หยิบไหสุราด้านข้างแล้วเขวี้ยงออกไป ทว่ากลับพลาดเป้า ไปโดนเยี่ยนอ๋องที่นั่งบนรถเข็นจนอีกฝ่ายหมดสติทันที
เซียวปี้เฉิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ สั่งให้ข้าลงโทษพระชายาฉู่ด้วยการเฆี่ยนยี่สิบครั้ง ก่อนจะโยนไปทิ้งในเรือนหอ
ฉู่อวิ๋นหลิงรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก วิ่งไปชนเสาจนวายชนม์ นางจึงมีโอกาสทะลุมิติมาเกิดใหม่
แม้หลังตายนางต้องทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณอันไม่คุ้นเคย แต่อย่างไรเสียนางก็หลุดพ้นจากองค์กรลี้ลับที่น่าสะพรึงกลัวได้ ไม่ต้องเป็นหนูทดลองอีกต่อไป
เมื่ออวิ๋นหลิงนึกถึงจุดนี้ก็รู้สึกปลื้มใจอย่างไม่เคยมีมาก่อน
ทว่าอวิ๋นหลิงดีใจไม่ทันไร ศีรษะอันวิงเวียนพลันรู้สึกเจ็บปวด ราวกับเป็นกระแสความเจ็บปวดที่ส่งมาจากก้นบึ้งของวิญญาณ ปวดจนนางรู้สึกใกล้จะสิ้นชีพอีกครั้ง
ความเจ็บปวดที่ต้องประสบพบเจอเป็นประจำชวนให้อวิ๋นหลิงตะลึงพรึงเพริด
ความเจ็บปวดอันน่ากลัวนี้จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อโดนองค์กรฉีดยาวิจัยจิตเวช s-3 เท่านั้น เหตุใดนางเปลี่ยนร่างกายใหม่แล้วยังรู้สึกปวดอีก?
ไม่นานอวิ๋นหลิงพลันตระหนักได้ว่า พลังจิตที่เป็นผลงานการทดลองขององค์กรกำลังรวมตัวในร่างใหม่ของนาง
การก่อเกิดพลังจิตส่งผลให้อวิ๋นหลิงเจ็บปวดทรมานจนต้องร้องคร่ำครวญ ลานอันเงียบกริบแทนที่ด้วยเสียงร้องอันน่าเวทนา
เสียงอันน่าประหวั่นพรั่นพรึงนี้ หากยามนี้มีคนยืนด้านนอกประตูต้องสะดุ้งตกใจเป็นแน่
ฉู่อวิ๋นหลิงหลับตา พยายามทนความเจ็บปวด ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าใด ความทรมานอันตรธานหายไปในที่สุด ร่างกายนางเต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาพลิกปฐพี