ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 20

เย่ชิงหลี “...”

มองเผยจิ้นโม่อย่างเย็นชา ตอนนี้รู้สึกว่าชายคนนี้น่าขำมาก

“นายไม่ต้องห่วง สิ่งที่ควรได้รับในการแต่งงานของเธอกับเขา ฉันจะชดเชยให้เธอ”

ความหมายโดยนัยก็คือ เธอกับลี่เลี่ยหย่ากัน จะต้องหย่ากันโดยไม่ได้รับทรัพย์สินใดๆ!?

มุมปากเย่ชิงหลีอมยิ้ม “คุณชายเผยใจกว้างขนาดนี้ ไหนว่ามาสิ มีอะไรที่ฉันต้องการ!?”

สิ้นคำพูด ผู้ชายก็ตัวสั่น

เพราะฉะนั้นในใจเธอตอนนี้ เมื่อเขาให้ประโยชน์กับเธอ ก็ต้องมีสิ่งที่เธอต้องการด้วย!?

ใช่แล้ว

ครั้งหนึ่ง งานแต่งของเขากับเย่ชิงหลี ถึงแม้ปู่เป็นคนทำให้สำเร็จ แต่ในใจเย่ชิงหลีก็รู้สึกว่าเขาเป็นแบบอย่างผู้ชายที่ดี

ต่างเคารพซึ่งกันและกัน เขารับผิดชอบต่อเธออย่างยิ่ง

เขาคือสามีเธอ เป็นคนที่เธอสามารถไว้ใจได้ตามต้องการ หลังแต่งงานเธอก็ไม่มีความคิดระแวดระวังกับเขาเลย

แต่สุดท้าย เขาก็ทำลายความไร้เดียงสาของเธอ

“ชิงหลี ตอนนั้น...”

“นายรู้ไหมว่าทรัพย์สมบัติลี่เลี่ยมันมีเท่าไร?”

คำพูดของผู้ชายยังไม่จบ ก็ถูกเย่ชิงหลีขัดจังหวะทันที

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่อยากฟังเรื่องตอนนั้น!

สำหรับเธอเรื่องราวเมื่อตอนนั้นมันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เธอเผชิญคือความใหม่ รวมถึงทวงทุกอย่างที่เป็นของเธอคืน

ในเวลานี้

เธอมองเผยจิ้นโม่อย่างขำขัน เป็นประโยคที่ดีนะที่ว่าเขาจะชดเชยทรัพย์สินในการแต่งงานให้เธอ

เขามีสิทธิอะไรมาส่งเสริมวิวัฒนาการความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลี่เลี่ย?

สีหน้าเผยจิ้นโม่หนักอึ้ง นัยน์ตาดำสนิทระงับเอาไว้ ก้มหน้าแล้วเอนตัวไปหาเธอ

ขณะที่เย่ชิงหลีคิดจะหลบอย่างช่วยไม่ได้ ก็บีบคางเธอด้วยความเคยชิน “ที่เกี่ยวข้องกับค่าชดเชยจะโอนเข้าบัญชีเธอพรุ่งนี้ ตอนบ่ายฉันต้องได้ยินข่าวการหย่าของเธอกับเขา!”

พูดจบ ไม่รอให้เย่ชิงหลีพูดอะไรอีก เขาก็ปล่อยมือ หันตัวขึ้นรถไป