ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 26

ก็เพราะแบบนั้น

ฉางซินเอ๋อร์อยู่เคียงข้างเผยจิ้นโม่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ในความเป็นจริง เจิ้งยู่เป็นคนยุยง

มีหลายครั้ง ที่ฉางซินเอ๋อร์ถูกเปิดโปงว่าผลงานของเธอล้วนเป็นผลงานที่ลอกเลียนแบบ

เธอไม่สามารถจัดการกับเผยจิ้นโม่ได้ ก็ไปจัดการกับฉางซินเอ๋อร์ เรื่องที่ทำให้ผู้หญิงคนนั้นติดขัดก็ทำลงไปไม่น้อย!

"เอาล่ะ เรื่องในอดีตมันผ่านไปแล้ว!"

"เธอคิดว่ามันจบลงแล้วเหรอ?" เจิ้งหยู่มองไปที่เย่ชิงหลีด้วยความโกรธ "เธอควรจะแก้แค้นถึงจะถูก!"

เย่ชิงหลี "บทความโจมตีผลงานของฉางซินเอ๋อร์พวกนั้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมามันมาจากเธอใช่ไหม?"

แม้แต่เมืองเสว่เฉิง เธอได้เห็นมาไม่น้อย

ทุกครั้งที่ข่าวด้านลบของ ฉางซินเอ๋อร์หายไป จะมีข่าวใหม่เข้ามาเพิ่ม พาดพิงทุกประเภท

เพียงแต่ว่า ตอนนั้นเย่ชิงหลีไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก

เจิ้งหยู่ยิ้มอย่างมีเลศนัย "จะมีใครอีก นอกจากฉัน?"

เย่ชิงหลีเข้าใจในทันที

"แล้วถ้าฉันไม่กลับมา เธอจะโจมตีเขาไปจนถึงเมื่อไหร่?"

ต้องรู้ว่าในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอเย่ชิงหลีได้ตายไปแล้วจากหัวใจของทุกคน

แต่ทว่าเจิ้งยู่ กลับสามารถทำสิ่งเหล่านี้ให้เธอตอนเธอตาย?

เจิ้งหยู "ตลอดชีวิต!"

เย่ชิงหลี ตกตะลึง

ในตอนนี้คงเป็นเรื่องโกหก ถ้าจะบอกว่าไม่ซาบซึ้ง

มีเพื่อนแบบนี้ในชีวิต ก็คุ้มแล้ว!

เจิ้งหยู่มีนิสัยสบายๆ ห้าวๆ ตอนยังเรียนอยู่เป็นคนประเภทที่เมื่อเขาเห็นความอยุติธรรมก็ตรงเข้าไปจัดการทันที

แต่สิ่งที่ผู้คนไม่คาดคิดก็คือ แม้ว่าเธอจะได้เห็นอันตรายทุกรูปแบบในโลกอันโหดร้ายนี่ แต่เธอก็ยังใช้วิธีการของเธอเองเพื่อรักษาความยุติธรรมในใจของเธอ

หลังจากแยกทางกับเจิ้งยู่

เย่ชิงหลีโทรหาลี่เลี่ยบนรถ ได้ยินเธอพูดกับคนที่อยู่อีกฟากของโทรศัพท์ "ฉันจะส่งรายชื่อให้พี่ทันที ฉันอยากรู้ว่าคนเหล่านี้กำลังจะไปไหน"

ก่อนที่เย่ชิงหลีจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็ได้ยินเสียงลี่เลี่ยออกมาจากโทรศัพท์

"อืม"

แล้วก็วางสายโทรศัพท์ไป

ถ่ายรูปรายชื่อที่ได้จากโรงพยาบาล และส่งให้ลี่เลี่ย

ลี่เลี่ยส่งข้อความ "รอข้อความจากฉัน!"

เย่ชิงหลีวางโทรศัพท์มือถือลง ขึ้นรถและมุ่งตรงไปยังคฤหาสน์เฟิ่งซี แต่เมื่อมาถึงด้านในสวน ก็เห็นรถปากานีของฉางซินเอ๋อร์จอดอยู่ในที่จอดรถที่คุ้นเคย

ต้องบอกว่าฉางซินเอ๋อร์ ได้รับการดูแลอย่างดีจากชายคนนั้นในช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ก็ไม่ได้ระแวดระวังเหมือนเมื่อก่อน

ในตอนนั้น เธอสวมชุดปลอมตัวที่สั่งทำขึ้น ยืนอยู่ข้างรถบูกัตติที่จี๊ลู่ส่งมาในตอนเช้า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความชั่วร้ายและความต่ำตม

สายตาของเย่ชิงหลีเย็นชา!

เร่งความเร็วใต้เท้า "ตูม!" เสียงที่เสียดแทง ด้านหน้าของรถกระแทกเข้ากับ ปากานีอย่างแรง