ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 42

ตระกูลเผย

สับสนวุ่นวาย

ตั้งแต่เย่ชิงหลีแต่งงานกับเผยจิ้นโม่ ทุกคนในตระกูลเผยต่างเห็นว่าท่าทางที่คุณหญิงเผยปฏิบัติต่อเย่ชิงหลีนั่นเฉยเมยมาก

ไม่ว่าใครก็มองออกว่าเธอไม่ชอบเย่ชิงหลี แต่ใครจะรู้ว่าไม่ชอบแบบนี้ ตอนนี้กลับ………!

เมื่อได้ยินเย่ชิงหลีพูดว่าเด็กในท้องเป็นฉางซินเอ๋อร์ที่ทำร้าย ก็จัดการกับฉางซินเอ๋อร์ในทันที!?

เผยจิ้นโม่ที่ดูอันตรายและดูเย็นชาพาฉางซินเอ๋อร์จากไป

ครั้งนี้มีปัญหากับคนในตระกูลอย่างไม่มีความสุขมากว่าครั้งอื่นในหลายปีที่ผ่านมา

โรงพยาบาล

“ฮือๆ……” ฉางซินเอ๋อร์ไม่หยุดสะอึกสะอื้น ท่าทางแบบนั้นดูไม่น่าน้อยใจเลย

หมอจัดการบาดแผลให้ฉางซินเอ๋อร์อย่างละเอียด ทายา พันแผล! ทุกขั้นตอน ร่างของเผยจิ้นโม่ดูเย็นชา

หลังจากทำเสร็จ

หมอแผนกฉุกเฉินพูดกับเผยจิ้นโม่อย่างนอบน้อม “แผลค่อนข้างลึก ต้องมีรอยแผลเป็นแน่นอน!”

“ฮือ……ฮือ!” ได้ยินว่าต้องมีรอยแผลเป็น เสียงร้องของฉางซินเอ๋อร์ก็ควบคุมไว้ไม่อยู่

แม้ว่าวันนี้เห็นเผยจิ้นโม่ทะเลาะกับตระกูลเผยตึงเครียดมาก เธอรู้สึกดีใจ! แต่ราคาที่ต้องจ่ายเป็นใบหน้าของเธอ แบบนั้น……!

หลังจากนี้ ฉางซินเอ๋อร์ไม่กล้าจะคิดต่อไป

ผู้หญิงสิ่งสำคัญที่สุดคือใบหน้า

หลายปีนี้เธอถือเป็นคนที่อยู่ใกล้เผยจิ้นโม่มากที่สุด แน่นอนว่าต้องรู้ว่ารอบตัวเขาต่างมีคนงดงามและสวยมาก

แต่หน้าของเธอ หากว่ามีรอยแผลเป็นที่น่าเกลียดน่ากลัวจริง เห็นได้ชัดว่าคงอยู่ได้ไม่นาน!

เผยจิ้นโม่ได้ยินเสียงร้องไห้ของฉางซินเอ๋อร์ ความหงุดหงิดเผยอยู่บนคิ้วของเขา เกิดขึ้นเร็วเพียงชั่วพริบตาจนคนไม่สามารถสังเกตเห็น

หลังจากนั้น ก็มีเพียงเสียงเคร่งขรึมและเย็นชาของเขา “ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม?”

“แผลที่รักษาได้มีเพียงรอยที่ตื้นเท่านั้น หากแผลที่ลึกต้องรักษาเกรงว่าคงไม่มีทาง!”

“………”

“อย่างน้อยโรงพยาบาลของพวกเรา ทำไม่ได้!” หมอคิดสักพัก และพูดเสริม

จากที่ได้เห็นตอนที่คุณหญิงเผยลงมือบนหน้าฉางซินเอ๋อร์ มันหนักขนาดไหนกันนะ!

หลานชายตายไปทำให้เธอปวดใจขนาดไหนกัน อย่างนั้นต้องรู้สึกแค้นกับใบหน้านี้ของฉางซินเอ๋อร์………!

แต่เผยจิ้นโม่ยังคงไม่รู้ สิ่งที่ตู้หยุนหรั่นโกรธแค้นฉางซินเอ๋อร์ยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง หากว่าทำได้ล่ะก็ เธอคงเกลียดฉางซินเอ๋อร์จนอยากจะฆ่าเธอไปแล้ว จะหยุดแค่ครึ่งหน้า?

ค่ำคืนในเฟิ่งซี งดงามอย่างมาก!

เสียงธรรมชาติที่ดังในท้องฟ้ามืดยามค่ำคืน ทำให้ใจของคน………ก็สงบลงเช่นกัน เย่ชิงหลีเตรียมพร้อมไปงานนิทรรศการในเมืองซีโจว

หลายปีมานี้ ทุกงานนิทรรศการเล็กใหญ่ เธอต่างรอคอยอย่างตั้งใจมาก

ทันใดนั้น เสียงรถข้างนอกดังทำลายบรรยากาศเสียงนกเสียงแมลงไป หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงป้าเจิ้งดังขึ้นมา

“คุณหนูน้อย คุณชายเผยมาแล้ว”

เย่ชิงหลีขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน

วางปากกาในมือลง ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

“อยู่ที่ไหน?”

“ชั้นล่างค่ะ สีหน้าไม่ค่อยดี”

เย่ชิงหลี “……”

ไอ่บ้านี่ไม่ได้พุ่งขึ้นมาถามตรงๆที่ชั้นบน ตอนนี้คงแทบหายใจไม่ออกแล้วมั่ง?

กลัวจริงๆว่าจะมอบความอึดอัดมากเกินไปจนอาจเผาที่นี่ทิ้งก็เป็นไปได้! สูดหายใจเข้าลึก “ป้าลงไปก่อน”

“ได้ค่ะ”

ป้าเจิ้งลงไปชั้นล่าง

เย่ชิงหลียืนลังเลอยู่หน้าประตูห้องแปบหนึ่ง หมุนตัวเดินเข้าไปในห้อง

หลังจากหยิบเอกสารสองฉบับก็เดินลงไปชั้นล่าง

ห้องรับแขกชั้นล่าง!

เผยจิ้นโม่นั่งอยู่บนโซฟาโบราณ เบาะและหมอนที่ดูโบราณนั้นทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายที่ดูสูงส่งแบบนั้น

อดไม่ได้ที่จะพูด หากผู้ชายคนนั้นเกิดมาในยุคก่อนหน้านี้ ต้องมีหญิงสาวไม่น้อยที่แย่งกันมาเป็นนางบำเรอของเขา

เมื่อเห็นเธอ……!

ใบหน้าของชายหนุ่มเย็นชา ควันบุหรี่ในมือกระจายทั่วทำให้ยิ่งดูอันตราย