ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 42

สรุปบท บทที่ 42 ฉันเคยจิตใจดีมากมาก่อน!: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า

บทที่ 42 ฉันเคยจิตใจดีมากมาก่อน! – ตอนที่ต้องอ่านของ ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า

ตอนนี้ของ ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า โดย Anonymous ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 42 ฉันเคยจิตใจดีมากมาก่อน! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตระกูลเผย

สับสนวุ่นวาย

ตั้งแต่เย่ชิงหลีแต่งงานกับเผยจิ้นโม่ ทุกคนในตระกูลเผยต่างเห็นว่าท่าทางที่คุณหญิงเผยปฏิบัติต่อเย่ชิงหลีนั่นเฉยเมยมาก

ไม่ว่าใครก็มองออกว่าเธอไม่ชอบเย่ชิงหลี แต่ใครจะรู้ว่าไม่ชอบแบบนี้ ตอนนี้กลับ………!

เมื่อได้ยินเย่ชิงหลีพูดว่าเด็กในท้องเป็นฉางซินเอ๋อร์ที่ทำร้าย ก็จัดการกับฉางซินเอ๋อร์ในทันที!?

เผยจิ้นโม่ที่ดูอันตรายและดูเย็นชาพาฉางซินเอ๋อร์จากไป

ครั้งนี้มีปัญหากับคนในตระกูลอย่างไม่มีความสุขมากว่าครั้งอื่นในหลายปีที่ผ่านมา

โรงพยาบาล

“ฮือๆ……” ฉางซินเอ๋อร์ไม่หยุดสะอึกสะอื้น ท่าทางแบบนั้นดูไม่น่าน้อยใจเลย

หมอจัดการบาดแผลให้ฉางซินเอ๋อร์อย่างละเอียด ทายา พันแผล! ทุกขั้นตอน ร่างของเผยจิ้นโม่ดูเย็นชา

หลังจากทำเสร็จ

หมอแผนกฉุกเฉินพูดกับเผยจิ้นโม่อย่างนอบน้อม “แผลค่อนข้างลึก ต้องมีรอยแผลเป็นแน่นอน!”

“ฮือ……ฮือ!” ได้ยินว่าต้องมีรอยแผลเป็น เสียงร้องของฉางซินเอ๋อร์ก็ควบคุมไว้ไม่อยู่

แม้ว่าวันนี้เห็นเผยจิ้นโม่ทะเลาะกับตระกูลเผยตึงเครียดมาก เธอรู้สึกดีใจ! แต่ราคาที่ต้องจ่ายเป็นใบหน้าของเธอ แบบนั้น……!

หลังจากนี้ ฉางซินเอ๋อร์ไม่กล้าจะคิดต่อไป

ผู้หญิงสิ่งสำคัญที่สุดคือใบหน้า

หลายปีนี้เธอถือเป็นคนที่อยู่ใกล้เผยจิ้นโม่มากที่สุด แน่นอนว่าต้องรู้ว่ารอบตัวเขาต่างมีคนงดงามและสวยมาก

แต่หน้าของเธอ หากว่ามีรอยแผลเป็นที่น่าเกลียดน่ากลัวจริง เห็นได้ชัดว่าคงอยู่ได้ไม่นาน!

เผยจิ้นโม่ได้ยินเสียงร้องไห้ของฉางซินเอ๋อร์ ความหงุดหงิดเผยอยู่บนคิ้วของเขา เกิดขึ้นเร็วเพียงชั่วพริบตาจนคนไม่สามารถสังเกตเห็น

หลังจากนั้น ก็มีเพียงเสียงเคร่งขรึมและเย็นชาของเขา “ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม?”

“แผลที่รักษาได้มีเพียงรอยที่ตื้นเท่านั้น หากแผลที่ลึกต้องรักษาเกรงว่าคงไม่มีทาง!”

“………”

“อย่างน้อยโรงพยาบาลของพวกเรา ทำไม่ได้!” หมอคิดสักพัก และพูดเสริม

จากที่ได้เห็นตอนที่คุณหญิงเผยลงมือบนหน้าฉางซินเอ๋อร์ มันหนักขนาดไหนกันนะ!

หลานชายตายไปทำให้เธอปวดใจขนาดไหนกัน อย่างนั้นต้องรู้สึกแค้นกับใบหน้านี้ของฉางซินเอ๋อร์………!

แต่เผยจิ้นโม่ยังคงไม่รู้ สิ่งที่ตู้หยุนหรั่นโกรธแค้นฉางซินเอ๋อร์ยังมีอีกสาเหตุหนึ่ง หากว่าทำได้ล่ะก็ เธอคงเกลียดฉางซินเอ๋อร์จนอยากจะฆ่าเธอไปแล้ว จะหยุดแค่ครึ่งหน้า?

ค่ำคืนในเฟิ่งซี งดงามอย่างมาก!

เสียงธรรมชาติที่ดังในท้องฟ้ามืดยามค่ำคืน ทำให้ใจของคน………ก็สงบลงเช่นกัน เย่ชิงหลีเตรียมพร้อมไปงานนิทรรศการในเมืองซีโจว

หลายปีมานี้ ทุกงานนิทรรศการเล็กใหญ่ เธอต่างรอคอยอย่างตั้งใจมาก

ทันใดนั้น เสียงรถข้างนอกดังทำลายบรรยากาศเสียงนกเสียงแมลงไป หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงป้าเจิ้งดังขึ้นมา

“คุณหนูน้อย คุณชายเผยมาแล้ว”

เย่ชิงหลีขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน

วางปากกาในมือลง ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู

“อยู่ที่ไหน?”

“ชั้นล่างค่ะ สีหน้าไม่ค่อยดี”

เย่ชิงหลี “……”

ไอ่บ้านี่ไม่ได้พุ่งขึ้นมาถามตรงๆที่ชั้นบน ตอนนี้คงแทบหายใจไม่ออกแล้วมั่ง?

กลัวจริงๆว่าจะมอบความอึดอัดมากเกินไปจนอาจเผาที่นี่ทิ้งก็เป็นไปได้! สูดหายใจเข้าลึก “ป้าลงไปก่อน”

“ได้ค่ะ”

ป้าเจิ้งลงไปชั้นล่าง

เย่ชิงหลียืนลังเลอยู่หน้าประตูห้องแปบหนึ่ง หมุนตัวเดินเข้าไปในห้อง

หลังจากหยิบเอกสารสองฉบับก็เดินลงไปชั้นล่าง

ห้องรับแขกชั้นล่าง!

เผยจิ้นโม่นั่งอยู่บนโซฟาโบราณ เบาะและหมอนที่ดูโบราณนั้นทำให้เขาดูเหมือนเจ้าชายที่ดูสูงส่งแบบนั้น

อดไม่ได้ที่จะพูด หากผู้ชายคนนั้นเกิดมาในยุคก่อนหน้านี้ ต้องมีหญิงสาวไม่น้อยที่แย่งกันมาเป็นนางบำเรอของเขา

เมื่อเห็นเธอ……!

ใบหน้าของชายหนุ่มเย็นชา ควันบุหรี่ในมือกระจายทั่วทำให้ยิ่งดูอันตราย

จะเข้าใจว่ายังไง?

เย่ชิงหลียิ้ม!

“ไม่ต้องเข้าใจสิ ง่ายจะตาย! เมื่อสามปีก่อนพวกนายใช้วิธีแบบไหนทำกับฉัน แม้ตอนนี้ฉันไม่ต้องการนายแล้ว ดวงจันทร์ของนายก็ไม่ต้องคิดจะมาอยู่ข้างกายนายแบบมีชื่อเสียงที่ดี”

ไม่พูดไม่ได้ ครั้งนี้ที่เย่ชิงหลีทำโหดร้ายอย่างมาก!

เรื่องนี้สำหรับฉางซินเอ๋อร์แล้ว ถือเป็นเรื่องที่แทงใจ

ผู้หญิงคนหนึ่ง ปกติแล้วอยากได้อะไรสักอย่าง แม้จะต้องทุ่มเทแรงจนหมดหรือใช้ทุกวิถีทาง แต่ก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเธอไม่มีศักดิ์ศรี

และฉางซินเอ๋อร์ ก็มี!

ที่เย่ชิงหลีทำมันคืออะไร?

ที่ทำคือ แม้ว่ามองดูฉางซินเอ๋อร์เหมือนจะได้ครอบครองเผยจิ้นโม่ ถึงแม้ว่าเผยจิ้นโม่จะฝ่าฟันอุปสรรคและแต่งงานกับเธอแล้วมันยังไง?

สังคมชนชั้นสูงไม่ได้ง่ายแบบนั้น และแวดวงเหล่านั้นก็ไม่ได้ง่ายเช่นกัน ไม่ได้รับการยอมรับจากตระกูลเผย

เธออยู่ในแวดวงสังคมก็เป็นแค่คนหนึ่งที่อยู่อย่างไม่เป็นที่รู้จัก

ช่วงเวลาสั้นๆยังไม่รู้สึก หากยาวนาน………เธอก็จะรู้เองว่าตัวเองมันเป็นสิ่งของอะไร

“ฉันดูไม่ออกจริง ว่าเธอจะเหี้ยมโหดขนาดนี้!” ชั่วครู่ชายหนุ่มยิ้มเย้ย

เย่ชิงหลี “ฉันเคยจิตใจดีมากมาก่อน!”

น้ำเสียงของเธอสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ใช่แล้ว!

เธอแบบเมื่อก่อน ใจดีอย่างมากจริงๆ

“เพียงแต่ว่านายทำให้ฉันได้เรียนรู้ ในบางช่วงเวลาคนไม่สามารถจะใจดีได้ ไม่อย่างนั้นแม้แต่ตัวเองก็จะปกป้องไม่ได้”

พูดจบ!

สีหน้าเผยจิ้นโม่เปลี่ยนไป

ดูสีหน้าที่นิ่งลึกลงไป เย่ชิงหลียิ้มจาง ดันเอกสารไปทางเขา “เซ็นซะ ฉันจะให้เธอพ้นจากข่าวตอนนี้”

หนังสือหย่า

หลังจากกลับมา เมื่อรู้ว่าเผยจิ้นโม่ไม่ได้ลงมือเพื่อตัดความสัมพันธ์กับเธอ หากไม่ใช่เพราะคุณปู่เผยห้ามไว้ เธอคงอดไม่ได้ที่จะกำจัดเขาทิ้งไปตั้งแต่แรก

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า