ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 76

เผยจิ้นโม่ไม่รู้ว่าเย่ชิงหลีกับแม่ของตัวเองนั้นทำการตกลงอะไรกันไว้ แต่เรื่องครั้งนี้

มือของฉางซินเอ๋อร์...ได้รับบาดเจ็บขนาดนั้น ครั้งนี้ต้องทำลายชีวิตเธอให้เด็ดขาดไปเลย

“นักข่าวที่เหยียบคุณฉาง หาเจอรึยัง?” เซียวหลิงถามอย่างเย็นชา

เผยจิ้นโม่ “ตอนนั้นข้างเธอไม่มีคนของเธอ สถานการณ์วุ่นวายมาก เธอมองไม่เห็นอะไรเลย”

เผยจิ้นโม่แทบจะกัดฟันพูดทุกคำ

คนของฉางซินเอ๋อร์ไม่อยู่

เขาและจี๋ลู่ก็ถูกกั้นอยู่ที่นี่

โดยเฉพาะหลังจากที่ขึ้นรถแล้วท่าทีของแม่ยิ่งทำให้เผยจิ้นโม่มั่นใจว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเย่ชิงหลี

“แล้วต้องการตรวจสอบคนทางฝั่งของคุณฉางไหม?” เซียวหลิงคิดดูแล้วถามขึ้นมา

เผยจิ้นโม่สีหน้าเปลี่ยนไป “จัดการเรื่องตอนนี้ก่อน”

ตอนนี้ ก็คือตอนนี้ระหว่างที่ฉางซินเอ๋อร์ถูกพวกนักเลงคีย์บอร์ดถล่ม จะไปตรวจสอบอะไรก็ไม่ทันแล้ว

เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือ ต้องรีบจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จ

เซียวหลิงเห็นว่าท่าทีของเผยจิ้นโม่นั้นยืนหยัด ขาคู่ที่ไขว้ “ดูเหมือน...คุณ...ใจร้ายกับเธอจริงๆ”

เธอ เย่ชิงหลี

“ไม่ว่าเป็น3ปีก่อนหรือตอนนี้” ไม่รอให้เผยจิ้นโม่พูด ก็ได้ยินเซียวหลิงพูดขึ้นมาก่อน

พูดจบ เผยจิ้นโม่ก็กระตุกไปทั้งตัว

3ปีก่อน...

และในตอนที่เซียวหลิงพูดถึง3ปีก่อน ในตอนนั้น...ในตาเหมือนมีความลังเลและสับสนลอยผ่าน แต่ก็แค่ชั่ววู้ป

เบอร์ของฉางซินเอ๋อร์โทรเข้ามา ได้ขัดความคิด รับสาย “ซินเอ๋อร์”

“เมื่อกี้ผอ.ของโรงพยาบาลนี้บอกกับฉันว่า ทางด้านคุณลี่ให้การตอบกลับมาว่า ไม่รับเคสรักษาของฉัน”

ในสาย น้ำเสียงของฉางซินเอ๋อร์เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ทันใดนั้น ในตาของเผยจิ้นโม่เต็มไปด้วยความเย็นชา

ไม่ต้องสงสัย...

เขาไปหาเย่ชิงหลี ที่จริงเป็นวิธีสำรอง ตอนที่อยู่ในโรงพยาบาล ได้ให้โรงพยาบาลนั้นติดต่อไปแล้ว

และเป็นถึงผอ.โรงพยาบาล ก็ต้องรู้พวกหัวกะทิในด้านการแพทย์อยู่แล้ว

ตอนนั้นที่เขาพูดขึ้นมา ทางโรงพยาบาลบอกว่า ลี่หยุนชวนคนนี้นิสัยแปลกมาก ตลอดหลายปีมานี้เอาแต่ทดลองอย่างเดียว

ช่วงนี้ก็กำลังทำการทดลองสำคัญอะไรสักอย่าง ดังนั้นไม่แน่ใจว่าจะรับเคสรักษาของฉางซินเอ๋อร์ไหม

ตามคาด ผอ.เองก็เจรจาไม่สำเร็จ

และส่วนทางฝั่งเย่ชิงหลี....

ในใจเขารู้สึกหงุดหงิดมาก พยายามเก็บความหงุดหงิดนั้นแล้วพูดกับฉางซินเอ๋อร์ที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ว่า “ไม่ต้องห่วง เขาจะผ่าตัดให้เธอ”

ไม่ต้องสงสัย ตั้งแต่ที่รู้ว่ามีลี่หยุนชวนคนแบบนี้อยู่ ฉางซินเอ๋อร์ก็แทบจะเอาความหวังไปฝากไว้บนตัวของลี่หยุนชวนหมดเลย

เธอ ไม่อยากเสียมือไป

“ได้จริงเหรอ?” ตอนนี้ ฉางซินเอ๋อร์อดไม่ได้ที่จะสงสัย

เผยจิ้นโม่ “ไม่ต้องเป็นห่วง ได้อยู่แล้ว”

“อื้ม”

ได้ยินเผยจิ้นโม่พูดแบบนี้ อารมณ์ของฉางซินเอ๋อร์ถึงจะดีขึ้นมาเล็กน้อย

นั่นคือคือความหวังสุดท้ายของเธอ

มือขวาสำคัญกับเธอแค่ไหน ก็เหมือนกับนางแบบที่ต้องสูญเสียขาแล้วไม่สามารถไปเดินแบบได้อีก ต่างกันยังไง?เหมือนกับนักเต้นบัลเลต์ที่เสียขาไปยังไง

ส่วนที่พวกเขาสูญเสียนั้น ก็เท่ากับว่าสูญเสียความฝันไปเลย

ผลแบบนี้สำหรับพวกเขาแล้ว มันหนักเกินไปจริงๆ

ไม่ว่าใคร พวกเธอก็ไม่อยาก...แบกรับผลที่หนักขนาดนี้

ลี่หยุนชวน

ต้องผ่าตัดให้เธอ ต้องรับนะ

วางสายของฉางซินเอ๋อร์ สายตาที่เย็นชาของเผยจิ้นโม่ก็ยังไม่หายไป ได้ยินแค่เขาพูดขึ้นมาแต่ละคำอย่างแน่วแน่ว่า “เอาอย่างนี้เลยละกัน”

ความลังเลและสับสนในเมื่อกี้ ในที่สุด...ก็ได้หายไปแล้วแทนที่ด้วยความโหดร้ายกว่าเดิมหลังจากที่ฉางซินเอ๋อร์โทรมา

เผยจิ้นโม่มั่นใจว่าที่แม่ตัวเองมาเมืองซีโจวไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เกี่ยวข้องกับเย่ชิงหลี

จนกระทั่ง...

ตอนนี้ยิ่งมั่นใจเข้าไปใหญ่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนสุดท้ายในแสดงโชว์ ก็ต้องเกี่ยวข้องกับฉางซินเอ๋อร์