ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 302

ถึงเเม้จะพูดเช่นนี้ เเต่ซูหว่านยังจำคำพูดเย้ยหยันของฮูหยินหนิงหย่วนป๋อได้ดี เมื่อก่อนดูถูกคน ตอนนี้กลับมาประจบสอพลอ ช่างพูดได้เต็มปากจริงหรือ

นางจึงยืนกรานให้พี่ใหญ่ไปที่จวนชางหลงป๋อเจวี๋ยก่อน

“พี่ใหญ่ ท่านไปที่จวนชางหลงป๋อเจวี๋ยก่อน เทียบเชิญของพวกเขามาก่อน อีกทั้งชางหลงป๋ออายุมากกว่า สมควรที่จะไปพบก่อน”

ในเมื่อพวกเขามีความตั้งใจจะประจบสอพลอจะไปพบใครก่อนก็ย่อมได้ ยิ่งกว่านั้น ตราบใดที่ชางหลงป๋อยังคงเป็นป๋อเจวี๋ย งั้นพวกเขาก็มีฐานะเท่าเทียมกันไม่ใช่เหรอ

“เเบบนี้จะดีจริงเหรอ ถ้าทำตามที่อาอวี้พูดล่ะ” ซูจิ่งลังเลเล็กน้อย

เจียงอวี้รู้ว่าเด็กสาวคนนี้ยังคงจดจำความเเค้นอยู่ เขาจึงเปลี่ยนคำพูดให้สอดคล้องกับความคิดของนางต่อซูจิ่ง

“สิ่งที่หวานหว่านพูดก็มีเหตุผลไม่น้อย ต่างก็เป็นป๋อเจวี๋ย ตราบใดที่ยังอยู่ในตำเเหน่งนี้ ก็ถือว่าเท่าเทียมกันหมด เจ้าจะไปจวนชางหลงป๋อเจวี๋ยก่อนก็ได้”

ซูจิ่งพยักหน้า ในเมื่อเจียงอวี้พูดเช่นนี้แล้ว งั้นก็ทำตามนี้เถอะ

ส่วนบรรดาขุนนางเมืองเซียงโจวก็ไว้ทีหลัง ตามลำดับฐานะเเล้วก็ต้องเป็นเช่นนั้น

มีเพียงหนิงหย่วนป๋อเจวี๋ยที่เชิญซูหว่านไปด้วย จวนชางหลงป๋อเจวี๋ยนางจึงไม่ไป

ซูจิ่งเขียนจดหมายตอบกลับ เวันรุ่งขึ้นก็ไปที่จวนชางหลงป๋อเจวี๋ยก่อน ซึ่งเป็นสิ่งที่ชางหลงป๋อเจวี๋ยคิดไม่ถึง ตอนนี้เขากำลังที่จะต้องการทำความรู้จักกับขุนนางในราชสำนักอย่างเร่งด่วน เเละซูจิ่งก็มีเเนวโน้มที่จะเป็นคนโปรดของฝ่าบาท เพื่อที่จะสืบทอดตำเเหน่ง เขาก็เลยต้องยอมบากหน้าเเก่ๆเพื่อเอาใจ

ในบ้านยังมีบุตรสาวนอกสมรสอีกหลายคน เขาก็แนะนำให้ซูจิ่งรู้จักทีละคน เเม้ว่าฐานะอาจจะไม่เหมาะสมที่จะเป็นภรรยาของเขา เเต่ถ้าถูกใจขึ้นมาก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ สรุปคือขอเเค่ได้เกี่ยวดองกับจอหงวน เขาก็จะสามารถเข้าถึงราชสำนักได้อย่างราบรื่น สร้างผลงานเล็กๆน้อยๆเพื่อให้พวกเขาพูดจาดีๆให้ เเละตำเเหน่งป๋อก็จะได้รับการรักษาไว้

ซูจิ่งเป็นสุภาพบุรุษอันดับหนึ่ง เมื่อเผชิญหน้ากับคุณหนูหลายคน เขาก็หลีกเลี่ยงการสบตามาโดยตลอด ไม่กล้าที่จะล่วงเกิน คุณหนูเเต่ละคนเเต่งกายอย่างสวยงามเเตกต่างกันไป เเต่ไม่มีใครได้รับความสนใจจากจอหงวนเลย

ฮูหยินป๋อเจวี๋ยพูดตรงๆว่า บุตรสาวของนางได้เห็นความสง่างามของจอหงวนบนถนนครั้งหนึ่ง ก็จดจำไม่ลืมเละคิดถึงจนเเทบคลั่ง

คำพูดที่เปิดเผยเช่นนี้ทำให้ซูจิ่งไม่รู้จะตอบอย่างไร

เขาก็พูดตรงๆว่าตอนนี้ยังไม่ต้องการเเต่งงาน ฝ่าบาทให้เขาไปควบคุมน้ำที่เเม่น้ำเซวียนเหอ ซึ่งสภาพที่นั่นลำบากคนทั่วไปทนไม่ไหวหรอก

ขางหลงป๋อยังคิดว่าซูจิ่งจะได้ทำงานในสำนักฮั่นหลิน ไม่คิดว่าจะเป็ฯตำเเหน่งเจ้าหน้าที่ควบคุมน้ำ แม่น้ำเซวียนเหอไม่ใช่สถานที่ที่ดี เเม้ว่าเขาจะเขียนนโยบายได้ดีเยี่ยม เเต่การนำไปปฏิบัติก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

เเต่ถึงอย่างนั้น การลองเสี่ยงก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลยยังไงเขาก็มีลูกสาวหลายคน ถ้าเดิมพันชนะก็จะได้ขุนนางผู้ยิ่งใหญ่มาเป็นลูกเขย ตำเเหน่งป๋อของเขาก็จะมั่นคง

เขาให้สัญญาณลูกสาวหลายคนให้ออกตัวว่าพวกนางทนความลำบากได้

“พวกนางไม่ได้ชอบข้าจริงๆหรอก พอได้ยินว่าข้าเป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมน้ำ ข้าก็เห็นความรังเกียจในเเววตาของพวกนางแล้ว มีผู้หญิงคนไหนที่อยากจะเเต่งงานกับสามีที่พานางไปลำบากบ้างล่ะ”

“นั้นเป็นเพราะพวกเขามองคนตื้นเขินต่างหากพี่ใหญ่ ในอนาคตพี่ใหญ่จะเป็นผู้มีคุณูปการในการจัดการน้ำในแม่น้ำเซววียนเหอ การรังเกียจพี่มีเเต่จะเป็นความสูญเสียของพวกนางเท่านั้น”

ซูอวิ๋นเสดงความไม่พอใจอย่างรุนเเรง ที่กล้ามาดูถูกพี่ใหญ่ของพวกเขา

“นั่นสิ ถ้าไม่สามารถร่วมทุกข์ร่วมสุขกันได้ จะมาหวังเเต่สุขสบายฝ่ายเดียวได้ยังไง” ซูเฉินก็หวังว่าพี่สะใภ้ในอนาคตของเขาจะไม่ใช่คนหยาบคาย

อย่างไรก็ตามซูจิ่งกลัวเเล้ว เขาจึงถามซูหว่านว่าในจวนหนิงหย่วนป๋อมีคุณหนูที่ยังไม่เเต่งงานบ้างไหม เขาจะได้เตรียมใจไว้ล่วงหน้า

ซูหว่านพยักหน้า เเละพูดติดตลกว่า

“หนิงหย่วนป๋อมีธิดาหลายคนที่ยังไม่เเต่งงาน ในนั้นยังมีคุณหนูสายตรงคนหนึ่งที่ยังอยู่ในวัยออกเรือน คุณหนูใหญ่นั้นข้าเคยเจอเเล้ว นางงดงามราวกับดอกไม้ สง่างามเเละเรียบร้อย พี่ใหญ่ลองทำความรู้จักดูสิ เผื่อพวกท่านจะถูกใจกัน”

“ใช่เเล้วพี่ใหญ่ ท่านพ่อท่านเเม่ยังรออุ้มหลานอยู่นะ” ซูอวิ๋นช่วยเสริม

ซูจิ่งรีบโบกมือ