ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 500

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเรียบร้อยแล้ว ในช่วงบ่ายยังมีการแสดงละคร ทุกคนต่างไปรับชมการแสดง ส่วนองค์รัชทายาทเข้ามาทักทายพอเป็นพิธี จากนั้นจึงเดินทางกลับพร้อมกับองค์ชายสาม เนื่องจากร่างกายของเขาไม่แข็งแรง จึงไม่สามารถอยู่นอกสถานที่ได้นาน

องค์ชายรองและองค์ชายสี่ก็เดินทางกลับหลังจากรับประทานอาหารเสร็จเช่นกัน ยังคงเหลือเพียงองค์ชายห้า องค์ชายหก และองค์ชายเจ็ด ส่วนมู่หรงเซิงนั้นได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติหน้าที่ เดิมทีก็ต้องการจะกลับไป แต่เมื่อเห็นกู้เย่ว์ส่งสายตาน่าสงสารให้ก็รู้สึกใจอ่อน จึงเลือกที่จะอยู่เป็นเพื่อนกับนางแทน

ทั้งสองเริ่มแสดงความสัมพันธ์ใกล้ชิดต่อหน้าสาธารณชน และในไม่ช้าตามเนื้อเรื่องดั้งเดิม มู่หรงเซิงจะเริ่มเตรียมการเพื่อแต่งงานกับนาง ในเวลานั้นกู้เย่ว์จะได้รับความเมตตาจากตระกูลซูและเจียงอวี้ การแต่งงานกับมู่หรงเซิงจึงเป็นไปอย่างราบรื่น

แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป กู้เย่ว์ไม่มีอะไรเลยนอกจากตำแหน่งเสี้ยนจู่เท่านั้น ความปรารถนาที่จะได้แต่งงานกับมู่หรงเซิงคงสมหวังได้ยาก

ในวันนี้ ทั้งสองเดินด้วยกันบ่อยครั้ง และยังร่วมโต๊ะรับประทานอาหารด้วยกันอีก ทุกคนจึงคาดเดาได้อย่างง่ายดายว่าองค์ชายห้าพอใจในตัวกู้เย่ว์เข้าแล้ว

แม้ว่าองค์ชายห้าจะไม่ได้มีอำนาจใดๆ และเสด็จแม่ของเขาก็ไม่มีตระกูลที่ยิ่งใหญ่หนุนหลัง แต่เขากลับมาจากสงครามพร้อมความดีความชอบ และยังได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้ ปัจจุบันเขาได้รับตำแหน่งในกรมคลังซึ่งนับว่ามีอำนาจในมือ เมืองหลวงมีคนกลับกลอกเยอะแยะมากมาย ตอนนี้องค์ชายห้าก็เป็นที่นิยมและมีอำนาจบารมี สตรีสูงศักดิ์ที่ปรารถนาจะแต่งงานกับเขาก็มีมากมายเช่นกัน

และยิ่งไปกว่านั้น มู่หรงเซิงก็นับว่ามีรูปโฉมงดงาม ทำให้ยิ่งเป็นที่หมายปอง การที่กู้เย่ว์ใกล้ชิดกับองค์ชายห้า จึงเป็นธรรมดาที่จะทำให้คุณหนูหลายคนไม่พอใจ และเริ่มรวมกลุ่มกันหาเรื่องนาง

เสี้ยนจู่ที่มีแต่ตำแหน่งแต่ไร้อำนาจ พวกนางไม่เห็นอยู่ในสายตาอยู่แล้ว

ตอนนี้มู่หรงไหวก็ต้องไปทำงานที่กรมอาญา เขาจึงไม่มีเวลาว่างที่จะมัวแต่มานั่งกินดื่ม เมื่อทานอาหารเสร็จ เขาก็เตรียมตัวจะกลับแล้วเช่นกัน

แต่ก่อนกลับ เขายังต้องหาทางส่งข่าวให้ซูหว่านทราบเสียก่อน

เขาจึงให้ขันทีคนสนิทนำกระดาษแผ่นหนึ่งไปมอบให้นาง เพราะในเมื่อฐานะของทั้งสองแตกต่างกัน อีกทั้งคนโบราณยังให้ความสำคัญกับชื่อเสียงเป็นอย่างยิ่ง เขาจึงไม่สะดวกที่จะไปพูดคุยกับนางตามลำพังได้ ทำได้เพียงวิธีนี้เท่านั้น

นางได้รับจดหมายซึ่งเป็นไปตามที่คาดเอาไว้ เมื่ออ่านดูแล้วพบว่ามู่หรงไหวนัดพบนางที่หอเฟยฮวาในวันรุ่งขึ้น

มาอยู่ในต่างโลกแห่งนี้ตั้งห้าปีแล้ว จู่ๆ ก็พบว่าในโลกนี้มีคนอื่นที่ทะลุมิติมาเหมือนกัน จะไม่ให้ตื่นเต้นได้อย่างไร มีใครบ้างเล่าไม่ตื่นเต้น

ซูหว่านเฝ้ารอคอยที่จะได้พบกันในวันพรุ่งนี้

ช่วงเช้า ซูหว่านไม่ได้ร่วมวงจิบน้ำชาของเหล่าฮูหยินสูงศักดิ์ จึงไม่ค่อยรู้จักว่าใครเป็นใคร จนกระทั่งเจียเฉิงนั่งลงข้างๆ และค่อยๆ แนะนำให้นางรู้จัก

"สตรีที่สวมชุดสีแดงเข้มท่านนี้คือฮูหยินของท่านถังกั๋วกง เป็นพี่สะใภ้ของฮองเฮา และเป็นฮูหยินตราตั้งขั้นที่สอง ส่วนสตรีที่ดูอ่อนวัยกว่านี้ คือฮูหยินรองแห่งจวนเจียงกั๋วกง"

เมื่อได้ยินว่าเป็นจวนเจียงกั๋วกง ซูหว่านก็รู้ว่านี่คือตระกูลของเจียงอวี้ ฮูหยินรองผู้นั้นในต้นฉบับกล่าวถึงค่อนข้างน้อย ดังนั้นนางจึงไม่ค่อยรู้เรื่องราวในตระกูลของเจียงอวี้เท่าไหร่นัก ไม่รู้ว่าสตรีผู้นี้เป็นคนดีหรือคนไม่ดี นางรู้เพียงว่าเจียงอวี้ยังมีน้องชายต่างมารดาอีกคน

"เหตุใดถึงเป็นฮูหยินรองล่ะ" ซูหว่านเอ่ยถามเจียเฉิงด้วยเสียงอันแผ่วเบา

เจียเฉิงเองก็เอนศีรษะเข้าไปใกล้พลางกระซิบเบาๆ เช่นกัน

“เจียงกั๋วกงเดิมทีมีภรรยาเอกอยู่หนึ่งคน เล่ากันว่านางเป็นสตรีผู้ยอดเยี่ยม ไม่เพียงมีรูปโฉมงดงามดุจบุปผายังเปี่ยมด้วยพรสวรรค์อีกด้วย การร่ายรำกระบี่ของนางโด่งดังไปทั่วเมืองหลวง แต่เพราะนางเป็นสามัญชน สถานะไม่คู่ควรกับเจียงกั๋วกง ทั้งยังมีชะตาอาภัพและอายุสั้นจากไปก่อนวัยอันควร ตลอดชีวิตที่ผ่านมาถูกฮูหยินผู้เฒ่าเจียงรังเกียจมาโดยตลอด ส่วนฮูหยินรองคนนี้เดิมเป็นคุณหนูจากตระกูลขุนนาง เป็นที่โปรดปรานของฮูหยินผู้เฒ่าเจียง นางขอให้ท่านเจียงกั๋วกงรับนางเป็นอนุภรรยา ภายหลังตระกูลฝ่ายมารดาทำความผิดร้ายแรงจนถูกเนรเทศยกครัว ตัวนางรอดพ้นมาได้เพราะบารมีของจวนอ๋อง

หลังจากการจากไปของฮูหยินเจียง ฮูหยินผู้เฒ่าปรารถนาจะให้นางได้ขึ้นเป็นภรรยาเอกแทน แต่ท่านเจียงกั๋วกงเป็นที่เลื่องชื่อในความรักมั่นคงต่อภรรยาผู้ล่วงลับ จนหลายปีผ่านไปในเรือนหลังก็ยังมีแค่ฮูหยินรองคนเดียวเท่านั้น และยังลือกันว่าการรับฮูหยินรองผู้นี้เข้ามาก็เป็นเพราะถูกบังคับโดยไม่เต็มใจ ไม่ว่าฮูหยินผู้เฒ่าจะอาละวาดอย่างไร ท่านเจียงกั๋วกงก็ไม่มีทางยอมเลื่อนฮูหยินรองขึ้นเป็นภรรยาเอกเลย