ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 560

เสือตามอยู่ข้างหลัง ราวกับจงใจหยอกล้อเหยื่อของตัวเอง คอยส่งเสียงคำรามเป็นพักๆ แต่ก็แค่ตามมาติดๆ ไม่เคยกระโจนเข้าใส่

เกมไล่ล่าแบบนี้ทำให้คนรู้สึกสิ้นหวังที่สุด

เจียเฉิงร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ และมองย้อนกลับไปข้างหลังตลอดเวลา

เสือเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนกำลังจะกระโจนเข้าใส่แล้ว ม้าแคระก็ตกใจกลัวเช่นกัน สะบัดตัวอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เจียเฉิงถูกเหวี่ยงไปมา

ในที่สุดเสือก็เลิกเล่น มันพุ่งเข้าใส่ทันที เจียเฉิงจำต้องปล่อยม้าแคระ นางถูกเหวี่ยงลงพื้นและกอดศีรษะไว้

โชคดีที่ม้าแคระตัวเตี้ย นางจึงไม่เจ็บมากจากการล้ม แต่ขาข้างหนึ่งก็ได้รับบาดเจ็บ

เสือตะปบม้าแคระลงกับพื้น กัดจนได้รับบาดเจ็บ ดูเหมือนจะไม่รีบร้อนที่จะจัดการกับเจียเฉิง

สำหรับมันแล้ว ความสามารถในการต่อสู้ของเจียเฉิงอ่อนแอที่สุด

เท้าของเจียเฉิงเจ็บมาก แต่นางก็ยังพยายามลุกขึ้นยืน และวิ่งไปข้างหน้า

สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดใครๆ ก็มี นางย่อมต้องการที่จะมีชีวิตรอดไม่ว่าจะด้วยวิธีใด

นางลืมที่จะร้องไห้เสียงดัง มีเพียงน้ำตาที่ไหลไม่หยุด ในใจของนางก็เอาแต่คิดว่า จะมีใครมาช่วยนางไหมนะ?

ทางฝั่งของซูหว่านในที่สุดก็พบว่าเจียเฉิงหายตัวไปเช่นกัน โดยเป็นองครักษ์สองคนที่มาแจ้งกับนางว่า เจียเฉิงจวิ้นจู่หายตัวไปแล้ว หาเท่าไรก็หาไม่เจอ

ส่วนทางฝั่งเจียเฉิง เท้าของนางเจ็บมากจริงๆ แถมร่างกายก็ถูกกระแทกจนเจ็บไปทั่ว พยายามเดินไปได้สักพัก ก็หมดแรงล้มลงบนพื้น

เสือเดินเข้ามาหานางอย่างช้าๆ นางไม่มีความสามารถที่จะต่อต้านได้อีกต่อไป ในที่สุดนางก็เข้าใจประโยคนั้นที่ว่า คนอื่นเป็นมีดเขียง เราเป็นปลา ความรู้สึกของการรอความตายเป็นแบบนี้นี่เอง

แต่นางยังไม่ได้พบกับท่านพ่อและท่านแม่เป็นครั้งสุดท้ายเลย นางยังไม่ได้สารภาพรักกับท่านแม่ทัพซูเลย นางไม่อยากตายนะ

เจียเฉิงพิงต้นไม้ใหญ่ร้องไห้อย่างหมดหนทาง

จนกระทั่งซูเฉินปรากฏตัว เขาเพิ่งได้ยินเสียงเสือคำราม จึงรีบควบม้ามาทันที

จนกระทั่งเขาเห็นว่าเจียเฉิงจวิ้นจู่นั่งพิงต้นไม้ร้องไห้อย่างหมดหนทาง ม้าแคระสีขาวถูกเสือตะปบลงกับพื้น เลือดไหลนองเต็มพื้น และเสือตัวนั้นก็กำลังเดินเข้าไปใกล้เจียเฉิง

ในชั่วพริบตาเดียว เลือดในร่างกายของเขาก็แข็งตัวทันที เขาชักธนูเล็งไปที่เสือ แล้วยิงลูกศรออกไปหนึ่งดอก

เดิมทีเจียเฉิงเตรียมพร้อมที่จะตายแล้ว นางถึงกับหลับตาลง

แต่ผลลัพธ์คือ ภาพที่จินตนาการไว้ไม่ได้เกิดขึ้น

ลูกศรของซูเฉินดอกนี้ยิงทะลุแค่ขนและหนังของเสือไปเท่านั้น แต่เนื่องจากหนังของเสือหนาและเนื้อแน่น ลูกศรดอกนี้จึงทำได้แค่ยั่วโทสะมันเท่านั้น และไม่ได้สร้างความเสียหายที่มีนัยสำคัญใด ๆ เลย