ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 584

ทุกคนต่างเข้าใจตรงกันโดยปริยายว่าไม่ควรไปรบกวนพวกเขา ด้านฮ่องเต้เองก็ทรงทราบว่าเซวียนเล่อจวิ้นจู่ไปหาเจียงซื่อจื่อทุกวันโดยไม่มีการหลบซ่อนเลยแม้แต่น้อย

ฮ่องเต้ก็ไม่ได้ทรงกริ้ว ทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของพระองค์

ตอนนี้บ้านเมืองสงบสุข จะไม่มีสงครามอีกในช่วงหนึ่งร้อยปี สิ่งใดที่ควรเรียกคืน พระองค์ก็ต้องหาทางนำกลับคืนมาให้ได้

......

“ได้เวลากินยาแล้ว!”

อาหนานเพิ่งนำยาเข้ามา ซูหว่านก็รีบยกถ้วยยาไปจ่อที่ริมฝีปากของเจียงอวี้ทันที

ตอนนี้เขาเอนตัวนอนอยู่บนเตียง โดยมีหมอนรองหนุนให้ศีรษะสูงขึ้น

“ป้อนข้าสิ!”

เขาเอ่ยปากเรียกร้องตรงๆ แววตาที่มองซูหว่านเผยรอยยิ้มที่อ่อนโยน

หลายวันมานี้ ซูหว่านเคยชินกับการออดอ้อนของเขาแล้ว จึงป้อนยาให้ตามที่เขาขอ

เจียงอวี้มองนางด้วยสายตาหวานเยิ้มจนแทบละลาย หลังจากกินยาเสร็จ เขาก็คิดจะบอกว่ามันขม แต่ยังไม่ทันเปิดปาก ซูหว่านก็ยัดผลไม้เชื่อมใส่ปากเขาทันที

นางคาดการณ์ทุกสิ่งที่เขาจะทำได้ล่วงหน้า และเตรียมพร้อมรับมือไว้แล้ว

ถือเป็นการใช้กลยุทธ์นอกกรอบ

ทันทีที่กินยาเสร็จ อาหนานก็เดินเข้ามาอีกครั้ง แล้วรายงานว่า “นายน้อย คุณหนูใหญ่แห่งจวนซุ่นเต๋อโหวมาหา บอกว่าต้องการมาเยี่ยมท่าน ท่านต้องการพบนางหรือไม่”

จวนซุ่นเต๋อโหวถือเป็นคำที่ค่อนข้างอ่อนไหวสำหรับเจียงอวี้มากเลยทีเดียว จงหลีเอ๋อร์คนนี้ก็เป็นคนที่เขาต้องระวังเช่นกัน

ไม่กี่วันก่อน หวานหว่านเพิ่งจะโกรธเขาเพราะเรื่องนี้

“เจ้าคิดว่าตอนนี้ข้าสามารถพบใครได้หรือ” เจียงอวี้มองอาหนาน พลางถามด้วยความสงสัย

อาหนานมองสภาพ 'อ่อนแอราวกับคนป่วย' ของนายน้อยในตอนนี้ ก็ดูเหมือนจะไม่สะดวกที่จะพบใครจริงๆ สองวันนี้ ต่อหน้าจวิ้นจู่ เขาทำตัวอ่อนแอราวกับช่วยตัวเองไม่ได้เลย

“ข้าทราบแล้ว นายน้อย ข้าจะไปบอกนาง”

“เจ้าบอกนางไปตรงๆ เลยว่าไม่พบ ต่อไปก็อย่ามาวนเวียนใกล้ๆ ข้าอีก” ก่อนที่อาหนานจะจากไป เจียงอวี้ก็กำชับประโยคนี้เพิ่มขึ้น

ซูหว่านพยักหน้าอย่างพึงพอใจ คิดในใจว่า ‘ถือว่าเจ้ายังมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอดอยู่บ้าง’ นางกำลังคิดอยู่ว่า 'หากเจ้าบอกว่าตอนนี้ไม่สะดวกพบ หมายความว่าต่อไปก็จะสะดวกพบอย่างนั้นหรือ'

โชคดีที่เขาเพิ่มประโยคสุดท้าย มิฉะนั้น นางจะไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ แน่นอน