ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 48

บทที่ 48 ยิงเขาได้ไหม

จ้าวเย่นซวนอับอายอย่างมาก จนใบหน้าสวยของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

“เสี่ยวฉิง เสี่ยวฉิงเธอตื่นสิ นี่ฉันเอง...”

จ้าวเย่นซวนเกลี้ยกล่อม และเขย่า แต่อย่างไรก็ปลุกเสี่ยวฉิงที่ยังจมอยู่กับภาพหลอนไม่ได้

เสี่ยวฉิงขย้ำหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ อดที่จะหวีดร้องออกมาไม่ได้ แม้แต่กางเกงชั้นในเองก็ชื้นจนเห็นเป็นรอยอย่างเห็นได้ชัด เธอสัมผัสมันอย่างหนักหน่วง หลังจากนั้นในตอนที่จ้าวเย่นซวนไม่ทันระวังตัว ก็สัมผัสด้วยปาก

จ้าวเย่นซวนอายจนแทบคลั่ง รีบหันหลังไปหยิบทิชชูมาเช็ด แต่ผลลัพธ์กลับถูกเสี่ยวฉิงพลิกเสื้อยืดตัวเล็กๆ นั้น จนเผยให้เห็นชุดชั้นในแบบครึ่งทรงสีขาว

ถึงแม้จะเป็นชุดชั้นในแบบธรรมดา และหนามาก แต่เนื้อสีขาวที่นุ่มนิ่มนั้นก็เป็นของแท้ ความอวบอิ่มที่เต่งตึง ถึงแม้จ้าวเย่นซวนกำลังดิ้นรนและสั่นเทา แต่ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เย้ายวน

จ้าวเย่นซวนรีบดึงเสื้อยืดออก หลังจากนั้นก็ใช้หนึ่งมือกอดเสี่ยวฉิงไว้จากทางด้านหลัง โดยไม่สนว่าหน้าอดที่ขาวและใหญ่ของเธอนั้นจะโผล่หรือไม่ เพียงกอดเสี่ยวฉิงที่ร้องครางไม่หยุดเอาไว้แน่นๆ

ผมยืนมองอย่างชื่นชมเงียบๆ อยู่ฝ่ายตรงข้าม ทนที่จะทำลายฉากที่สวยงามนี้ไม่ไหว จนผมถึงขั้นคิดว่า หากโค่นเสี่ยวฉิงและจ้าวเย่นซวนล้มลงในเวลาเดียวกัน เป็นเที่ยวบินคู่ แบบนั้นมันจะเจ๋งขนาดไหน

ร่างอรชรของพวกเธอทั้งสองนั้น ดึงดูดมากจริงๆ

“ไอ้เลว โรคจิต คุณให้เสี่ยวฉิงกินอะไรเข้าไปกันแน่”

จ้าวเย่นซวนก่นด่าด้วยความอับอาย สาวตาราวกับมีด ราวกับต้องการหั่นผมให้เป็นชิ้นๆ

ผมอธิบาย บอกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของผม และผมไม่ทำอะไรทั้งนั้น

แต่เธอไม่ให้โอกาสผมได้อธิบายไปมากกว่านี้ ในตอนที่ผมกำลังอธิบาย เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแจ้งความแล้ว

เมื่อแจ้งความเสร็จ เธอยังคงหันมามองผมอย่างเชือดเฉือน ราวกับกลัวว่าผมจะหนีไป

ผมไม่หนี ทำไมผมต้องหนี มีหญิงสาวเปลือยกายคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้น และเธอกำลังถูกล่วงละเมิดทางเพศ ผมวิ่งไปไม่ได้ ต่อให้ถูกทำร้ายก็ไม่ไป

ดังนั้นผมจึงเดินไปทางเครื่องน้ำดื่มที่อยู่ไม่ไกล

“ต่อให้คุณหนีไปก็ไม่มีประโยชน์ ที่ร้านมีกล้องวงจรปิด มันได้ถ่ายพฤติกรรมที่น่ารังเกียจและไร้ยางอายของคุณไว้แล้ว”

“แค่คอแห้งอยากจะทานน้ำเท่านั้น คุณคิดมากไปแล้ว”

เทน้ำมาหนึ่งแก้ว หลังจากนั้นผมก็นั่งลงที่เครื่องออกกำลังกายเครื่องหนึ่ง ดื่มไปไม่กี่อึก หลังจากนั้นก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด และมองต่อ

ในตอนนี้ผลกระทบจากฤทธิ์ยาในร่างของเสี่ยวฉิงได้ออกมาถึงขีดสุดแล้ว เธอที่ถูกจ้าวเย่นซวนมัดไว้ไม่ได้มีท่าทีคุกคามแล้ว ดังนั้นจึงใช้มือเล็กของตัวเองสอดเข้าไปในกางเกงชั้นใน หลังจากนั้นเพียงชั่วพริบตาก็มีเสียงครางอย่างพึงพอใจดังขึ้น จนกระทั่งผมได้ยินเสียง ผับผับผับ พร้อมกับมีรอยน้ำจางๆ มาตามเสียงกระทบ

ใบหน้าสวยที่เล็กของจ้าวเย่นซวนแดงแล้วแดงอีก รีบคว้ามือของเสี่ยวฉิง และเธอก็ประสบความสำเร็จในการจับมือเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยน้ำใสๆ นั้นได้ แต่เสี่ยวฉิงก็ประสบความสำเร็จในการหลุดพ้นที่ถูกเธอจับไว้เช่นกัน ดึงกางเกงของเธอออกทันพลัน หลังจากนั้นก็ล้มตัวลงอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

หลังจากนั้นผมจึงได้เห็นกางเกงชั้นในลายตาข่ายสีดำสุดเซ็กซี่ของจ้าวเย่นซวน ถูกเสี่ยวฉิงเลียจนเปียกไปแล้ว และสีหน้าของจ้าวเย่นซวน ทั้งอับอายและทรมาน เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นมาที่ทางโพรงจมูกของเธออย่างอดไม่ไหว

ฉากที่ร้อนแรงนี้ ทำใจของผมคันยุบยิบ ผมอดคิดที่จะเข้าไปช่วยจ้าวเย่นซวนไม่ได้ หลังจากเข้าไปช่วยเธอให้พ้นจากความทรมาน ก็ให้ความพึงพอใจกับเธออย่างถึงที่สุด...

ท้ายที่สุด จ้าวเย่นซวนก็ประสบความสำเร็จในการควบคุมเสี่ยวฉิงอีกครั้ง และสวมกางเกงของตัวเองขึ้นมา

เมื่อเห็นว่าสายตาของผมจับจ้องอยู่ที่เป้ากางเกงของเธอ เธอก็อายจนหน้าแดงก่ำ ราวกับจะมีเลือดไหลมาทางใบหน้า