ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 115

บทที่115 ทางออกของอูหยาง

“พวกคุณหลายคน มาที่นี่กันทำไม？” อูหยางพูดด้วยความไม่เกรงใจ

อูหยางมองคนพวกนั้นด้วยแววตาเรียบๆ แต่ในใจกลับมีความสงสัยเป็นอย่างมาก

โจวเสี่ยฉินเป็นลูกสาวของคุณชายตระกูลโจ แล้วก็เป็นพี่สาวแท้ๆ ของภรรยาของจางหงซวน สามารถพูดต่อหน้าคุณท่านตระกูลโจได้ว่า เป็นตัวแทนคนหนึ่งของธุรกิจต่างๆ ในตระกูลโจ มีชื่อเสียงไม่น้อยในเมืองชิงหยูน ถือว่าเป็นดอกไม้ที่โดดเด่นในแวดวงธุรกิจของชิงหยูน

แต่ซูนเจี่ยนเป็นน้องของซูนเหิง เป็นคนวิ่งเดินเรื่องต่างๆ ของตระกูลซูนเพื่อช่วยซูนเหิง ก่อนหน้านี้ก็ช่วยซูนเหิงดูแลโอเชี่ยนอสังหาริมทรัพย์กรุ๊ปเขตเหนือ

อูหยางเคยได้ยินมาว่า ครั้งก่อนเงินของตระกูลซูนในโอเชี่ยนอสังหาริมทรัพย์กรุ๊ป ก็เจียงฉีฮุบเอาไป ซูนเหิงขาดทุนเพราะเจียงฉีมาก เลยต้องชดใช้อย่างหนัก ชื่อเสียงก็แย่ไปด้วย

ได้ยินมาว่าภรรยาจางจี้หนิงเองก็ไม่ไปรับ แต่ให้จางหงจูนออกเงินห้าสิบล้าน เขาถึงจะยอมออกห้าสิบล้าน เพื่อพาจางจี้หนิงกลับมา

แต่เจียงฉีคนนั้น อูหยางเองก็สนใจอยู่ไม่น้อย รู้สึกสนใจที่จู่ๆ ก็มีคนแบบนี้ขึ้นมา

เจียงฉีเป็นคนที่โลดปล่นอยู่ในวงการธุรกิจของตุงไห่ที่ถือว่าใหม่ แต่ได้ชื่อว่าเป็นเจียงฉีผู้ร่ำรวยแห่งเมืองชิงหยูน！เงินในมือนั้นหนาเกินกว่าจะจินตนาการ เงินสะพัดอยู่กับเขาราวๆ พันล้านได้ เขาพัฒนาธุรกิจในทุกทางๆ มีการขยับขยาย และบริหารดูแลเป็นอย่างดี ในมือของเขายังมีคนร่ำรวยที่ทำธุรกิจสีเทาในเขตเหนือของเมืองอีกด้วย

ช่วงนี้แวดวงธุรกิจของตุงไห่โด่งดังเป็นอย่างมาก จนใครๆ ก็รู้จักขึ้นมา

ซูนเหิงขาดทุนถูกเอาเปรียบเพราะเจียงฉี แต่ยังมีเวลามาดูแลเรื่องราวต่างๆ ในจางซื่อกรุ๊ปอีกเหรอ？

“ประธานกรรมการอู พวกเราซื้อหุ้นมากกว่าครึ่งของจางซื่อกรุ๊ปกับร้านค้าต่างๆ มากมาย ส่วนหุ้นส่วนเล็กๆ นั้น ก็อยู่ในกำมือของเรา ฉันว่า คุณควรออกจากตำแหน่งนี้แล้วล่ะ” ซูนเจี่ยนยิ้มขึ้นด้วยความเจ้าเล่ห์

“หึ ซูนเจี่ยน คุณกับซูนเหิงกล้ามาลงมือกับจางซื่อกรุ๊ปงั้นเหรอ？รู้ไหมว่าจางซื่อกรุ๊ปมีใครเป็นหุ้นส่วนน่ะ？” อูหยางพูดเสียงเย็นชา “เจียงฉีทำร้ายซูนเหิงของเมืองชิงหยูนแต่ก็ไม่กล้าแก้แค้น คุณคิดว่า ตระกูลนิ่งในเมืองตุงไห่ทำไม่ได้เหรอ？”

“หึๆ ประธานกรรมการอู คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ พวกเราตระกูลซูนแค่เข้ามาเป็นหุ้นส่วนเฉยๆ ไม่ได้คิดจะทำอะไรคุณเลย” ซูนเจี่ยนพูดด้วยความเกรงใจ เขากล้ารวมสามตระกูลมาถือหุ้น แต่กลับไม่กล้าไปทำอะไรอูหยางเพียงคนเดียว ถ้าเกิดเปลี่ยนการกระทำ เดี๋ยวเรื่องจะใหญ่ไปมากกว่านี้！

“ไม่เลวเลย พวกเราทั้งสามตระกูลแค่อยากจะเข้าร่วมถือหุ้นเท่านั้น” หวางจื่อเหวินพูดช้าๆ “บริษัทเครื่องประดับจางซื่อมีแต่พัฒนาขึ้นทุกวันๆ พวกเราเองก็เห็นดีด้วย เพราะทุกคนจะได้ร่ำรวยไปด้วยกัน ไม่ได้เหรอ？”

“ประธานกรรมการอู พวกเราไม่กล้าฮุบหุ้นส่วนของตระกูลนิ่งอยู่แล้ว คุณแบ่งแบบนี้ เพียงแค่ลงจากตำแหน่ง แล้วเป็นประธานกรรมการที่ได้ส่วนแบ่งตามปกติก็พอ” โจวเสี่ยฉินพูดอย่างซื่อสัตย์

จางฉีโม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ เริ่มรู้สึกลำบากใจ พลางขมวดคิ้วเบาๆ เพราะรู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากล

มันชัดเจนเลยว่า ลุงคนโตจางหงจูนกับตระกูลซูนมีความสัมพันธ์กัน ภรรยาของลุงคนที่สามจางหงซวนเป็นตัวแทนตระกูลโจ มีความสัมพันธ์กับตระกูลโจ แน่นอนว่าจะต้องเป็นคนที่เชิญมาเพื่อช่วยแน่นอน

แต่หวางจื่อเหวิน ไม่รู้ว่ามาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร ถึงได้มาพยายามมีส่วนร่วมในการจัดการเรื่องราวต่างๆ ในบริษัทเครื่องประดับจางซื่อ

“หึๆ แค่พวกคุณ จะมีคุณสมบัติอะไรมายุ่งเกี่ยวกับตระกูลนิ่งได้เหรอ？” อูหยางยิ้มด้วยความเยือกเย็นก่อนพูดขึ้น เขาไปไหนมาไหนกับนิ่งซวนยังไม่เคยเจอที่ๆ ใหญ่ๆ ที่ไหนกัน

“ประธานกรรมการอูมีสปิริตจริงๆ เลย！ทั้งสามตระกูลก็ออกมาแล้ว คุณยังจะคะยั้นคะยออะไรอีก？”

ในตอนนั้นเอง มีเสียงกังวานดังขึ้น

มีชายวัยกลางคนที่ใส่สีม่วงเข้ม เดินเข้ามาด้วยสีหน้าจริงจัง พลางมองอูหยางด้วยท่าทีรื่นเริง