ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 137

บทที่137 ฆ่าตระกูลหวางของคุณด้วยมือข้างหนึ่งอย่างโหดเหี้ยมไม่ออมมือ

เมืองชิงหยูน ทางตะวันตกของเมือง ที่คฤหาสน์ตระกูลหวาง

ตกแต่งสวยสดงดงาม สไตล์โบราณ คฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีทางเข้าออกหลายสิบบาน ประตูสีแดงทรงสูงสองบานดูทรงพลังซะยิ่งกว่ากำแพงในสมัยโบราณ

เวลานี้ ภายในห้องโถงตระกูลหวาง มีคนวัยกลางคนที่สวมสูท ท่าทางไม่ธรรมดาอยู่สิบกว่าคน

คุณท่านตระกูลหวาง หวางเฉิงเต้า นั่งอยู่ตรงกลางห้องโถง ใบหน้าเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น หวางเฉิงเฉียนนั่งอยู่ข้างๆ สีหน้าซับซ้อน

ทั้งสองด้านของห้องโถงต่างเป็นคนของตระกูลหวาง รวมถึงหวางกั๋วคาง หวางจื่อเหวิน แม้แต่หวางโจงกับจางหงอี้ก็นั่งอยู่ที่มุม

“คุณท่านหวาง ทำเรื่องเรียบร้อยแล้ว ผมเอาคนมาให้คุณแล้ว！”

ติงเสินอีพูดด้วยความภูมิใจ ในมือถือก้อนหินก้อนใหญ่ ชี้ไปที่จางฉีโม่ให้เดินเข้ามา

สีหน้าจางฉีโม่ดูแย่ เข้าไปห้องโถงตระกูลหวางอย่างหมดหนทาง

“ดีมาก อาจารย์ติง ครั้งนี้รบกวนให้ท่านต้องออกจากเขาแล้ว แล้วยังรบกวนท่านช่วยดูผู้หญิงคนนี้อีก”หวางเฉิงเต้าหัวเราะอย่างภูมิใจ จากนั้นก็มองจางฉีโม่ด้วยความแค้น

“จางฉีโม่！คุณมันผู้หญิงเลวทราม ในที่สุดก็ตกอยู่ในมือตระกูลหวางพวกเราแล้ว！คุณกล้าร่วมมือกับเสิ่นซาน มาสู้กับพวกเรา？อยากตายใช่ไหม！”หวางจื่อเหวินลุกขึ้นกล่าวว่าอย่างเลวทราม

“ลูกชาย เตรียมเรียกบอดี้การ์ดของคุณ ถึงคุณจะทำเรื่องนั้นไม่ได้ ก็ต้องทำลายผู้หญิงคนนี้！ให้บอดี้การ์ดของคุณผลัดรอบกันทำ！”หวางกั๋วคางพูดอย่างบ้าคลั่ง

พวกเขาสองคน ตอนนี้ยังฟื้นตัวไม่ได้ เข้าห้องน้ำยังมีปัญหา ไม่ต่างอะไรกับขันทีที่ถูกตอน ที่ตัวมีกลิ่นคาวเสมอ ไปเจอผู้คนไม่ได้ แม้แต่ออกไปทำธุรกิจยังไม่มีหน้าออกไป

“เหอะ จางฉีโม่ คุณนี่มันต่ำตมจริงๆ แล้วยังอยู่กับหลินอิ่งสามีสวะๆของคุณ ครั้งที่แล้วก็ใช้อำนาจของคุณหนูมาตบหน้าผม？แล้วยังกล้ายั่วยุให้คนอื่นมาทำร้ายคุณชายหวางจื่อเหวิน คุณมันหาเรื่องตายจริงๆ กระทำผิด！”จางหงอี้ชี้ไปที่จมูกจางฉีโม่แล้วต่อว่า เต็มไปด้วยความโกรธ

ครั้งที่แล้วจางหงอี้ถูกหวางหงหลิงตบจนเสียหน้า ไม่กล้าไปแก้แค้นคุณหนูหวางหงหลิง ได้แต่เอาความแค้นไปไว้ที่หลินอิ่งกับจางฉีโม่！

“หึ！ผู้หญิงคนนี้แหละ เป็นหายนะจริงๆ！”หวางเฉิงเต้าทำเสียงฮึดฮัด ใบหน้าไม่พอใจอย่างมาก“ได้ยินว่าหลินอิ่งสามีสวะๆของเธอ ยังอยากจะเป็นแมงดาเกาะหงหลิงพวกเราใช่ไหม？เป็นคู่หมาสามีภรรยาที่หน้าด้านจริงๆ！”

พูดไป หวางเฉิงเต้าก็จ้องหวางเฉิงเฉียนที่อยู่ข้างๆเขม็ง พูดเสียงทุ้ม：“เฉิงเฉียน คุณต้องดูแลหวางหงหลิงดีๆ！เข้าใจไหม？”

หวางเฉิงเฉียนมีสายตาสับสน ถอนหายใจพูดไม่ออก หวางหงหลิงลูกสาวตัวเองตอนนี้ยังถูกคุณท่านสั่งห้ามไม่ให้ไปข้างนอกให้อยู่แต่วิลล่าของตระกูลหวาง แล้วก็ได้ยินลูกสาวพูดถึงหลินอิ่ง ได้ยินว่าไม่ธรรมดา

เห้อ คุณท่านครั้งนี้เสียสติไปแล้ว เพื่อหวางกั๋วคางสองพ่อลูกคู่นี้ก็บ้าระห่ำ ไม่มีความคิดเลยจริงๆ

หวางเฉิงเฉียนถอนหายใจข้างใน หวางกั๋วคางทำเรื่องไร้จิตสำนึกเช่นนี้ ยังไงซะเขาก็นั่งดูอยู่ข้างๆ พูดจาไม่น่าฟัง ยี่สิบกว่าปีนี้เป็นเขาที่ดูแลกิจการของตระกูลหวาง ให้ตระกูลหวางเจริญรุ่งเรือง ไม่ได้ดูที่ความเป็นพ่อลูก แล้วจะอนุญาตให้หวางเฉิงเต้ากับหวางกั๋วคาง ทำรากฐานกิจการที่เขาทนลำบากลำบนมา ก่อความชั่ว สร้างความโกลาหลมั่วๆได้อย่างไร？

“กั๋วคาง จื่อเหวิน ตอนนี้พวกคุณสองคนพาผู้หญิงคนนี้ไปข้างหลัง หาคนจัดการเธอ！เติมเต็มความคิดของพวกคุณครั้งที่แล้ว！”หวางเฉิงเต้ากล่าวอย่างหวาดกลัว จะต้องช่วยลูกชายตัวเองให้สำเร็จความบ้าคลั่งนั่น ตัดสิ่งชั่วร้ายของลูกหลานไป！

“โอเค อาจารย์ติง รบกวนท่านพาเธอไปที่ข้างห้องรับแขก！”หวางจื่อเหวินพูดอย่างโหดๆ

สายตาจางฉีโม่ดูตื่นตระหนก คิดไม่ถึงว่า จางหงอี้ที่เป็นน้ารองมองเห็นตัวเองลำบาก ไม่ช่วยพูดอะไร แต่ยังมีความคิดร้ายกาจเช่นนี้อีก แล้วสองพ่อลูกหวางจื่อเหวิน ยังคิดหาทางกำจัดตัวเอง？

เสียงดังโครม ในเวลานี้เอง เสิ่นซานพาพวกหลิวจุนทั้งสี่คนบุกเข้าไป

“ถ้าคุณกล้าทำอะไรมั่วๆ วันนี้ผมจะทำลายคุณต่อหน้าคนทั้งหมด！”เสิ่นซานพูดอย่างเย็นชา ทำเอาติงเสินอีที่ขี้ขลาดตกใจจนตัวสั่น

สถานการณ์อะไร พาคนมาฆ่าในห้องโถงตระกูลหวาง？

หลินอิ่งมาแล้ว มาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง

เป็นเช่นนี้ ยืนที่ห้องโถงตระกูลหวางอย่างไร้อารมณ์

“คุณคือใคร？ทำไมกล้าบุกตระกูลหวางของเรา？มีสิทธิ์อะไรมาที่ตระกูลหวาง？”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างเย็นชา จ้องวัยรุ่นที่บุกเข้ามาจากด้านนอก

“หลินอิ่ง คุณมาได้ไง？”จางฉีโม่มีสายตาตกใจ จึงพบว่า หลินอิ่งจู่ๆก็มาถึง ทันใดนั้น ในใจก็เริ่มรู้สึกปลอดภัยแปลกๆ

“หลินอิ่ง？คุณนี่เองเหรอที่เป็นสามีสวะของผู้หญิงคนนี้？”หวางเฉิงเต้าขมวดคิ้วหน่อยๆ มองหลินอิ่งอย่างไม่พอใจ

“ใช่ คุณท่าน นี่คือไอ้สวะหลินอิ่ง แล้วยังยั่วยวนคุณหนู ครั้งที่แล้วยังหลอกใช้ให้คุณหนูมาตบฉัน ท่านต้องช่วยฉันจัดการนะ！”จางหงอี้รีบพูด มองหลินอิ่งด้วยความแค้น

“ครับ พ่อ นี่แหละไอ้สวะที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง แล้วยังให้คุณหนูมาตบหน้าภรรยาผม ครั้งนี้แล้วยังทำร้ายจื่อเหวิน！”หวางโจงรีบพูด

หวางจื่อเหวินมองเห็นหลินอิ่ง ก็โมโหก่อน จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง：“ฮ่าฮ่า เยี่ยม！คู่หมาสามีภรรยาแบบพวกคุณอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเชียว โอเค หลินอิ่ง วันนี้คุณจะต้องอับอาย ให้สวะอย่างคุณได้ดู ว่าภรรยาเลวทรามของคุณนี้จะถูกทำลายอย่างไร！”

พูดไป หวางจื่อเหวินก็เข้าไปเลียแข้งเลียขาหวางเฉิงเต้า ร้องไห้“คุณปู่ ปู่ต้องช่วยผมหลุดพ้นจากเรื่องนี้ ตอนนี้ผมถูกตัดจนพิการ ชาตินี้หวังแค่ว่าจะออกจากเรื่องเหม็นเน่าพวกนี้ให้ได้ก็พอ！”

“โอเค！”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างเย็นชา“หลินอิ่ง สวะอย่างคุณกล้ายั่วยวนคุณหนูของตระกูลหวางพวกเรา แล้วยังก่อเรื่องอีก คุณกับภรรยาของคุณวันนี้ออกไปจากตระกูลหวางไม่ได้แน่！เสิ่นซาน นอกซะจากว่าคุณจะทำลายตระกูลหวางของพวกเรา ไม่อย่างนั้น วันนี้คุณก็อย่ามีหน้าไปอีกเลย！”

เสิ่นซานไม่กล้าพูดแทนหลินอิ่ง มองหลินอิ่งอย่างเหงื่อท่วมหน้าผาก

“ทุกคนตระกูลหวางคุกเข่าลงให้หมด！”หลินอิ่งมองหวางเฉิงเต้าด้วยสายตาเยือกเย็นสุด

“ไม่งั้น คุณจะเชื่อไหมว่ามือข้างเดียวของผม ภายในห้านาทีจะฆ่าคนทั้งตระกูลหวางของพวกคุณให้สิ้นซาก อย่างไม่เหลือดี！”