ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 23

บทที่23

หลี่ฝานมองเอกสารในมือของ หลี่เสว่อย่างไม่เชื่อ บวกกับคำพูดของ หลงหลิงหลิง เขาเหมือนกับถูกฟ้าผ่าลง ตกใจจนไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกแล้ว

“นี่.....จะเป็นไปได้ยังไง?”

หลิ่วจาวเฟิงยิ่งกำหมัดแน่นกว่าเดิม และจ้อง ไป๋ยี่เฟยอย่างดุร้าย

หลิวจื่อหยุนกลับดีใจจนตีหลังของ หลี่เฉียงตง หลี่เฉียงตงไม่ทันระวัง ก็เกือบถูกตีจนล้มไปข้างหน้า

“ฮ่าฮ่า.....สวะคนนี้ยังถือว่าเป็นคนอยู่บ้างแล้ว!”

สายตาที่ทุกคนมอง ไป๋ยี่เฟยก็เปลี่ยนไป ในเมื่อซื้อบ้านที่ หลันโปกั่งได้ แถมยังมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับผู้ช่วยท่านประธาน โหวจวี๋กรุ๊ปอีก งั้นเขาก็เป็นคนที่มีเรื่องด้วยไม่ได้!

รอ หลี่ฝานเรียกสติกลับมา เห็นสายตาของทุกคนเหมือนมองคนโง่มองมาที่เขา ใบหน้าของ หลี่ฝานก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที แทบอยากจะหาที่ทะลุเข้าไป

นายท่านก็รู้สึกว่าวันนี้เสียหน้าไปหมดแล้ว เหลือบมองหลานชาย ก็รู้สึกโกรธขึ้นมา “แกยังไม่ไสหัวไปอีก ยืนอยู่ตรงนี้ทำไม? ยืนขายหน้าต่อเหรอ?”

“คุณปู่!” หลี่ฝานมองปู่ตัวเองอย่างไม่เชื่อ

นายท่านไม่ได้ทำให้สีหน้าของเขาดีขึ้นเลย เพียงแค่กระแอมเย็นชาออกมา

หลี่ฝานจำเป็นต้องเดินออกไปท่ามกลางสายตาเย้ยหยันของทุกคน

“ไป๋ยี่เฟย! ฉันกับแกอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้หรอก!”

แค่ หลี่ฝานเดินออกมา ทุกคนก็เริ่มส่งของขวัญต่างๆ นานา ให้ หลี่เสว่ ทำให้ หลี่เสว่รู้สึกได้รับความรัก และยิ่งทำให้ หลิวจื่อหยุนที่อยู่ด้านข้างยิ้มจนปากจะฉีกถึงหู

รอจนถึงงานเลี้ยงสุดท้าย ไป๋ยี่เฟยก็สั่งหลงหลิงหลิงไว้อีกไม่กี่ประโยค หลงหลิงหลิงพูดกับนายท่านว่า “ไข่มุกราตรีราคาไม่เบา ถ้าหากคุณหญิง หลี่เสว่ไม่ถือสาล่ะก็ งั้นก็ให้ โหวจวี๋กรุ๊ปดูแลแทนก่อนนะคะ”

หลี่เสว่พยักหน้ารับไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ เธอไม่รู้จักประธาน โหวจวี๋กรุ๊ป ความจริงของขวัญราคาแพงขนาดนี้เธอก็รู้สึกไม่อยากรับไว้

ไม่นานงานเลี้ยงก็จบลง

ของขวัญที่ หลี่เสว่ได้รับถูกยัดใส่ในรถที่พวกเขาขับมาจนเต็มไปหมดแล้ว

ไม่เพียงเท่านี้ ไป๋ยี่เฟยก็ให้คนมาขับรถมาเซราติกลับไป

ตอนที่ หลิวจื่อหยุนเห็นรถมาเซราติก็ดีใจไม่หยุด แถมยังจูงมือ หลี่เฉียงตงให้นั่งรถมาเซราติด้วยกัน แต่ ไป๋ยี่เฟย กลับถูก หลิวจื่อหยุนให้ไปขับรถยนต์ฉางอัน

ตอนกำลังจะไป ด้านหลังก็มีเสียง นายท่านดังขึ้น

“เสว่เอ๋อ......เฉียงตง......”

ก็หมุนตัวไปมอง หลังจากนั้นใบหน้าก็ไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไร

นายท่านถามอย่างละอายใจ “เสว่เอ๋อ เฉียงตง เมื่อก่อนเป็นผมที่ไม่ดีเอง หลังจากวันนี้ผมจะไม่ลำเอียงอีกแล้ว เสว่เอ๋อ,เฉียงตง ผมก็มีความลำบากใจเหมือนกัน!”

หลิวจื่อหยุนเห็นแบบนั้นก็กระแอมออกมา “นายท่านมีความลำบากใจอะไร? คุณเป็นหัวหน้าครอบครัว ทุกอย่างไม่ใช่คุณพูดแล้วทุกคนต้องฟังหรอกเหรอ แค่คำพูดไม่กี่ประโยคยังมีความลำบากใจอะไรอีก?”

นายท่านฟังจบก็อึดอัดถึงขีดสุด

หลี่เฉียงตงเหลือบมอง หลิวจื่อหยุน และพูดว่า “เลิกพูดได้แล้ว”

หลิวจื่อหยุนจ้อง หลี่เฉียงตง “ทำไมจะพูดไม่ได้ หรือว่าฉันพูดผิดงั้นเหรอ?”

เมื่อก่อน หลิวจื่อหยุนไม่กล้าพูดแบบนี้ แต่ผ่านเรื่องคืนนี้ไป ท่านประธาน โหวจวี๋กรุ๊ปแสดงความหมายชัดเจนขนาดนี้ ให้ความกล้าเธอมาเต็มที่

นายท่านยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก “เมื่อก่อนพ่อทำผิด หลังจากนี้พ่อจะแก้ และไม่ลำเอียงอีกแน่นอน!”

หลิวจื่อหยุนกระแอมออกมา ไป๋ยี่เฟยก็เลยดึง หลี่เสว่เข้าไปนั่งในรถมาเซราติ “พวกเราไปกันได้แล้ว ไปดูบ้านกัน”

“ใช่! บ้านพัก!” หลิวจื่อหยุนได้ยินแบบนี้ก็ดีใจจนหยุดไม่อยู่ และรีบดึง หลี่เฉียงตงเข้ามานั่งในรถ

ไป๋ยี่เฟยก็พา โจวฉวี่เอ๋อ และรถอีกสองคันไปที่บ้านพัก

พอมาถึงในเขตบ้าน หลันโปกั่ง หลิวจื่อหยุนก็พูดเร่งขึ้น “อยู่ที่ไหน? รีบชี้ทาง!”

ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างจนใจ “เดินตรงไปข้างหน้า หลังจากนั้นเลี้ยวซ้ายก็ถึงแล้วครับ”

หลิวจื่อหยุนแย่งกุญแจที่อยู่ในมือ หลี่เสว่มา ดึง หลี่เฉียงตงและรีบเดินไปข้างหน้า

โจวฉวี่เอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “คุณป้าจะรีบทำไม? บ้านวิ่งไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว”

หลี่เสว่ก็รู้สึกเกรงใจ “แม่ไม่เคยอยู่ในบ้านแบบนี้ ดังนั้นเลยตื่นเต้นเล็กน้อย”

“เหอะเหอะ ผมรู้ ผมก็ตื่นเต้น! แต่นี่คือบ้าน หลันโปกั่งนะ! “โจวฉวี่เอ๋อยิ้มและตอบออกมา

หลี่เสว่ก็อมยิ้ม หลังจากนั้นก็มองไป๋ยี่เฟย และอธิบายว่า “ฉันไม่รู้จักกับประธาน โหวจวี๋กรุ๊ป ดังนั้นเลยรู้เลยค่ะว่าทำไมเขาทำแบบนี้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่